In Argentinië is het WK -20 vier rondes ver. De Belgen doen het ronduit uitstekend, met vooral een indrukwekkende start van Thibaut Maenhout (2.5/4 tegen tegenstanders om u tegen te zeggen).

Een van de grote favorieten in Argentinië is David Howell. “Ik wil absoluut eens wereldkampioen worden,” maakt hij zijn ambities duidelijk. Howell spaart daarvoor kosten noch moeite, want hij heeft de beste Engelse schaker van het moment meegenomen als coach: Nigel Short. Schaakfabriek had een uitgebreid gesprek met Howell over zijn toernooi én natuurlijk over zijn voorbereiding, die op onze bodem begon en die hem ernstig aan het twijfelen bracht…

“Een schaker kan een eenzaam bestaan leiden”

Thibaut Maenhout kwam in de eerste ronde van het prestigieuze WK -20 meteen een oude bekende tegen. GM Alex Lenderman werd enkele jaren geleden nog jeugdwereldkampioen ondanks een nederlaag tegen… Thibaut Maenhout. Het werd zijn enige verliespartij van het toernooi. Lenderman is intussen uitgegroeid tot een sterke GM met 2570 elopuntjes achter zijn naam. Een groot contrast met Maenhout, die in vergelijking met die periode zelfs gezakt is op de ratinglijst. Maar na een moeilijke periode begint de vorm terug te komen. Maenhout hield Lenderman op remise, verloor dan van Zhigalko (2646) en klopte onderweg ook nog eens IM Ashwin (2451).

Ook de andere Belgen doen het uitstekend en we gaan daar uitvoerig over berichten eens we contact hebben gehad met de spelers zelf. Graag focussen we op een van de grote favorieten in het Zuid-Amerikaanse continent: David Howell. Howell is vierde geplaatst, maar zijn verhaal heeft een Belgisch kantje: zijn voorbereiding op het WK begon immers in… Antwerpen. Meteen eens vragen wat hij er van vond.

SF: David, 2/9 is allesbehalve goed voor een speler van jouw niveau. Was dit een ramp of overdrijf ik daarmee?
Howell: “Een totale ramp (lacht). Ik heb echt een van de slechtste toernooien uit mijn leven achter de rug. Ik miste alles: geluk, concentratie, niveau, volharding. Alles. Op dit moment wil ik gewoon stoppen met schaken.”
SF: Laten we daar nog maar even niet aan denken. Heb je er al een verklaring voor?
Howell: “Ik heb er meerdere, maar het is moeilijk om echt één pijnpunt bloot te leggen. Ik miste in ieder geval volharding. Ik was te lui. Ik speelde enkele partijen wel fatsoenlijk, maar ging dan compleet de mist in op het einde. Ik was gewoon niet geconcentreerd genoeg. Maar het was een samenloop van omstandigheden. Het geluk zat ook echt niet mee. Op een bepaald moment dacht ik echt dat Murphy mij iedere dag wilde bezoeken. (Howell doelt op de wet van Murphy die kort samengevat inhoudt dat alles wat ook maar kan mislopen, misloopt).
SF: Heb je het dan enkel over het schaaktechnische?
Howell: “Neen, over veel meer. Ik geef twee héél domme voorbeelden. Ik had een vervelende eerste ronde tegen Muzychuk, die ik simpelweg had onderschat en waarin ik dus terecht verloor. De dag erop was het weer prijs en voor de derde ronde, een belangrijke ronde, wandelde ik naar de speelzaal en reed een onoplettende fietser tegen mijn hielen. Ik was al compleet pissed off nog voor ik de ronde moest aanvatten. De dag erop was het weer van dat. Toen trapte ik gewoon in een hondenstront. Ik kon het niet geloven. Het ging al zo slecht en die kleine dingen zijn dan zo ongelooflijk frustrerend. Daarna werd ik ook nog eens grieperig. Het was allesbehalve een leuke week voor mij. Maar als ik volgend jaar opnieuw mag meedoen, win ik het toernooi. Dat verzeker ik je!”

SF: Toch was dit eigenlijk een belangrijk toernooi voor jou, want het is je laatste echte toernooi voor het WK jeugd in Argentinië.
Howell: “Klopt. Ik wilde hier een goede basis leggen voor dat toernooi. Dat is aardig mislukt.”
SF: Kan het zijn dat je dit te veel als voorbereiding zag en het daarom niet serieus genoeg nam?
Howell: “Wel, zulk sterk toernooi moet je wel serieus nemen, maar ik denk dat je gelijk hebt. Dat WK is echt een doel voor mij, al jaren. Dit toernooi is een geweldig toernooi om in te spelen, maar er hangt voor de rest niets aan vast: geen titel of zo. Ik heb ook niets nieuws getoond in de negen rondes hier in Antwerpen.”

SF: Maar ik heb me laten vertellen dat je in Argentinië wel geweldige hulp gaat krijgen.
Howell: “Klopt. Mijn secondant daar zal Nigel Short zijn. Hij zal me zeker goed kunnen helpen en kan heel belangrijk zijn. Hij heeft zo veel ervaring, zowel dankzij zijn leeftijd als dankzij zijn niveau. Hij speelde al WK’s, ik kan me geen betere secondant voorstellen.”
SF: Waarin kan hij het verschil maken?
Howell: “Hij praat heel de tijd over vrouwen (lacht hard). Hij brengt rust en ontspanning. Hij relativeert alles, waardoor ik me, hopelijk, op mijn gemak ga voelen.”
SF: Nog een verklaring voor je prestatie hier: je was hier helemaal alleen!
Howell: “Mja, dat klopt. Het leven van een schaker kan soms eenzaam zijn. Ik heb me stierlijk verveeld. Ik had een vijftal boeken mee. Wel, ze waren al allemaal uit na speeldag drie. Ik heb ’s avonds vooral op een hotelkamer gezeten, TV gekeken, geslapen en naar de McDonalds gegaan. Ik ben verslaafd aan junkfood. Bijna niets ontspanning, behalve de McDonalds dus. Bovendien had ik ook geen internet op mijn hotel. Ik was compleet afgesloten. Dat is mentaal toch wel zwaar. Ik weet door dergelijke ervaringen zelfs niet of ik wel profschaker wil worden in de toekomst. Ik probeer het nu een jaar, maar dan zullen het toch eens goed moeten bekijken.”

De match tegen Nunn

SF: Vroeger was je hét toptalent in Engeland en het begon voor jou allemaal toen je in een blitzpartij John Nunn klopte.
Howell: “Ja, inderdaad. Ik was een prille tiener en ik won van een van de meest gereputeerde GM’s in Engeland. Plots was de aandacht enorm, om over de verwachtingen nog maar te zwijgen.”

SF: Klopt het dat je zelfs in een show van Nickelodeon bent opgevoerd?
Howell: “Ja, inderdaad. Dat was er het beste bewijs van. Ik was echt beroemd toen in Engeland, hoe raar dat ook is om over jezelf te zeggen. Ik heb ook de voorpagina van The Times gehaald, bij ons een heel bekende krant. Je beseft zoiets niet op dat moment.”
SF: Heeft het impact gehad op je verdere carrière denk je?
Howell: “Dat moet wel. Behalve aandacht waren er natuurlijk ook wel mogelijkheden. Ik weet niet of het me goed heeft gedaan of niet. Dat zal later blijken. Nu is het allemaal rustiger en kan ik rustig werken aan mijn niveau.”

SF: Op naar het WK dan maar?
Howell: “Inderdaad. En daarna natuurlijk ook de Grand Slam in Londen, waarin ik onder andere tegen Kramnik en Carlsen mag spelen. Ik heb nog nooit van Carlsen verloren, maar intussen is hij ietsiepietsie beter geworden (lacht). We zullen zien…”
SF: Veel succes en van harte dank voor dit gesprek.

Noot: Howell heeft na vier rondes 3/4 en volgt achter de grote favorieten, waarvan de Fransman Maxime Vachier-Lagrave (2719) de grootste is. Alle uitslagen van dat WK kan je hier vinden.