“Vandaag heb ik mijn eerste remise als toekomstige IM gescoord”, grijnsde Stefan Docx na zijn snelle puntendeling met naamgenoot Stefan Beukema. Na Malakhatko is Docx namelijk voor het eerst in zijn carrière over de 2400 gesprongen. En omdat hij al meer dan voldoende normen heeft gescoord, betekent dat de IM-titel voor de Antwerpenaar. De reden van het succes is vooral psychologisch, zo legt hij uit aan Schaakfabriek.

Vandaag was het de dag van Tanguy Ringoir en Petar Popovic. Ringoir vond een typische “invisible chess move” en knikkerde Stéphane Hautot weg. Popovic herrees in een waarschijnlijk verloren stelling en won tegen Malakhatko…

“Fysieke en psychologische aanpassing”

1991. Stefan Docx is 17 jaar oud en behaalt de FM-titel. Daarmee was hij ook een van de weinige Belgische jeugdspelers die de 2300-grens overschreden had. De toekomst lachte hem toe, maar de jaren daarop slaagde Docx er maar niet in om door te breken. Normen scoorde hij -relatief gezien – in overvloed en bij momenten toonde de Antwerpenaar grote klasse. Zo was hij in 2007 een van de eersten die de toen almachtige Miroshnichenko van zijn troon stootte in de eerste editie van het Inventi-normentoernooi (Klik hier voor het artikel toen).

Maar al dat moois wisselde hij af met, zo noemt hij het zelf, “stoeme nederlagen”. Zo stom, dat Docx zelfs met enig enthousiasme terugdenkt aan die tijd: “Je kan het niet geloven hoe stom ik toen partijen verloor. Ik was echt gespecialiseerd in het verliezen van stomme partijen.”

Het gevolg: Docx speelde weliswaar mooi en goed schaak, maar slaagde er door zijn wisselvalligheid niet in de 2400 te halen. Dit seizoen besloot hij het anders aan te pakken. “Ik moest die stomme nederlagen bannen en dat heb ik vooral psychologisch gedaan. Ik heb gemerkt dat ik vroeger dikwijls te optimistisch was. Ik speelde bijvoorbeeld goed en verprutste die stelling. Maar daarna bleef ik spelen alsof ik beter stond, terwijl dat helemaal niet waar was. Zo verlies je natuurlijk dikwijls. Daar heb ik aan gewerkt. Nu kan ik makkelijker de knop omdraaien. Een goed voorbeeld was mijn partij tegen Jan Rooze van in het Vlaams kampioenschap. Ik stond beter, speelde het dan verkeerd, maar nu verdedigde ik de partij gewoon naar remise in plaats van mijn hand te overspelen.”

Daarnaast heeft de speler van Borgerhout ook gekozen voor wat fysieke training. “Vooral tijdens toernooien is het goed om voldoende energie te hebben. Ik ben ook een dag ouder, ik ben nu 38. Ik fitness en onderhoud mijn conditie en zo ben ik geconcentreerder tijdens mijn partijen.” Het resultaat is er al snel: Stefan Docx wipte na zijn zege tegen Vadim Malakhatko gisteren over de 2400-grens en mag zich dus opmaken voor de titel van Internationaal Meester. Vandaag toonde Docx trouwens opnieuw zijn geduldige aanpak: zonder veel risico nam hij remise tegen Stefan Beukema.

Ringoir: “De psychologie van het te lang nadenken”

Ook de ronde van vandaag levert voldoende stof op om pagina’s vol te pennen. Wij focussen vandaag op – wie weet – een cruciaal moment in het toernooi: er zijn nog maar twee leiders! Tanguy Ringoir speelde met zwart een puik partijtje tegen Stephane Hautot. Het cruciale moment kwam er op zet 18. Hautot voelde zich niet in zijn sas en dacht een vol uur na over 18. Te2??, een zet die gepaard ging met een remisevoorstel. “Ik moest eigenlijk lachen toen hij dat voorstel deed”, vertelde Ringoir na de partij. “Niet om hem uit te lachen natuurlijk, maar ik heb eens gelezen dat heel lang nadenken over een zet dikwijls leidt tot een blunder. Ik keek dus grondig naar de stelling met dat idee in het achterhoofd en inderdaad: Lb1 won op slag.” Een mooi zetje trouwens, dat niet zo eenvoudig te zien is achter het bord. Zeker de moeite om na te spelen!

De partij van de dag was de clash tussen twee grootmeesters: Malakhatko en Popovic. Die eerste toonde zich veerkrachtig na zijn nederlaag van gisteren en bouwde zijn stelling prima op, al waren de kansen ongeveer gelijk. Een wel erg speculatief stukoffer van Popovic leek de kansen echter volledig in de richting van de Oekraïner te schuiven. Maar toen iedereen er vanuit ging dat hij het wel zou afwerken, vond de Serviër spel. In een hevige tijdnoodfase leidde dat zelfs tot een matmotief. 0-1, een verrassing van formaat, zeker gezien het partijverloop. Daardoor zijn er nog twee leiders over: Ringoir en Popovic.

De langste partij van de dag was de clash tussen de twee kampioenen: de winnaar van vorig jaar en de Belgische kampioen van vorig jaar: Bart Michiels en Mher Hovhanisian. Opnieuw speelde Hovhanisian de langste partij van de dag, maar deze keer met succes: de Armeen won zijn eerste van het toernooi. Gisteren leek hij nog dood en begraven, vandaag is hij opnieuw springlevend!

De stand na ronde 5:

1-2. Ringoir, Popovic 3,5
3-4. Dgebuadze, Docx 3
5. Hovhanisian 2,5
5-9. Hautot, Sarrau, Malakhatko, Michiels 2
10. Beukema 1,5