De meeste ogen waren tijdens deze week Brasschaat vooral gericht op Stef Soors, die vriend en vijand verraste in de Mastersreeks en Mher Hovhanisian, die het toernooi won (lees hier). Toch was de meest opvallende prestatie van heel het Brasschaatse gebeuren in de Open Reeks te bewonderen. Daar haalde Cor Van Dongen een huzarenstukje uit door het toernooi met een fenomenale 8.5/9 te winnen. Nooit eerder in de geschiedenis van het toernooi deed iemand hem dat voor.

“Ik kan er zelf ook geen touw aan vastknopen,” vertelt Van Dongen met oprechte verbazing over zijn toernooi. De Tilburger (die in Rotterdam woont) heeft reden te meer om verrast te zijn. Hij is immers nog maar twee maanden opnieuw intensief aan het schaken, na een pauze van maar liefst zeven jaar, waarin hij enkel enkele interclubpartijtjes speelde! Tijd voor een gesprek over een sprookje…

Van Dongen wil in drie jaar naar IM-norm

De open reeks in Brasschaat was anders dan ooit tevoren. Omdat het concurrentie kreeg van een gesloten toernooi, maar ook omdat zowel de nummer één als twee ongedeeld hun plaatsje veroverden. Steven Geirnaert pikte 7.5 punten mee, een resultaat dat hem een halfje voor een zestal bracht.

Goed en in veel gevallen zelfs genoeg voor de toernooizege. Maar zoals gezegd: het Open van Brasschaat 2009 is speciaal. Eén Nederlander deed namelijk nòg beter. Cor Van Dongen pakte uit met 8.5/9. Nooit gezien, en dat kan u letterlijk nemen. Van Dongen had in de laatste ronde aan een remise genoeg voor de zege, maar toen Afek hem dat aanbood, weigerde hij zelfs. Zijn stelling was zo goed dat Van Dongen geen schrik had om voluit voor de winst te spelen.

Dit getuigt niet alleen van lef, maar ook van tonnen zelfvertrouwen en schaakliefde. “Ik heb 20 minuten nagedacht over zijn aanbod. 19 minuten van die 20 dacht ik: ik neem het aan. Maar toen kon ik het niet over mijn hart krijgen om in zulke goede stelling remise te geven. Als ik die stelling nog verloor, zou ik het niet verdienen om het toernooi te winnen,” verklaart Van Dongen zijn keuze.

Cor Van Dongen is geen bekende naam in de Belgische schaakwereld. De reden daarvoor is simpel: hij speelde al zeven jaar niet meer in competitieverband, sinds hij er met zo’n 2300 elo de brui aan gaf. “Ik ben gaan werken, heb met mijn vriendin een huis gekocht in Rotterdam en ik had ook gewoon geen zin en motivatie om nog te schaken. Behalve dan met mijn vrienden van de Stukkenjagers, in de Nederlandse interclubs. Onlangs had ik terug meer vrije tijd en ik dacht. Laat ik maar eens terug beginnen.”

Zijn comeback begon in Leiden, maar liep niet van een leien dakje. “Enorm slecht. Werkelijk abominabel,” vertelt hij met een glimlach. “Ik bakte er niks van, maar in Vlissingen ging het al veel beter en hier, ja, hier overtof ik alle verwachtingen. Er is geen enkele rationele verklaring voor mijn prestatie hier. Ik werkte iedere dag. Ik moest om 6u opstaan – ik werk als consultant – dan naar een klant, dan ’s avonds naar Brasschaat met mijn hoofd in de war en zo spelen. Gek.”

Al even gek is de manier waarop Van Dongen het toernooi in Brasschaat heeft ontdekt. “Ik zocht toernooien en heb gewoon op de kalender van de FIDE-website gekeken. Omdat ik overdag werk, heb ik specifiek gezocht naar toernooien waarin er avondpartijen zijn. En zo kwam ik hier en ik heb er nog geen seconde spijt van gehad. De zaal is mooi, de omgeving ook. Ideale plaats om te schaken. Hier kom ik dus volgend jaar zeker terug.”

Van Dongen zal wel moeten, want hij heeft steile ambities. Binnen de drie jaar wil hij de titel van Internationaal Meester binnenrijven en zoals algemeen geweten heb je daarvoor normen nodig. Een ervan kan hij alvast scoren in de Masters van Brasschaat volgend jaar, want zijn zege in deze open reeks voorziet een plaatsje in dat toernooi. “Het wordt nog specialer, want ik heb nog nooit een gesloten toernooi gespeeld. Ik plan niet echt een voorbereiding, maar sowieso heb ik me twee maanden geleden voorgenomen dat ik nieuwe openingen ga spelen. Vroeger speelde ik nogal droog en nu wilde ik meer vechtopeningen, ook om mijn zin en motivatie niet te verliezen. Ik kijk er nu al naar uit.”

Van Dongen is niet alleen, want net zoals hij kijken ook wij er naar uit. Bij deze sluiten we de Masters bijna af, want morgen is er nog één kort interviewtje over de meest speciale deelnemer in de Antwerpse gemeente: Anthony Wirig.