Cekro wint Tonoli Memorial
Cekro scoorde 9.5/11 en kroont zich daarmee niet alleen tot winnaar van dit toernooi, maar ook tot Belgisch Rapidkampioen. Met 160 deelnemers was de opkomst een succes…
“Volgend jaar een grotere zaal”
Vooraf werd al aangekondigd dat er plaats was voor 150 spelers. Dat getal werd nu zelfs overtroffen, waardoor de zaal propvol zat. “Volgend jaar zal er een grotere zaal zijn”, beloofde de organisatie alvast. De mogelijkheden van de Memorial liggen hoger dan de 160 spelers en we zijn dus heel benieuwd hoeveel schakers er dan naar Anderlecht zullen trekken.
Zoals vooraf al aangekondigd op deze site was dit toernooi ook het officiële Belgische Rapidkampioenschap 2008. Dat gaf de enigszins eigenaardige situatie dat de rangschikking van de Tonoli Memorial op Fide-elo’s werd ingedeeld, maar het BK-klassement op Belgische elo’s. Er waren ook verschillende reeksen. Zo kon je in de Tonoli Memorial de -1700 winnen en in het BK Rapid de -1600. Voor de duidelijkheid: het gaat wel degelijk om één en hetzelfde toernooi.
Lisa Schut verrassend derde
Maar deze enigszins ingewikkelde situatie had geen enkele invloed op het goede verloop. De winnaar werd dus Cekro Ekrem. Niet simpel, want de Luikenaar had onderweg af te rekenen met Bart Michiels, Marc Dutreeuw en Richard Polaczek. Dat waren de voornaamste concurrenten, maar ook Maenhout, van Mechelen, Cools en Wantiez behoorden tot de kanshebbers.
Het werd dus Cekro met 9.5/11, een half punt voor Bart Michiels en een vol punt voor de verrassende Serge Vanderwaeren. Die werd al even verrassend vergezeld door zijn Dworpse collega Jan Van Mechelen, Werner Van Den Brande en… Lisa Schut. Een knappe prestatie van de Nederlandse, die daarmee ook de prijs als eerste vrouwelijke speelster in ontvangst mocht nemen (meisje schiet bij de meeste meisjes/ vrouwen in het verkeerde keelgat). Schut was eveneens de beste jeugdspeler (-20).
De -2000 ging naar Tzoumacas Georgios(NG), de -1700 naar Nathan Gullentops. Tweede in die reeks werd Geoffrey Poelman, die ook de -1600-reeks van het BK won (we zeiden het al, dat zat nogal ingewikkeld in elkaar met het verschil in reeksindelingen).
De top-10:
1. Cekro 9.5/11
2. Michiels 9/11
3. Vanderwaeren, Van Mechelen, Schut, Van Den Brande 8.5/11
4. Cools, Han Schut, Le Quang, Maenhout… 8/11
Eigenlijk zat het niet zo ingewikkeld in mekaar, hoor.
Bij de aankondiging van de Mémorial José Tonoli waren reeksen aangekondigd met -2300, -2000, -1700 en -1500.
Door de erkenning tot Nationaal Kampioenschap Active Chess dienden ze vermoedelijk de officiële reeksen te erkennen en dat waren -2200, -2000, -1800, -1600, -1400.
De prijsuitreiking was dan ook op die laatste indeling gestoeld.
Al ben ik om meerdere redenen geen enthousiast rapid-speler, nam ik deel aan dit tornooi met enkele clubgenoten. Weliswaar kortstondig heb ik het genoegen gehad de persoon van José Tonoli te leren kennen (in de tijd dat Benjamin werd geselecteerd voor internationale jeugdtornooien). Van Anderlecht had ik niets anders verwacht dan een goede organisatie.
En algemeen genomen viel me dat erg goed mee. Toch enkele kantbemerkingen, enkel constructief bedoeld. Voor een rapidtornooi vind ik wel, dat je minstens met digitale klokken mag spelen. Een kwartier is zo om 🙁 en de ruimte was inderdaad beperkt. Als de prijsuitreiking ingewikkeld lijkt, is het eigenlijk omdat die vrij rommelig verliep en de mensen stonden bovendien dicht op elkaar. Mits een beetje extra nadruk op de verbetering daarvan, straalt het tornooi officieel onmiddellijk wat meer klasse uit als echt Belgisch Kampioenschap. In ieder geval een tornooi dat de volgende jaren op de kalender mag blijven als aanrader.
En het plaatstekort had ook tot gevolg dat de bar/cafetaria en de tornooizaal eigenlijk in elkaar overliepen, waardoor het zo ongeveer op de helft van een ronde al ferm lawaaierig begon te worden, over heel de zaal én in de zaal voor de topborden, hetgeen natuurlijk niet bevorderlijk is voor de concentratie, zeker als je moet beginnen blitzen.
Voila een mooie volzin 🙂
“meisje schiet bij de meeste meisjes/vrouwen in het verkeerde keelgat”
Spreekt de auteur hier uit eigen ervaring of heeft hij uitgebreid empirisch onderzoek gedaan? In NL heb ik het nog nooit meegemaakt, misschien is B anders? En ook in het Engels beperkt de negatieve ervaring ten aanzien van het woord “girl” zich bij mij tot één Finse dame, dus waar hebben we het over?