Claesen wint voor het goede doel

Jeroen ClaesenOnder het motto “Zet kinderleed schaakmat” speelde Jeroen Claesen een blindsimultaan tegen drie schakers. De 3-0 zege was enigszins verrassend, maar daar ging het allemaal niet om natuurlijk. De opbrengst van het evenement was hét belangrijkste en daar kon niet over geklaagd worden…

Ieder jaar organiseert Kansen Voor Kinderen (KvK) samen met SD Worx een schaaksimultaan voor het goede doel. Jeroen Claesen schaakt dan als werknemer blind tegen drie opponenten. Mooi om te zien en goed voor de publiciteit, maar waar het écht om draait, zijn uiteraard de centjes die binnenrollen voor KvK.

Voor het evenement begon, was het al duidelijk dat er rond de 8 à 9000 euro zou verzameld worden en dat is een succes. Vorig jaar verloor Claesen overigens wel degelijk een partij. Hoe de schaaksimultaan deze keer verliep, laten we de protagonist zelf vertellen:

“Dit jaar zag ik het voor de match niet echt zitten. Maar voor het begin van de blindsimultaan wist ik al dat onze opzet geslaagd was. Na verdubbeling van SD Worx zal de opbrengst liggen tussen 8000,00 en 9000,00 euro. Ik was dan ook bereid om me voor het goede doel af te laten slachten, maar het draaide helemaal anders uit…

Uit de voorronden kwamen uiteindelijk 3 finalisten. Wim Kennes, een bekende werknemer bij SD Worx die steeds voor ambiance weet te zorgen en een mede-organisator van het eerste uur. Samen met een kleine ploeg organiseerden we dit schaakevenement al voor de 7e (of 8ste?) keer. De allereerste keer kwam hij af met het boek ‘Schaken voor dummies’, dit jaar zat hij voor de eerste keer in de finale.

Daarnaast David Verreth, ook een SD-werknemer maar voor dit schaakevenement kende ik hem nog niet. Na de voorrondes schatte ik hem in als een gevaarlijke caféschaker, maar iemand die totaal geen openingstheorie kent. Tenslotte een externe deelnemer van Digipolis: Matthias Hemerijkcx. Hij zou meer dan 2000 ELO gehad hebben en momenteel zo’n 1950 ELO hebben. Hij had in de voorronde gewonnen tegen de winnaar van vorig jaar (Raf Draulans alias Raf Kasparav. Hij speelde vorig jaar in team met Arnout Duchateau en zij versloegen me in de blindfinale) en een ander vrouwelijke clubschaakster Hilde Berghs.

Ik had een paar schakers opgetrommeld die het verloop van de blindsimultaan in goede banen moesten leiden. De gekende schakers Jan Rooze, Marcel Van Herck en Bert Fabri wouden zich kosteloos voor het goede doel inzetten. Elk van hen bedienden één schaakbord (de gespeelde zet vertellen aan mij, mijn zet op het bord van mijn tegenstanders zetten, de zetten opschrijven en voor de toeschouwers de partij spelen op een demonstratiebord). Alles verliep van een leien dakje.

Zoals gewoonlijk had ik op 2 borden wit (op het middelste bord had ik zwart) en alle borden worden steeds afgelopen. Als ik mijn zet op bord 1 doe, moet bord 2 erna spelen. Ik doe mijn zet op bord 2. Bord 3 doet zijn zet waarna ik op bord 3 speel en zo weer bij bord 1 terechtkom.

Meestal spelen mijn tegenstanders door totdat ze mat staan. Eenmaal je gewonnen staat is het in blind niet zo simpel om het nog effectief af te maken of je steekt er in elk geval veel energie in. Vandaar besloot ik om er nogal in te vliegen.

Voor de start van het blindsimultaan werd ik verbonden aan een gesofisticeerd toestel, biofeedback genaamd. Dit toestel wordt gebruikt bij topsporters om hun prestaties te verbeteren. Paar knijpers op mijn vingers, een zuignap op mijn voorhoofd en een band rond mijn middel. Het moet geen zicht geweest zijn (gelukkig zag ik de foto’s nog niet), maar het lijkt me altijd interessant om iets nieuws over mezelf te kunnen bijleren… daarom dat ik ook aan dit ‘wetenschappelijk’ experiment wou meewerken. Nicole Vandeweghe (ABZ) is de specialist en op het einde interpreteerde ze kort de resultaten. Ik vond het straf wat ze er allemaal kon uithalen. Binnenkort spreken we nog eens af en gaat ze er veel dieper op in. Ik ben benieuwd.

De blindfinale op zich verliep ongelooflijk vlot. Eerst moest ik me afsluiten van al het vrouwelijk schoon dat er rondliep. Niet plezant, maar ’t lukte … 🙂

Tegen David Verreth had ik wit en hij wist totaal geen raad met het levensgevaarlijke koningsgambiet, waarna ie al snel mat stond. Wim Kennes kwam verrassend uit de hoek..op zich niet zo verrassend als je hem kent, maar ’t was toch goed verrassend…. Hij speelde met opzet totaal absurde zetten, waardoor ik in de opening het meeste tijd stak in deze partij. Het nadeel was dat hij hierdoor totaal onderontwikkeld was. Toen ik het centrum opengooide en een stuk en pion offerde, wist hij geen raad en liep ie mat.

Zo bleef na 16 zetten enkel Matthias over. Hij was ook niet gewoon om steeds te moeten zetten als ik aan zijn bord kwam, waardoor ie in de opening een vergiftigde pion sloeg. Eerst dacht ik dat zijn dame won, maar uiteindelijk wist ie met een stuk minder eruit te komen. Ik heb nooit getwijfeld aan waar de stukken stonden, waardoor ik op techniek steeds meer stukken ruilde en met mijn materiaalvoordeel in een gewonnen eindspel kwam. Hij gaf uiteindelijk na 37 zetten op.

Zoals de vorige jaren kon ik dezelfde nacht niet goed slapen… ’t zal wellicht gewoon blijven doorwerken in mijn hoofd.”

Meer informatie kan u vinden op deze website.

  1. GastonDeBom
    GastonDeBom16-12-2008

    strak!!

    Gaston

  2. Yen
    Yen17-12-2008

    Tof initiatief en proficiat met de prestatie. Ben wel benieuwd naar de resultaten van het ‘wetenschappelijk experiment’ , hou ons op de hoogte…

Geef een reactie

Je moet aangemeld zijn om een reactie te geven.