Short: “Ik wilde ook in de politiek gaan”

ShortNigel Short was maandag nog commentator tijdens de simultaan van Kasparov, vandaag speelt hij in Khanty-Mansyisk voor een match tegen Topalov. Dat zal niet gebeuren, want Short werd zopas uitgeschakeld door Baramidze. Schaakfabriek zat een hele poos samen met de Brit om te praten over zijn carrière (“The biggest problem is the motivation”), zijn leven als topschaker (“Two years ago I was begging to have some deals”), Kasparov (“He has the ability to always re-invent himself”), zijn eigen politieke ambities (“One moment I was really ready to go into politics”) en Fide en de WK-cyclus (“It’s a dog’s breakfast”) én de uitlatingen van Kramnik over de wereldtitel (“he lost a lot of credibility there”)…

We ontmoetten Short in de lobby van de Hilton in Antwerpen. Daar is zonet de persconferentie met Kasparov afgelopen. Short was er ook bij op die persconferentie, meer als meubelstuk maar daar kan hij wel mee leven.

Short“Hoge bomen vangen veel wind. Ze hadden me even goed niet kunnen vragen, maar ik begrijp dat ze dat wel doen. Het is ook een kwestie van zaken en dergelijke dingen.” Short is goedgeluimd, vriendelijk en antwoordt erg uitgebreid op de vragen. Het gesprek, dat gepland was op een kwartiertje, loopt uit tot een ruim uur en zowat alle mogelijke onderwerpen komen aan bod, helaas niet de onverwachte Neil Young-imitatie die Short later die nacht nog zou brengen (foto, zie verder in het artikel).

Short was vroeger een echte topper en zijn hoogtepunten waren de WK-matchen met Kasparov in 1993, waar hij stelselmatig goede stellingen opbouwde om ze dan weg te blunderen. De Brit heeft een lange en mooie carrière gehad, maar speelt nog altijd veel tornooien, meer in de achtergrond dan op het echte wereldtoneel, maar toch. Bovendien valt hij regelmatig op met enkele straffe uitspraken. Ook in dit interview schuwt hij de straffe taal niet…

Dag Nigel, hoe gaat het met je?
Short: “Prima, dankjewel”
Ik vraag het niet zomaar, want enkele weken geleden had je vervelende problemen met je rug en je tanden…
Inderdaad, ik had de afgelopen tijd verschillende problemen. Met mijn tanden, een probleem dat trouwens nog niet echt opgelost is ondanks vele bezoekjes aan de tandarts en dan had ik in Spanje een erg vervelende hernia. Erg pijnlijk, maar dat is nu gelukkig onder controle. Ik voel me nog jong en energiek, maar mijn lichaam pruttelt tegen…
Dat heet oud worden, Nigel…
(lacht) Oud-er worden zal je bedoelen (schatert)
Dat doet me denken aan een quote van Jan Timman. Ik sprak hem enkele maanden geleden en hij zei dat hij het spel nog altijd even graag speelde, maar dat de concentratie en de intensiteit niet meer makkelijk op te brengen is. Herkenbaar?
Om heel eerlijk te zijn, denk ik niet dat ik ook maar in de buurt kom van de fysieke gesteldheid van Jan Hendrik, in positieve zin dan (lacht). Hij is toch wel 100 ratingpunten onder mij geplaatst en hij is ook wel een 14 jaar ouder. De fysieke conditie speelt mee, maar het grootste probleem is het gebrek aan motivatie. En als je niet werkt aan schaken, dan verminderen de resultaten. Je moet constant aan je openingen werken. Dat verbetert allerlei aspecten van het spel, maar het is moeilijk dat vol te houden. Ik heb geluk omdat ik veel coach (Short werkt met de Iraanse nationale ploeg en met het Indiase wonderkind Parimarjan Negi) en dan ben ik wel verplicht dat te blijven opvolgen.
Maar doe je het nog graag?
Mwah, ik heb dat nooit graag gedaan, maar ik begrijp wel het belang ervan dus verplichtte ik mezelf om dat te doen. Ik ben nooit een echt trainingsbeest geweest in de zin van dat ik opstond en met een brede smile achter mijn bord ging zitten.
foto chessbaseZaterdag begint in Siberië de wereldbeker. Wat verwacht je ervan?
Heel simpel: niets. Mijn grootste zorg tot op heden was om een visa te bemachtigen. Ik kreeg mijn uitnodiging op donderdag, (benadrukt:) mijn uitnodiging, op donderdag! En dat voor een tornooi waarvan we al maanden weten dat ik er zal spelen en wanneer het plaatsvindt. Wat zijn ze aan het doen? Het was zo laat dat ik echt problemen had om mijn visum te halen. Ik wilde het in Griekenland halen, maar daar zijn de regels veranderd, want ik zou nu een verblijfsvergunning moeten tonen. Wel, dat heb ik niet en ik heb het ook nog nooit nodig gehad. Ik betaal Griekse belastingen en alles wat je wilt, maar dat heeft men mij nog nooit gevraagd. Ik ben EU-burger en dus was dat niet nodig. Nu plots wel. Ok, dus moest ik het in Engeland gaan halen. Nou, daar heb ik nu echt tijd voor. Ik moet naar Londen vliegen, enkel en alleen om een visum te krijgen. Aan zulke problemen kan Fide op zich niets doen, maar als ze die uitnodiging een maand eerder hadden gestuurd, dan was het allemaal makkelijk in orde geraakt in Griekenland. Maar met typische bureaucratische problemen, die er in elk land zijn, houden ze geen rekening. Nu heb ik veel geld en tijd moeten steken in hun incompetentie. Enfin, nu is het dus wel in orde, 160 euro voor dit stukje papier. Ik ga dus zeker spelen, maar wat een gedoe…
Maar wat verwacht je van het schaakgedeelte?
Weet je, ik hou ervan tornooien te winnen. Een of ander ijzersterk tornooi spelen om 5 elopunten te winnen, dat is niets voor mij. Geef mij maar tornooioverwinningen. En ik kan dat nog, ik ben nog niet helemaal versleten. Nu, in dit tornooi zal ik niet kunnen winnen en dat is jammer, maarja, we zien wel. Ik heb twee kinderen die naar school gaan en ik moet geld verdienen. Dat hoort er nu eenmaal bij.
Heeft een speler met jouw palmares dat echt nog nodig?
Toch wel hoor. Enkele jaren geleden had ik een rampzalig seizoen. Ik kreeg gewoon geen aanbiedingen meer. Ik heb uiteindelijk zelf tornooien aangeschreven om te kunnen spelen. En dan nog was het moeilijk. Vorig jaar was het omgekeerde waar en kreeg ik de ene uitnodiging na de andere en heb ik zelfs moeten selecteren in wat ik zou spelen en wat niet. Ik kan niet zeggen dat ik slecht leef, integendeel, maar ik heb heel mijn leven geschaakt en ik wil dat niet zomaar achter mij laten. Het is deels een financiële zaak, maar vooral ook een principiële: ik ben een schaker, dus schaak ik.
Een ander tornooi waar je zal spelen, is in Wijk Aan Zee, in de B-groep zowaar. Heb je daar eigenlijk geen problemen mee, als tweevoudig winnaar van de A-groep van het tornooi?
Ohnee, geen enkel probleem. Vele tornooien zijn lang niet zo sterk als de B-groep in Wijk Aan Zee. Ik krijg wel uitnodigingen voor open tornooien en die zijn ook interessant. Als je die B-groep als een standalone-tornooi zou zien, dan is het een sterk tornooi. Maar nu is er toevallig een extra groep die nog veel sterker is. Dan is dat maar zo, maar ik heb er geen enkele moeite mee. Trouwens, nu kan ik misschien wel spelen voor de overwinning. Ik ga het zeker proberen.
Heb je nog specifieke ambities?
Ik ben erg rustig wat dat betreft. Ik speelde een verschrikkelijk jaar totnogtoe, maar 2006 was dan weer heel goed. Dat heeft volgens mij ook met mijn gezondheidsproblemen van dit jaar te maken. Er zijn veel dingen waarvan ik weet dat ik ze niet moet doen en ze toch doe, zoals schaken in mei.
Huh…
Ik heb heel veel last van allergieën en het is niet toevallig dat ik in die periode ongeveer 50 elopunten onder mijn niveau speel. Maarja, ik moet ook leven, ik kan niet op mijn luie krent blijven zitten. Euhm, ambities vroeg je he? Neen, niet echt. Ik wil nog graag tornooien winnen, zoveel als mogelijk, maar het verleden herhalen en echt gaan voor wereldtitels, dat zit er niet meer in.

persconferentieLaten we het even over het letterlijke nu hebben. Hier ben je als commentator op een evenement dat overschaduwd wordt door een politieke sfeer. Wat vind je daar zelf van?
Ik heb er geen problemen mee. Het is een mogelijkheid om het schaken te promoten. Ik weet wel dat Garry nu een andere carriere heeft, maar toch is het een goede mogelijkheid om het schaken op tv te krijgen, in België en in de wereld. Het maakt me niet uit voor welke reden de mensen hier zijn, zaken of politiek, zolang het schaken maar gepromoot wordt en aandacht krijgt.
Wat denk je dan als je Kasparov ziet. Hij is hier meer voor de politiek dan voor het schaken. Wat vind je van wat hij allemaal uitspookt de laatste tijd.
Ik moet zeggen dat ik onder de indruk ben van Garry. Ik ontmoette hem voor het eerst in 1977 en ik leerde hem pas in de jaren ’80 kennen. Wat mij doorheen die jaren het meeste is opgevallen is dat hij de mogelijkheid heeft zichzelf altijd opnieuw uit te vinden. Dat zag je al in zijn schaakleven. Hij kon bepaalde openingen niet aan en dus veranderde hij heel zijn repertoire, hij was iemand die van het pre-computertijdperk kwam, maar werd uiteindelijk wel het boegbeeld van het gebruik van computers als hulp en ‘tool’ in de schaakcarrière van mensen. Gisteren gingen we eten met hem en enkele CEO’s en het viel me op hoe rustig hij was. Vroeger wist je het meteen als iets hem niet zinde: hij liep te briesen, zijn mimiek vertelde genoeg. Dat is allemaal verdwenen nu. Al die dingen wijzen er voor mij op dat hij de capaciteit heeft om altijd bij te leren.
Daarmee is zijn leven ook wel enorm veel veranderd. Als je hem bezig ziet, heb je dan nooit zelf de ambitie om de nieuwe Margaret Thatcher te worden?
(lacht) Wel, ik moet je verklappen dat ik op een bepaald moment serieus aan het denken was om in de politiek te stappen. Maar dat is echt verleden tijd. Toen ik erover nadacht en naar Griekenland vertrok (Short heeft nu een olijvenplantage in Griekenland), kwam ik erachter dat het echt niets voor mij was. In 1993 toen we de split met fide deden, kreeg ik erg veel kritiek. Ik dacht en denk nog altijd dat veel van die kritiek niet gerechtvaardigd was, want als je kijkt naar wat er nu gebeurt met Global Chess en dergelijke, kan je volgens mij concluderen dat we gelijk hadden: Fide is niet te hervormen en dat is geen goede zaak. Ik had het er nog over met Bessel Kok en hij deelde mijn visie. Enfin, om terug te komen op jouw vraag. Ik hoorde veel van die kritiek en ik merkte dat ik er niet zo goed tegen kon. Ik heb een dunne huid. Als je politieker bent, zal je sowieso ooit beschuldigd worden van allerlei dingen. Je moet dat dan van je af kunnen zetten en dat kan ik niet.
Zou dat bij de conservatieven in Groot-Brittanië zijn? (Short staat erom bekend een aanhanger van het beleid van Margaret Thatcher te zijn)
Ja, hoewel ik ook links had met de sociaal-democratische partij indertijd. Dan ben ik bij de conservatieven gegaan, maar de dag van vandaag is het anders. Vroeger hadden we echte socialisten. Nu niet meer, als je kijkt naar Labour en dergelijke. Economisch gezien ben ik wel tevreden, maar ik kan me niet verzoenen met de inval in Irak. Bovendien vind ik Blair maar een charlatan, een poedel van Bush. In Brown heb ik meer vertrouwen eigenlijk…

ShortOnze lezers zijn schakers, om even terug te gaan naar het schaaktoneel: Denk je dat we eindelijk aan het einde van de tunnel aan het komen zijn wat het wereldkampioenschap betreft?
Ik denk het wel. Iedereen aanvaardt Anand toch?
Kramnik had toch zijn bedenkingen…
Pfja, Kramnik heeft veel geloofwaardigheid verloren met die opmerking. Iedereen met wie ik al gesproken heb over zijn uitspraken, was heel erg kritisch. Het is gezegd met een soort jaloezie, het lijkt onbeleefd en dat is het eigenlijk ook.
Er komen matchen en dan zal er hopelijk zeker één wereldkampioen zijn die aanvaard moét worden. Wat denk je van de cyclus die fide heeft geprepareerd.
Het is “a dog’s breakfast”. Het is “a total mess”. Een ramp, maar dit is typisch Fide. Ze nemen veel te veel ad hoc beslissingen. Elke lobbyist die eens langsgaat, krijgt vanalles geregeld. Topalov en zijn team gaan eens langs, hup, ze regelen een match. Dan komt er kritiek van de Russische regering, dan geven ze Kramnik weer wat voordelen. Ze werken niet volgens principes.
Gelukkig is er nog het ethische comitée van de Fide…
(lacht hard) Achja, dat verhaal weer. Dat zit wel anders, hoor, maar nu je het toch vermeldt. Ik was met enkele serieuze bewijzen gekomen dat Azmaiparashvili had valsgespeeld om het Europees kampioenschap te winnen (Azmaiparashvili zou een zet hebben teruggenomen en dat hadden enkele andere spelers gezien. Short kwam met “bewijzen”, en Azmaiparashvili ontkende het voorval nooit letterlijk), dat hij gewelddadig was en nog enkele voorvallen. Al die bewijzen waren aanvaard, maar ze zeiden: “Je had hem geen ‘dunderhead’ moeten noemen”. Een ‘dunderhead’ is een dom iemand, om het simpel uit te leggen.
Misschien is dat net de reden waarom je geen goede politieker zou zijn…
(onverstoorbaar) Het is onzin, want het hele voorval ging daar niet over, ze vermeden de kern van de zaak.
Je had dat misschien niet moeten zeggen.
Ik beschouw een persoon die zijn weg naar het podium van de prijsuitreiking in Calvia al kopstotend probeert te bereiken niet als een intellectueel hoogstaand iemand. Je moet je voorstellen. Er staan daar enkele uit de kluiten gewassen kerels die getraind zijn om mensen tegen te houden en dan gaat die man met zijn kop vooruit proberen dat wel te doen. Ik vind dat toch een actie die getuigt van een bedenkelijk niveau (lacht). Dus ja, als ze het woord ‘dunderhead’ niet aanvaardden, pfja, ik vind het onzin.
Wat is er dan gebeurd?
Ik heb een waarschuwing gekregen, dat is alles. Om nog even terug te komen op de nieuwe cyclus: ik vrees dus dat de willekeur van de Fide het wel weer zal verzieken. Maar voorlopig kunnen we enkel hopen dat de matchen een succes zijn en dat men dan vasthoudt aan één systeem.
Laten we hopen, Nigel, bedankt voor je tijd.

Short heeft zij visum intussen al niet meer nodig, want hij verloor in Siberie in de tiebreaks van Davit Baramidze en zal dus terug huiswaarts moeten gaan…

Foto Short in zijn Neil Young-imitatie later op de avond na de simultaan van Luc Michiels

Short Young

  1. steven
    steven25-11-2007

    fijn!

  2. Yen
    Yen26-11-2007

    Interessant interview, mooi gedaan Jan !

  3. Mrxjn
    Mrxjn26-11-2007

    nice!!
    dank u Jan!

  4. Adrian
    Adrian27-11-2007

    Prachtig gewoon al deze intel! Bedankt !

Geef een reactie

Je moet aangemeld zijn om een reactie te geven.