Na vier speeldagen is er nog maar één vraag in de Masterreeks in Brasschaat: Wie houdt GM John Van Der Wiel van de eindzege? Voorlopig lijkt het allemaal te moeten komen van de jonge Glen De Schampheleire, die in een clash met de andere normenjager Nils De Vos zijn tweede zege van het toernooi boekte. De manier waarop mocht er overigens zeker zijn.

En dat was ook de conclusie voor de andere partijen van de dag, want er was heel wat te beleven op het schaakbord. Jan Rooze won voor de tweede keer op rij en Hovhanisian raakte opnieuw niet verder dan remise (en mocht daar misschien nog blij mee zijn). Een verslag van een tactisch rijke speeldag, waarin de zet Lxf4 een cruciale rol speelde…

Vandenbussche: “Niet in vorm”

Voor het toernooi begon, waren er twee namen die werden aangestipt als men moest gokken wie de tweede editie van de Brasschaatse Masters zou binnenhalen. De eerste was GM John Van Der Wiel. Ooit een gereputeerde GM, die bij de wereldsubtop hoorde en die nu weliswaar is “teruggezakt” naar 2467, maar natuurlijk nog steeds een man blijft die een paar streepjes voor heeft op de andere deelnemers: ervaring én kunde!

Van Der Wiel demonstreert dat tot op heden ook. Hij domineert het bord in elke partij (behalve misschien die van gisteren tegen Hetey) en lijkt een exquise techniek te koppelen aan een efficiënte afwerking. Vandaag moest hij met wit een antwoord bedenken op het g6-systeempje van Thibaut Vandenbussche. Na een snelle dameruil zouden vele analisten de stelling omschrijven als “roughly equal”, maar Van Der Wiel dacht daar anders over. Traag maar zeker overspeelde hij zijn tegenstander, die vooral in tijdnood enkele fouten maakte.

“Ik was eigenlijk blij met mijn stelling op een bepaald moment”, gaf Vdb mee na de partij. “Maar misschien klopte mijn beoordeling niet. In ieder geval, hij vond een goede manier om druk te zetten en in tijdnood maakte ik fouten. Ach, ik ben ook gewoon niet in de goede vorm.”

“Waar heb je die grootmeester vandaan?” vroeg Mher Hovhanisian intussen aan een van de organisatoren. “Hij is veel te sterk!” Hovhanisian voegde daar zijn typische, verlegen lachje aan toe. Hij is de tweede man die met stip als topfavoriet naar voren werd gebracht voor het toernooi. De vorm laat hem intussen echter in de steek. Drie snelle remises noopten hem ertoe vandaag risico’s te nemen tegen Daniël Sadkowski. Hovhanisian bereikte in ieder geval al iets: een eindspel waarin hij misschien mogelijkheden had dankzij een sterk paard. Maar de Armeen pushte te hard en bevond zich plots in een benarde situatie.

In deze stelling speelde hij zonet Kc4? en stapte van zijn stoel alsof er niets aan de hand was. Maar terwijl Sadkowski piekerde over de mogelijkheden, merkte de Armeen op dat zijn tegenstander de mogelijkheid Lxf4!! had, een zet die ook door verschillende toeschouwers opgemerkt werd (uiteraard niet waar de spelers bij stonden of het konden horen). Het was tijd voor een Armeense pokerface en dat had resultaat: na een lange bedenktijd speelde Sadkowski a6? en de partij wikkelde nog af naar remise.

De Schampheleire: “Met dank aan de tweede lijn”

Op twee andere borden was er eveneens vuurwerk te zien. Nils De Vos-Glen De Schampheleire was het duel tussen de toernooirevelaties. De Schampheleire komt er zonder meer als winnaar uit. Hij stond nooit slechter en profiteerde van enkele positionele foutjes van zijn tegenstander. De afwerking van de Zottegemnaar was een streling voor het oog. “Ik zag niet direct hoe ik er door kon komen, maar de tweede lijn was dicht en daar kon ik van profiteren.”

34…Lxf4! is een leuk offer om de partij te beëindigen. Na 35. Pxe3 volgt Lxe3 en Pe4 waarna mat of enorme materiële verliezen de enige opties zijn. Dus volgde 35. Pf2, waarna de Schampheleire een tweede mokerslag uitdeelde met Txg3!! Na 36. hxg3 Dxg3 37. Kf1 en Le3 speelde De Vos 38. Td3 en glimlachte naar zijn tegenstander. “Nu mag je mij mat zetten.” Zo gezegd, zo gedaan. Knappe zege van De Schampheleire!

De ongelukkigste speler in het toernooi is zonder twijfel Rick Lahaye. De Nederlander startte met 0/3. Vandaag was het dus van moeten en tegen Jan Rooze speelde hij een bijzonder spectaculaire partij. Op een bepaald moment stond Lahaye een toren en een paard in het krijt. Dat tekort kwam hij nog te boven, maar de controle ging naar Rooze. Die hield de twee lopers en won vlot in het eindspel. Een knappe zege van de Deurnespeler, die een goede 2/2 scoort en meedraait in de top van het klassement.

De stand na ronde 4:

1. Van Der Wiel 3,5
2. De Schampheleire 3
3-4. Rooze, Sadkowksi 2,5
5-7. De Vos, Hovhanisian, Fomichenko 2
8. Hetey 1,5
9. Vandenbussche 1
10. Lahaye 0

In de open reeks waren er enkele primeurs te beleven vandaag. Zo zat er voor het eerst in de geschiedenis van het toernooi in Brasschaat een vrouw op bord 1. Svetlana Fomichenko nam het op tegen Steven Geirnaert en verdedigde een moeilijke stelling met glans. Dat brengt ons bij een tweede primeur, waar we echter niet zeker van zijn: na vier rondes heeft niet een van de drie elotoppers nog het maximum van de punten. Een opvallende vaststelling!

Er zijn wel leiders: Arben Dardha speelde altijd goed in Brasschaat en heeft wel 4/4 na een strakke zege tegen Yves Duhayon. Ook de Nederlander Frank Van Der Put doet het uitstekend. Hij klopte knap Andy Ooms.