Nathan1

“Tijdsindeling was beslissend”

Nathan De Strycker heeft vandaag zijn eerste Belgische titel gehaald. Hij won met zwart, nadat Maarten De Vleeschauwer zichzelf in de vernieling speelde. Vandewiele, Van de Vaerd en Pirard wonnen de andere reeksen, waar nog geen kampioen bekend was…

“Liever in een sterkere elitereeks gespeeld en geen kampioen geworden”

De situatie in de elitereeks was voor deze ronde vrij eenvoudig: als Nathan De Strycker won tegen De Vleeschauwer, dan was hij kampioen. Om elke vorm van voorbereiding uit de weg te gaan, koos De Strycker voor een variant die hij niet eerder had gespeeld.

Ik verwachtte mij aan een voorbereiding van Roel Hamblok en ik had daar geen zin in, dus koos ik maar voor iets niet te theoretisch. Maarten heeft dikwijls problemen met zijn tijd en in onbekende stellingen zou hij dus tijd verliezen. Het heeft al bij al gewerkt, al mag ik blij zijn dat hij plots een stuk offerde.

Het stukoffer van De Vleeschauwer was hét moment van de partij. Tot dan toe deed die het namelijk prima: zwart misspeelde de stelling wat met f5 en het ruilen van de zwarte loper. Zonder veel tegenkansen leek hij op een aanval van wit te lopen, tot die dus plots een stuk offerde en meteen compleet verloren stond. De Strycker won de partij en zijn eerste Belgische titel, die hij wel meteen nuchter relativeerde.

Het is een beetje het verhaal van het toernooi. Tijdsindeling was heel belangrijk en ook bepaalde beslissingen op bepaalde cruciale momenten. Ik vind eigenlijk niet dat ik goed gespeeld heb dit toernooi, maar ik had geluk op de belangrijke momenten. Het niveau in de elitereeks lag niet hoog. Er waren veel partijen die op en neer gingen, omdat er stevige fouten werden gemaakt. Als ik eerlijk ben, vind ik dat Nicola Capone het meest regelmatig speelde, maar hij won gewoon te weinig en had wat pech tegen Lenaerts. Ik wil trouwens ook nog zeggen dat ik het jammer vind dat de sterkste elo’s niet meededen. Dan was het toernooi veel interessanter geweest om spelen. Nu wordt er toch een beetje lacherig gedaan over deze elitereeks, zeker door het geleverde spel.

Lennert Lenaerts speelde een uitstekend en constant toernooi, maar strandde op een half puntje.

De zege van Lennert Lenaerts kwam dus te laat. Hij eindigt wel tweede.

De spannendste strijd vond plaats bij de -18. Daar waren allerlei scenario’s mogelijk, maar de situatie die zich ontspon, was Hitchkockiaans. Miguel Van de Vaerd had zijn partij gewonnen, net als Mardoek Thienpondt. Die twee stonden gedeeld eerste, waardoor alles afhing van het resultaat van een andere partij, die tussen Karsten Verhasselt en Pieter-Jan Snoeks. Als Verhasselt won, was Van de Vaerd kampioen. Als hij niet won, was het Thienpondt. Zoals het lot dikwijls zijn nek uitsteekt, was het de allerlaatste partij die bezig was. Verhasselt stond lange tijd gewonnen, maar door zijn open koningsstelling en de nijpende tijdnood loerde eeuwig schaak om de hoek. Een propvolle analysezaal leefde mee met elke zet, die op gejuich of boegeroep onthaald werd, terwijl Van de Vaerd en Thienpondt zelf aan het kijken waren tussen de toeschouwers.

Uiteindelijk vond Verhasselt een matvariant en kon Van de Vaerd met een luide “Yes” zijn eerste Belgische titel vieren.

Miguel Van der Vaerd

Evenveel suspens bij de -12: daar speelden leiders Pirard en Gheorgiu in een onderling duel om de titel. Gheorgiu moest winnen en leek dat op een bepaald moment ook te doen. Hij had een ijzersterk loperpaar en kwam uiteindelijk een kwaliteit voor. Pirard weerde zich echter als een leeuw en sleepte nog een remise uit de brand. Omdat Nathaniel Faybish op bord 2 won, bleven er 3 winnaars over: Pirard, Gheorgiu en Faybish. Pirard viert de titel dankzij zijn goede scheidingspunten.

Daarmee is dit BJK opnieuw ten einde. Organisator Jan Vanhercke kondigde op de afscheidsceremonie aan dat volgend jaar de laatste editie zal zijn onder deze organisatie. Gezien het succes van dit – en de vorige – BJK’s staat er hopelijk een nieuwe, evenwaardige organisator op, of komt Vanhercke terug op zijn woorden.

De -20 is trouwens gewonnen door Emiel Vandewiele en dat is zonder discussie de meest kleurrijke figuur van dit BK.

Emiel Vandewiele

Emiel Vandewiele

En zijn schoenen

De kampioenen op een rijtje:
Elite: Nathan De Strycker
-20: Emiel Vandewiele en Annelies Cuvelier
-18: Miguel Van der Vaerd en Astrid Barbier
-16: Ulvi Sadikhov en Sarah Massay
-14: Jasper Beukema en Fleur Swennen
-12: Natan Pirard en Alicia Katranov
-10: Anthony Mitran en Ines Dellaert
-8: Mikail Katranov en Karen Deleu

Meer informatie
  1. Emanuel Nieto
    Emanuel Nieto19-04-2014

    Proficiat aan alle kampioenen! Goed gedaan Astrid & Nathan!

  2. Wouter G
    Wouter G19-04-2014

    Saaie partijen waren het in elk geval niet!

Geef een reactie

Je moet aangemeld zijn om een reactie te geven.