Onze landgenoot Jan Rooze (foto Siegfried Kerp) heeft in Augsburg Duitse harten veroverd met een knalprestatie: hij won een meestertoernooi met een monsterscore van 9,5/11. Dat was niet alleen goed voor een klinkende IM-norm, maar ook voor een luid applaus en enkele artikels in lokale, Duitse kranten…

Rooze rekent af met verleden

Het was de 24ste keer dat in Augsburg een meestertoernooi werd georganiseerd. Voor Jan Rooze was dit geen onbekend kerstverdrijf. Hij kwam in 2008 in contact met de toernooiorganisator in Boedapest en speelde al enkele edities mee. Zijn eerste optreden toen leverde niet één zege op. De zenuwen stonden dit jaar dus extra gespannen bij zijn terugkeer. Bovendien was de tegenstand hoegenaamd niet mals: twee grootmeesters, één IM en zes FM’s, waaronder Rooze zelf. Met 2291 was Rooze vijfde elo, al hadden alle spelers na de top 3 (drie duidelijke +2400’s) een rating tussen de 2200 en 2308.

Onze landgenoot leek allerminst onder de indruk van dat geweld. Wel integendeel: van begin tot einde zette de Antwerpenaar een prestatie neer om u tegen te zeggen. Hij won maar liefst acht (8!!) partijen. De overige drie eindigden bovendien in remises, onder andere tegen GM Skembris en GM Schmittdiel. Het leverde een toernooiprestatie van 2608 op, een toernooizege en een IM-norm, die hij al binnenhaalde in de negende ronde. Na zijn zege tegen Christoph Lipokk kreeg de 65-jarige Belg een staande ovatie van het publiek.

Zijn prestatie ging in Augsburg niet onopgemerkt voorbij. Rooze haalde meer dan één van de lokale kranten, die zijn spelstijl en energie achter het bord prezen.

Voor Rooze is het waarschijnlijk zijn beste prestatie sinds zijn terugkeer in het competitieschaak enkele jaren geleden, toen hij de handschoen terug opnam. Sindsdien streeft de Antwerpenaar naar een IM-norm, maar die bleef tot op heden uit. “Ik moet toegeven dat ik eind 2012 (op bijna 66-jarige leeftijd) eigenlijk zover was dat ik dat hele idee van IM-normen zonder problemen van me af kon zetten.” En dan gebeurde dit. Voor Rooze een bevestiging dat hard werken wel degelijk loont.

Enerzijds denk ik dat ik eindelijk een min of meer solide openingsrepertorium heb, maar ook een dat breed genoeg is. Daardoor kan ik mijn tijd beter managen, en kom ik minder in het soort extreme tijdnood waaronder ik jarenlang geleden heb. (Te weten dat ik vroeger, toen ik jong was, ook veel in tijdnood kwam, maar toen was ik een hele goeie blitzer, en werd door die tijdnood eerder geinspireerd - terwijl ik nu een hopeloze snelschaker ben, en onder tijdnood eerder mijn koelbloedigheid verlies.) Anderzijds ben ik het toernooi goed begonnen (dat moet altijd meevallen) en groeide mijn vertrouwen met elke ronde. – Jan Rooze

Maar belangrijk is ook dat ik me ben blijven concentreren op mijn partij van de volgende dag (zonder onderschatting van mijn tegenstander of overschatting van mezelf), dat ik niet ben beginnen dromen, dat ik bier aan tafel bleef weigeren, en dat ik een goeie slaapdiscipline heb kunnen vinden. Daardoor heb ik, ondanks 11 speeldagen zonder rustdag, eigenlijk nooit vermoeidheid gevoeld, en had ik dikwijls de indruk dat ik aan het einde van een partij frisser was dan mijn tegenstanders, waarvan de meeste uiteraard veel jonger waren. En ten slotte kreeg ik bij elke nieuwe overwinning meer sympathie en support van de leden van de organiserende club, en zelfs van de andere spelers die het op den duur wel spannend schenen te vinden dat zo'n senior zo goed presteert. En natuurlijk het ongeluk dat uitbleef. Ik moet toegeven dat ik toch emotioneel werd na het behalen van mijn IM-norm. Ik ben dan ook blij dat ik de twee partijen daarna niet verslapte en het toernooi kon afsluiten zonder nederlaag. – Jan Rooze

Eind deze week speelt Rooze mee in een tienkamp in Wijk Aan Zee.