Danailov: “Schandalen zijn goed voor het schaken”
Silvio Danailov is een van de meest besproken figuren uit de schaakwereld. Sommigen vinden dat de Bulgaarse Topalovmanager het schaken naar ongekende hoogtes brengt, anderen zien niet meer dan een malafide figuur die ten koste van alles zijn doel wil bereiken. Schaakfabriek had een uitgebreid gesprek met Danailov over zijn voorbeelden (“Don King”), zijn eigen schaakcarrière (“Ik had een grote kunnen zijn”) en de schaakwereld de dag van vandaag (“Het publiek wil spektakel, op en naast het bord”)…
“Who are you?” was de eerste korte reactie toen we Silvio Danailov om een interview vroegen. “Ik schrijf voor een Belgische website” bleek voldoende. “Ok, let’s go” was het antwoord en de ietwat bruuske Bulgaar greep ons letterlijk bij de arm en nam ons mee naar een biljartcafé tegenover de speelzaal in Wijk Aan Zee. “Ik kom hier elk jaar. Je kan hier tamelijk rustig zitten”, mompelt hij. “Ik lees hier een krant of een tornooibulletin ofzo. Hier vallen ze mij niet lastig.”
Wijk Aan Zee was geen makkelijk tornooi voor de Danailov-poulains Topalov en Cheparinov, maar ondanks de prestaties werd het tornooi toch gedomineerd door de Bulgaren. Eerst was er het handshake-incident tussen Short en Cheparinov en iets later verpulverde Topalov Kramnik in een van de partijen van het tornooi. Danailov wil dan ook niet weten van een mislukte campagne. “Het was een boeiend tornooi met vele mooie momenten en mijn jongens hebben daar mee voor gezorgd. Ok, het spelpeil moet beter, maar het is nog maar het begin van het jaar. Dat komt allemaal nog wel”, countert hij de kritiek.
SF: Topalov had te kampen met motivatieproblemen en Cheparinov was te wisselvallig?
Danailov: “Akkoord, maar dat is normaal. Topalov heeft alles gewonnen wat hij kan wensen te winnen. Het is niet eenvoudig om dan altijd op hetzelfde hoge niveau te presteren. En Cheparinov is bezweken onder de druk. Dat handdrukgeval, de aandacht die naar zijn voorbereiding ging na de partij Topalov-Kramnik, het is allemaal wat veel voor zo’n jonge snaak. Dat zal in de toekomst echter veel verbeteren, daar maak ik me geen zorgen over.”
SF: Maar zoiets als dat handdrukincident, daar zorg je toch zelf voor?
Danailov: “Ik vind van niet. Kijk, Short was onze vriend en toen zei hij plots, zonder enige bewijzen, dat wij als team zouden valsspelen. Zoiets doe je niet. Je kan dan niet verwachten dat wij dat zomaar even vergeten. Voor mij heeft Short heel dat schandaal veroorzaakt en niet wij. Hij kon gewoon spelen, maar plots begon hij een scène te maken en de winst te claimen. De arbiter, die in mijn ogen totaal niet capabel is op dit niveau, mocht daar nooit op ingaan. Hij had het reglement moeten kennen. Zij zijn de twee schuldigen in dit gedoe. Het zegt genoeg dat het appeals committee besliste om de partij met handdruk te laten overspelen.”
SF: Maar jullie hadden het voorbereid?
Danailov: “Natuurlijk hadden we dat vooraf besproken, maar we hadden niet verwacht dat Short zo zou reageren. Hij had zich trouwens duidelijk verwacht aan wat er zou gebeuren. Hij sprong meteen naar de scheids en had dat dubbelzinnige reglement van eerder dit jaar duidelijk klaar in zijn hoofd.”
SF: Ik snap niet goed waarom de dag erna dan wel gewoon handjes worden geschud. Dan heeft het toch niets uitgehaald?
Danailov: “Kijk, het committee had beslist en wij leggen ons bij die beslissing neer. Het had geen zin om koppig het punt zomaar weg te geven.”
SF: Je zegt dat Cheparinov last had van de aandacht en de druk. Is het dan niet jouw taak hem daartegen te beschermen?
Danailov: “De dingen zijn niet gebeurd zoals we ze gewild hadden en laten we het ook allemaal niet overdrijven. Ivan is supergemotiveerd. Hij wil grootse dingen bereiken in het schaken en ik zal hem daarbij helpen. Het zal lukken, hij heeft veel talent.”
SF: Ik zal het enigszins anders formuleren: Wat moet een goede manager doen volgens jou?
Danailov: “Een manager moet zorgen voor alles wat rond de schaker hangt en daar de goede beslissingen nemen. Hij zorgt voor een gunstige kalender, zodat training en spel mooi samengaan. Hij zorgt voor goede financiële voorwaarden en hij zorgt ervoor dat zijn spelers in de mooiste tornooien kunnen spelen. Ik probeer ook goede publiciteit te maken voor mijn spelers en ik verzorg de pr. Dat is zowat mijn taak.”
SF: “Een goede manager zie je nooit, tot het crisis is, dan moet hij naar voren komen en zijn speler beschermen”, heb ik hier eens van iemand horen vallen. Herken je je daarin?
Danailov: “Eigenlijk niet. Soms is het goed dat de manager op het voorplan staat. Ik heb bijvoorbeeld grote bewondering voor Don King. Hij viel meer op dan zijn boksers, maar toch heeft hij erg veel gedaan voor de bokssport. Ik moet wel benadrukken dat ik het niet bewust doe. Die dingen die gebeuren, zoals bij Kramnik-Topalov en Cheparinov-Short, zijn niet berekend of bewust gedaan om op te vallen. Maar als ze gebeuren, het zij zo. Ik denk niet dat dat allemaal zo erg is.”
SF: Denk je dat dergelijke aandacht goed is voor jouw spelers?
Danailov: “Waarom niet? Wij zorgen altijd voor spektakel en dat is wat het publiek en de media wil. Kijk naar dat op zich erg onschuldige youtube-filmpje van Cheparinov-Short. Die dag stond het in de top-3 van de meest bekeken youtubefilmpjes en niet alleen van het schaken, gewoon op youtube in het algemeen. Nu, ik vind nog steeds dat wij dit schandaal niet hebben veroorzaakt, maar achteraf bekeken is dat volgens mij allemaal zo slecht nog niet. Publiciteit is beter dan geen publiciteit.”
SF: En kan dat niet vervelend zijn voor jouw spelers. Ze staan daardoor niet meteen op de lijst van meest geliefde spelers bij de andere schakers?
Danailov: “Ja, en dan? Dat moet toch helemaal niet. Het zijn vijanden op het bord, dus moeten het geen vrienden zijn naast het bord.”
SF: Dat kan ik begrijpen, maar het is toch nuttig om niet te slecht te staan bij collega’s. Ze kunnen tornooien beïnvloeden of ze zitten in appeals committee’s?
Danailov: “Och, daar trek ik me niets van aan. In elke sport zijn er vijanden en die hebben elkaar niet graag. Dat is normaal. En naast het professionele heeft iedereen zijn eigen vrienden. Zo werkt topsport.
SF: Is zoiets dan goed voor het imago van het schaken?
Danailov: “Volgens mij wel. Onze sport komt zo in de aandacht. Ok, het is misschien slechte aandacht, maar dat is beter dan geen. En het publiek en de media houden ervan. Zo werkt het nu eenmaal, of je dat nu leuk vindt of niet. Het gaat om grote karakters die zowel op als naast het bord een psychologische oorlog uitvechten. Ze bekampen elkaar met het brein. Dat is de grote kracht van schaken. De sfeer die er hangt op zulke momenten is beklijvend en dat maakt onze sport zo aantrekkelijk. Het is show, spektakel, Spicy stuff. Daar houdt men van.”
SF: Voel jij het eigenlijk als je spelers slecht spelen?
Danailov: “Neen, eigenlijk niet. Soms speel je schitterend, soms niet. Dat is part of the game. Ik zie geen enkele reden om daar wakker van te liggen. Je moet ook realistisch blijven. Een mens kan niet altijd even succesvol zijn.”
Tot zover deel 1 van het interview met Silvio Danailov. Het tweede deel wordt vrijdag gepubliceerd. Daarin hebben we het onder andere over Danailov’s eigen schaakcarrière en zijn visie op de schaakwereld (het verschil tussen het pre en postKasparovtijdperk).
“Wij zorgen altijd voor spektakel”
LOL, waarom gaan die dan niet in een circus werken? Ipv het schaken telkens opnieuw belachelijk te maken…
Sorry Theo, maar die opmerking lijkt me een beetje misplaatst. Als je zegt dat hij het schaken belachelijk maakt moet je dat toch wat illustreren vind ik.
Bijvoorbeeld het feit dat Cheparinov geen hand wou geven aan Short was niet meer dan normaal. Short had inderdaad meerdere beschuldigingen van valsspelen gemaakt aan het adres van team Topalov (wat hij nadien heeft ontkend, belachelijk natuurlijk gezien het in meerdere bronnen te lezen was en hij nergens een rectificatie heeft geëist).
Het feit dat hij daarna nog een hand verwacht van Cheparinov is dus vreemd te noemen, en dat Short daarna als een baby het punt gaat opeisen is ronduit beschamend.
Ik begrijp niet goed dat de internationale schaakpers Short daarvoor niet massaal heeft afgeschoten, maar ik begrijp wel dat Cheparinov uit zijn lood geslagen was door het onrecht dat hem werd aangedaan.
correctie; op de Chessbase site heeft Short wel degelijk een rectificatie laten zetten ivm met zijn beschuldigingen. Die rectificatie lijkt me echter een beetje ontoereikend: hij wil niet gezegd hebben dat hij ze beschuldigt van valsspelen, maar hij schat de kans wel zeer reëel. Zijn verklaringen blijven dus toch een sterke beschuldigende geur behouden vind ik.
scheven
chepa mocht geen hand geven als generale repetitie voor kramnik. al de rest is zever in pakskes en flauwe kul. het is allang duidelijk dat short verkeerd geciteerd werd. wat verwacht je? dat hij zich op zijn blote knieën verontschuldigt?
“hij wou geen handje geven” moet de schaakgemeenschap aanmoedigen? Chepa heeft geen respect voor de tegenstander, geen respect voor het spel op zich? jakkes dat je zo denkt.
SHort heeft gelijk. Chepa heeft hem beledigd en dat is onsportief gedrag. onsportief gedrag moet ALTIJD vervolgd en desnoods bestraft worden.
er een apart regeltje voor maken is belachelijk en absurd
Het grote voorbeeld van Danailov is dus een boksmanager, en hij beschouwt het als een succes dat een totale antireclamespot voor het schaken de top-3 haalt van Youtube. Proficiat, Jan, om die man met enkele hardnekkige vragen zo te ontmaskeren (voorzover dat nog nodig was).
Wat mij betreft, liever geen reclame dan slechte of wansmakelijke reclame; die is er al genoeg zonder het schaken.
Het is mooi en boeiend dat schaken ook een (top)sport is, en als dat kan met media-aandacht, prima, maar als het de weg van het boksen opgaat, maak er dan maar gauw weer een spel van (en een kunst, en een lesvak, en een tak van de artificiële intelligentie).
Wereldkampioen Kramnik gaat in mijn ogen ook niet vrijuit, want hij laat zich meeslepen door Topalov niet spontaan de hand te reiken, i.p.v. alle schakers (en in het bijzonder de jongsten) het goede voorbeeld te geven. Een beetje meer sportiviteit in de match tegen Anand a.u.b.
@Mark:
De match tegen Anand zal geen problemen geven, denk ik.
Anand is een heel deftige mens. Respectabel en niet te vinden voor vuile psychologische circus acts.
Er zal natuurlijk wel wat spanning zijn maar alles zal menselijk verlopen. Zeker weten!
🙂
Gelukkig maar…
@Theo:
Je berichtje maakt me goed gezind 🙂
Een generale repetitie was het zeker niet. Het niet schudden van een hand is een betrekkelijk eenvoudige handeling die zonder repeteren ook wel lukt.
Het schudden van handen mag volgens mij sowieso geen verplichting worden, evenals de regel dat je ‘sportief’ moet gedragen. Spelers moeten volgens mij het recht hebben om zich onsportief te gedragen.
Ten eerste omdat sportief gedrag niet nauwkeurig te definiëren valt en voor interpretatie vatbaar is.
Ten tweede omdat met dit soort regeltjes de bevoegdheid van de scheidsrechters maar weer eens wordt uitgebreid, nu wordt het wel heel makkelijk voor hun om een nulletje uit te delen.
Chepa had gronden om de handdruk te weigeren, en die moesten gerespecteerd worden, er bestaat zoiets als persoonlijke vrijheid.
Wat betreft de publicitaire waarde van schandalen voor een sport deel ik ook de mening van Danailov.
De grote tweekampen waren niet toevallig gekleurd door enige vijandigheid (ik denk aan Spassky-Fischer, Korchnoi-Karpov en Kasparov-Karpov).
Er is niks mis met een schandaaltje, het toont dat wij als schakers ook maar gewone mensen zijn met emoties, en dat maakt het allemaal wat interessanter voor het brede publiek.
Ik vrees dat een gewone match zonder enige stoute uitspraken gewoon de publiciteit niet zal halen; gelukkig heeft een Kramnik dit door en heeft hij al actie ondernomen met uitspraken als ‘ik heb de titel aan Anand uitgeleend’.
Die theorie heb ik Danailov trouwens voorgelegd (maar niet in het officiele interview, wel in en kort gesprekje na de match tussen topalov en kramnik): hij zei dat Topalov en Kramnik sinds elista al meerdere partijen tegen elkaar gespeeld hebben en dat ze perfect weten dat ze elkaar geen hand geven. Beiden hebben zo ongeveer een ongesproken omgangsvorm ontwikkeld. Het idee van een repetitie is volgens hem dan ook totaal uit de lucht gegrepen, want totaal overbodig (zijn woorden, niet de mijne :-)). Ook nog interessant om mee te geven is wat Topalov zei voor de match tegen Kramnik op de vraag of hij zijn hand zou schudden. Hij zei letterlijk: “Als hij ze aanbiedt, zal ik ze schudden, maar ik bied ze zelf niet aan en ik denk dat Kramnik dat ook niet zal doen.”
Ik kan er niet meer over zeggen, misschien liegt hij, misschien niet, maar ik geef het mee ter info.
Rest me nog te vermelden dat Danailov nog een heleboel dingen gepresteerd heeft voor het schaken die vaak uit het oog verloren worden; om er enkele aan te halen:
-hij heeft de populariteit van het schaken in Bulgarije enorm verhoogd
-hij heeft een nieuw toptoernooi in Sofia georganiseerd
-hij heeft de hereniging mogelijk gemaakt van de wereldkampioenstitel (met het mes op de keel wellicht, maar toch)
scheven
vindt je echt dat spelers het recht hebben zich onsportief te gedragen? schakers zijn met momenten toch echt wereldvreemde rare wezens.
Weet je, om eerlijk te zijn geef ik Scheven gelijk.
Net als Kramnik en Topalov, heeft Cheparinov het recht om een handdruk te weigeren. In het filmpje speelt Short dan wel het grote slachtoffer, ’t is niet dat hij iets dergelijks niet verwacht had (zoals Danailov ook aangeeft). Is Cheparinov onsportief omdat hij een hand weigert te geven? Volgens mij niet. Dat is zijn volste recht.
Ik ben zelfs eerder geneigd om Short onsportief te noemen, omdat hij (die waarschijnlijk evenmin zin heeft om Cheparinov een hand te geven) Cheparinov dwingt hem een hand te geven en daardoor de gemoederen opdrijft. Het is Short die de situatie pijnlijk gemaakt heeft, niet Cheparinov.
Als je elkaar echt niet afkan, geef dan allebei geen hand, zoals we bij Topalov en Kramnik zien. Geen haan die er naar kraait, iedereen tevreden. Niets geen onsportiviteit.
Die handdruk is een teken van respect. Als er geen respect is, en beide partijen weten dat, dan is er beter geen handdruk. Dat ze het uitvechten op het bord, daar dient het spel toch voor.
U heeft gelijk Louis, en dat is hun volste recht. Niet alleen schakers overigens. Dat heet vrijheid (vrijheid eindigt waar je andermans vrijheid afneemt; met onsportiviteit neem je niemands vrijheid af). Wat niet wil zeggen dat onsportiviteit moet aangemoedigd worden.
Sportiviteit bestaat overigens enkel als er onsportiviteit bestaat, net zoals je maar kunt spreken van warmte als er ook koude is.
Kenmerk van sportiviteit is overigens nog dat het uit de mens zelf komt, indien het opgelegd is kun je niet spreken van sportiviteit. Vandaar dat er zoiets bestaat als sportiviteitsprijzen; een beloning voor mensen die zich van hun sportieve kant tonen, daar waar het niet opgelegd is.
Spelers die onsportief gedrag vertonen jegens een andere speler doen dat meestal niet bewust (zodat je dan in zekere zin mss niet over onsportiviteit kan spreken), of als reactie op onsportief gedrag van de ander. Het feit dat Chepa de hand niet wou schudden was duidelijk bedoeld als reactie op de beledigingen van Short. Het feit dat Short zich niet bewust was van het feit dat hij Chepa had beledigd staat daar los van, want Chepa voelde zich beledigd. Of dit al dan niet terecht was is voer tot discussie, maar kan je sowieso niet in regels gieten (jij vindt dat Short gelijk had, ik vind dat Chepa gelijk had).
Ik denk dat volgjeneus en ik op dezelfde golflengte zitten. Een ongemeende handdruk is waardeloos, daarom moet ze kunnen geweigerd worden.
Een voorbeeld dat sportiviteit niet altijd even eenvoudig is en gelijk wordt geïnterpreteerd, is het trakteren van drank tijdens de partij.
Wist je dat professionals elkaar nooit een drankje aan te bieden tijdens de partij? Bied es drank aan aan professional, ze moeten nooit iets hebben (uitgez Motwani, die momenteel overigens geen professional meer is).
En je moet es drank bestellen voor jezelf als je eerst getrakteerd werd door je tegenstander. Onsportief toch? Zo had ik twee weken geleden m’n tegenstander (toevallig) eerst getrakteerd; en ik dronk veel trager dan hem. Het gevolg was dat hij heel dorstig werd, maar geen drank durfde te bestellen voor zichzelf omdat dit onbeleefd zou zijn; maar ik had nog drank, en ik was aan het denken (en dan nog een half uur voor één zet)! Dat zijn pas situaties 🙂
scheven
ik mag dus komende zondag mijn tegenstander op de meest degoutante manieren 4 uur lang treiteren, irriteren en provoceren. het is tenslotte mijn vrijheid en volste recht?
ik kan hem zelfs 4 uur lang beschuldigen, zijn naam besmeuren en lasteren dat het een valsspeler is. Topalov/danailov deden dit en als straf krijgt topalov nu gratis een halve finale plaats in de wk cyclus.
interessant om weten
ps de traktatie is typisch Vlaams/Belgisch denk ik. ben daarvoor al raar aangekeken in Duitsland, Frankrijk en zelfs bij onze noorderburen. een slecht voorbeeld vrees ik
Niet overdrijven, Louis. Scheven zegt gewoon dat je mag weigeren iemand’s hand te geven. Hij zegt letterlijk dat iemands vrijheid reikt tot waar de andere zijn vrijheid geschaad wordt: door iemand geen hand te geven, schendt je niemands vrijheid. Als je je tegenstander gaat treiteren, dan doe je dat zeker wel. Bovendien is dat niet meer onsportief, dat is valsspelen.
Ik ga hier in deze discussie zeker niemand gelijk geven, maar wil toch wel even opmerken dat er een groot verschil is tussen iemand geen hand geven, of iemand tijdens een partij treiteren of irriteren. In het eerste geval kiest de tegenstander zelf of hij hier ook maar enig gehoor aan geeft of niet, in het tweede stoor je waarschijnlijk heel de zaal.
Toch maar beter niet concluderen dat je dit hierdoor mag doen dus 😉
Ik geloof dat de waarheid eigenlijk in het midden ligt.
Ik denk dat scheven gelijk heeft door te zeggen dat je het volste recht hebt om geen hand te geven. Er zijn nu eenmaal gevallen, ook op amateuristisch niveau, waarin mensen het respect voor elkaar hebben verloren (ik spreek uit eigen ondervinding) en een hand geven al teveel is.
Je bent verantwoordelijk voor je eigen daden en de beslissing op basis van het reglement/arbiter moet gerespecteerd worden. M.a.w. als je je tegenstander geen hand wil geven, hem onder tafel schoppen wil uitdelen, hem tijdens de partij wil zitten uitlachen … dan moet je ook de gevolgen willen dragen zoals uitgedeeld door de arbiter.
Een hand geven is een eerbetoon en respect voor de tegenstander, maar nog meer voor het spel en zijn tradities. In bijna alle sporten wordt er een hand gegeven vooraleer ze eraan beginnen (in boksen slaan ze daarna zelfs doodleuk op elkaars bakkes). Ik stel voor dat we ons als schakers eens niet te individualistisch en uitzonderlijk voorstellen en gewoon deze volgens mij degelijke traditie volgen. Stel je eens voor dat op CL-wedstrijden er 3 van de elf spelers geen hand geven aan 2 van de andere elf enz.., waar zijn we dan in godsnaam mee bezig?
Ik vraag me wel af hoe zo’n partij eindigt. Ik hoop dat deze spelers de handdruk bij het opgeven niet achterwege laten, dat vind ik gewoon zielig.
De handdruk aan het begin van de partij is inderdaad anders, maar door die toch te schudden, geef je het signaal dat je ondanks persoonlijke problemen bereid bent er samen een leuke partij van te maken. Als je dat niet kan (en dus bij de partij je persoonlijke problemen wil betrekken), vind ik dat jammer. Als amateur zijnde, zou ik zeggen: speel die partij dan gewoon niet. Dat dat voor profs anders ligt, spreekt vanzelf. (Hoewel, vergeet het geld en wees principieel!)
nog ff verduidelijken: net als Scheven vind ik dus dat je het geven van een handdruk niet moet verplichten. Ik stel me alleen vragen bij iemand die zoiets weigert…