De spanning stijgt en de spelers lopen op de toppen van hun tenen. Vandaag werd dat geillustreerd met een remiseloze dag en héél wat spektakel. Dgebuadze walste over Vandevoort, terwijl Hovhanisian zich een baan naar de winst offerde tegen Alienkin. Dat was niet alles, want twee uur en twee offers eerder had Vandenbussche Van der Stricht uit de titelstrijd gekegeld.

Ashote Draftian won weer maar eens met 1. f4, terwijl Sarrau weer maar eens een gladgewonnen stelling uit handen gaf. Daar komt nog eens bij dat Glen De Schampheleire de revolutie tegen dictator Bolzoni gestart is…

Hovhanisian haalt uit

“Vrouwen en schaken, dat gaat niet samen,” wordt wel eens al lachend gezegd. Sinds Thibaut Vandenbussche’s vriendin in Namen is aangekomen, staat dat cliché onder zware druk. Gisteren won hij verpletterend van Stéphane Hautot (toen nog co-leider), vandaag was het de beurt aan Geert Van der Stricht.

“Ik kwam aan de start met weinig ambities. Ik wilde het rustig aan doen,” doet Vdb zijn verhaal. Opvallend, want na amper 12 zetten smeet hij er al een dubieus maar gevaarlijk paardoffer tegenaan. “Het kan zijn dat dat niet geweldig is, maar ik heb dit al ooit op het bord gehad tegen Jan Van Mechelen en ik weet dat het voor een mens achter het bord moeilijk spelen is. Er zitten veel truken in de stelling, dus ik dacht: waarom niet?” Een goede vraag, want amper drie zetten later speelde Van der Stricht 15… Pe7? (zie stelling). Vdb’s 16. Txf6 raakte VdS recht in de onderbuik: op gxf6 volgt 18. Lc6! Pxc6 19. Dh5 en mat.

Dus moest Van der Stricht iets anders proberen. 16…Pxd5 bijvoorbeeld, maar toen Vandenbussche a tempo 17. Dh5 g6 18. Txg6 op het bord toverde bleken de problemen onoverzienlijk (Tg7 mat dreigt). Van der Stricht wreef met de handen in de ogen, trok aan zijn wimpers, en probeerde met alle moed der wanhoop toch nog iets te vinden. Het besef dat zijn strijd voor de eerste plaats misschien wel voorbij zou zijn, sijpelde traag maar zeker door. Hij probeerde nog met De7, maar na Tg7+ Kd8 Txe7 volgde de opgave. 20 zetten, 1-0, een dramatische dag voor Van der Stricht.

Vandenbussche scoort zijn tweede zege op rij en bevestigt daarmee de nu bijna profetische woorden van Hovhanisian twee rondes geleden (“Hij gaat er zeker nog enkele winnen,” zei die toen). “Ik sta terug op de helft, dat was mijn doel voor het toernooi. Ik vond al niet dat ik slecht bezig was. Soms loont agressiviteit en dat is fijn,” besloot Vdb.

Alexandre Dgebuadze had er vandaag nog eens écht zin in (hij moest ook wel). Hij koos volop voor de aanval tegen tailender Pascal Vandevoort. Vandevoort is aan het zoeken naar zijn beste vorm en dat bleek vandaag nog maar eens: zonder veel pardon sloeg de witte aanval door en de stukken konden in de doos. De tweede zege voor Dgebuadze na enkele uurtjes eenrichtingsverkeer. “Ik mis competitieritme,” zocht Vandevoort een verklaring voor zijn matige spel. “Gisteren stond ik gewonnen en dan begin ik heel veel tijd te verspillen. Vandaag probeerde ik dat te voorkomen, maar nu speelde ik te snel en niet geconcentreerd genoeg. Tja, zo kom je dus alleen laatste. C’est con….” Dgebuadze was tevreden en haastte zich snel naar huis om zich voor te bereiden voor zijn partij tegen Thibaut Vandenbussche.

De druk lag daardoor bij Hovhanisian, die met zwart voor de verandering zijn normale repertoire volgde. Aleksander Alienkin kreeg weinig vat op de zwarte manoevres. Hovhanisian won een pion en was tevreden over zijn stelling. Even werd hij gehinderd door een kleine bloedneus, maar grote gevolgen had dit niet.

Een raak torenoffer in de tijdnoodfase maakte het boeltje helemaal af. “Dat was wel goed, maar ik moet eerlijk zijn: Aleksander heeft vandaag gewoon heel slecht gespeeld. Eigenlijk heb ik relatief makkelijk gewonnen.” Na twee dagen waarin Dame Fortuna haar goed hart liet schijnen, toonde Hovhanisian vandaag wél goed schaak. Het kampioenschap blijft razendspannend.

Stéphane Hautot kreeg gisteren een pak slaag van Vandenbussche en vandaag tegen Sarrau zag het er niet veel beter uit. Na amper 25 zetten kon de opgave volgen. Maar net op dat moment verzuimde Sarrau de stelling af te werken en maakte hij een grote fout (26. Ld5??, zie stelling. Hier won Tae1, gevolgd door Dh4). Plots zag Hautot zijn kans en hij slaagde erin een voordelig eindspel te krijgen met twee stukken tegen een toren. Sarrau, die gisteren ook al winst had laten liggen, sloeg rood aan en deed alles om toch nog een puntendeling uit de brand te slepen.

Dat leek zelfs te gaan lukken. Met twee pionnen en een toren tegen een toren, een pion en een loper was het allerminst makkelijk voor Hautot. Waarschijnlijk miste Sarrau zelfs enkele uitgesproken remisekansen. 0/2 voor hem, waar dat even goed 2/2 had kunnen (en misschien zelfs moeten) zijn. Een wereld van verschil voor de wel erg onfortuinlijke Limburger! Hautot doet een goede zaak, maar was zich bewust van zijn ontsnapping. “Ik heb heel veel geluk gehad, zelfs in dit eindspel.”

Van een onfortuinlijke Limburger naar een gelukkige Armeen. Want Ashote Draftian won vandaag opnieuw en het zal de vaste bezoeker niet verbazen dat hij dat opnieuw met 1. f4 deed. Bruno Laurent was dit keer het gewillige slachtoffer. Morgen staat Hovhanisian-Draftian op het programma. Dat belooft een krankzinnige partij te worden.

De uitslagen:
Alienkin-Hovhanisian 0-1
Dgebuadze-Vandevoort 1-0
Sarrau-Hautot 0-1
Vandenbussche-Van der Stricht 1-0
Draftian-Laurent 1-0

De stand na ronde 7:
Hovhanisian 5
Dgebuadze 4.5
Draftian, Hautot 4
Van der Stricht, Alienkin, Vandenbussche 3.5
Laurent, Sarrau 2.5
Vandevoort 2

Claesen verliest opnieuw

In de open reeks is de alleenheerschappij van Bolzoni vandaag gebroken. De flamboyante thuisspeler kreeg een pak slaag van Glen De Schampheleire. Daardoor is het open toernooi opnieuw zijn naam waardig. De Schampheleire en Bolzoni leiden, maar worden gevolgd door een hele rist spelers met een half punt minder.

Opvallend was wel de nederlaag van Pieter Claesen tegen Gregory Maraite. Claesen verloor al twee keer en is nu waarschijnlijk kansloos voor de titel.