Mher Hovhanisian heeft na een bloedstollende zesde ronde de leiding genomen. Zijn partij tegen Sarrau had àlles: spanning, tijdnoodfases, blunders, omwentelingen en uiteindelijk zelfs een winnaar (na een tweede Houdini op rij, mogen we wel zeggen). De andere leiders slaagden niet in hun opzet. Dgebuadze, Van der Stricht en Alienkin speelden remise, terwijl Hautot vandaag een moderne wervelstorm over zich kreeg.

In de open reeks heeft Bolzoni zijn zesde zege behaald, een uitzonderlijke prestatie…

Van der Stricht: “Dgebuadze durfde niet”

De topper tussen Geert Van der Stricht en Alexandre Dgebuadze trok op voorhand het meeste aandacht, maar lokte ook de meeste twijfels uit. “Een remise hangt in de lucht,” was een meermaals gehoorde opmerking uit het publiek.

Toch toonde VdS zich strijdvaardig. “Ik offerde tot twee keer toe een pion. Kasparov nam dat offer aan, maar Sandro (koosnaampje voor Alexandre, red.) durfde niet,” vertelde de Gentenaar, toch met enig genoegen, na de partij. “Ik dacht dan wel dat ik een voordeeltje had, maar heel veel zal het toch niet geweest zijn. Hij vond de beste verdediging en ik vond het van weinig respect getuigen als ik in die stelling zijn remisebod weigerde.” En zo haalt Dgebuadze opnieuw de 20 zetten niet. Remise.

Co-leider Hautot nam het vandaag op tegen de zwalpende Thibaut Vandenbussche. Vdb greep terug naar zijn vaste repertoire en ging voor 1… g6. “Mijn vriendin is sinds gisteren hier en als er iets is wat je dan niet doet, is het wel je voorbereiden,” glimlachte hij. “Ik heb dus gewoon gekozen voor mijn bekende systeem.”

Met succes, want Vdb profiteerde van het snelle spel van Hautot en won de erg belangrijke e4-pion. De échte blunder was echter 25. Pxa6 en wat daarna volgde was een pak rammel uit de oude doos. Eerst verloor Hautot de dame en uiteindelijk werd hij zelfs pardoes mat gezet. “Eindelijk heb ik eens gewonnen,” slaakte Vdb een zucht van opluchting. “Ik heb al een paar keer goed gestaan en nu zit het eindelijk eens mee.” Het is bovendien een erg belangrijke zege, want Hautot verdwijnt van de leidersplaats.

De vierde leider van het pak, Aleksander Alienkin, behandelde een theoretisch Franse stelling met zorg en nadat er ongelijke lopers op het bord verschenen, bood Laurent remise (ook al was het eindspel nog lang niet begonnen). Alienkin aanvaardde en hoopte zo aan kop te blijven.

Hovhanisian en Sarrau vechten bloedstollend duel uit

Het hing dus allemaal af van de vijfde leider: Mher Hovhanisian. Hij speelde vandaag tegen zijn leerling en vriend Jelle Sarrau. Al tijdens de rit naar de speelzaal hing er elektriciteit in de lucht (bereid je maar eens voor als je door amper één zetel wordt gescheiden). Die spanning verdween niet toen beide spelers al snel iets op het bord kregen dat ze niet voorbereid hadden. Sarrau nam snel het heft in handen en domineerde. Het enige nadeel dat hij had, was een serieus tijdsnadeel. Hovhanisian’s klok toonde ongeveer een half uurtje extra. Maar tijd vliegt en dat mocht de Armeen aan den lijve ondervinden. Sarrau miste enkele uitstekende varianten (27…exf3! 28.Lxf3 Th3 29.Tg2 en nu Lf6! Nog erger was 32…Dh7! (stelling) waarop 33.Txd3 verplicht is (Ta7 helpt niet wegens Dh2+ en Th3)).

Een bloedstollende tijdnoodfase kondigde zich aan. Wiebelende benen, nerveus klokgetik en onverwachte tactische wendingen zorgden ervoor dat de vele toeschouwers zich geen seconde verveelden. Hovhanisian bood remise, Sarrau weigerde. Sarrau bood remise, Hovhanisian weigerde. Sarrau won een pion, Hovhanisian miste de winst met 42. Le6. Beide spelers waren er zich immers niet van bewust dat ze de 40ste zet al gehaald hadden!

Toen Sarrau’s vlag viel en de geplogendheden (zetten op een apart bord naspelen en dies meer) voorbij waren, keerde de rust weer. Sarrau besefte dat hij de goede stelling verprutst had en begon lang na te denken. Hovhanisian was op zijn beurt opgewekt dat hij de kromme situatie weer maar eens had omgebogen. Nu wenkte de winst en de leidersplaats. Traag maar zeker wist hij de zwarte koning in een benauwde positie te krijgen.

En dan begon het spel opnieuw: Hovhanisian zocht en zocht, maar vond geen matcombinatie. Uiteindelijk wenkte een tweede tijdnoodfase. De Armeen ging dan voor een allerlaatste kans, waarin enkel een fout van zijn tegenstander hem een gewonnen eindspel gaf. Met 69. Dc5 (zie stelling) kwam die fout er en met nog 1 minuut op de klok pakte Hovhanisian tòch het volle punt. Sarrau wandelde ontgoocheld weg, zonder één woord te zeggen. Een partij die lang zal blijven nazinderen.

Er was in deze zesde ronde één partij waarin geen leider speelde: Vandevoort-Draftian. Zoals gewoonlijk speelde Draftian zijn favoriete Stonewall en hij slaagde er zowaar opnieuw in om er een vol punt mee te scoren. Na een tactisch duel miste Vandevoort het dodelijke Pd3 (misschien was het eerder al slecht). Ontgoocheld gooide Vandevoort zijn blaadje op het bord. Het is momenteel niet het toernooi van de Luikenaar.

De uitslagen:
Hovhanisian-Sarrau 1-0
Van der Stricht-Dgebuadze 1/2
Hautot-Vandenbussche 0-1
Vandevoort-Draftian 0-1
Laurent-Alienkin 1/2

De stand na ronde 6:
1. Hovhanisian 4
2. Van der Stricht, Dgebuadze, Alienkin 3.5
3. Draftian, Hautot 3
4. Vandenbussche, Sarrau, Laurent 2.5
5. Vandevoort 2

Bolzoni 6/6

We vragen ons af of het al dikwijls gebeurd is: na 6 rondes het maximum van de punten hebben in de open reeks. Vermoedelijk niet, maar dit jaar heeft Bolzoni die straffe tour uitgehaald. Tegen Wim Barbier had hij amper een uurtje nodig om een vol stuk te winnen.