Wees welkom op de Vlaamse klassieker in Brasschaat
De vaste troeven van dit gezellige en sterke schaakfestival zijn alom bekend: een schitterende groene omgeving, een uitmuntende toernooizaal en een gamma uitgekiende prijzen. Dankzij de meesternorm in 2010 van de jonge Glen De Schampheleire kreeg het gesloten toernooi plots veel de wind in de zeilen. Dat blijkt ook uit de groeiende interesse van steeds meer sterke en trouwe spelers.
De organisatie zet daarom de toegangspoort via het Open graag wat verder open. Naast toernooiwinnaar FM Arben Dardha kwamen FM Steven Geirnaert en FM Wim Maes er deze editie bij, de top drie van het open vorig jaar. Kan een van hen GM Van der Wiel kloppen? En wie zal zich kunnen plaatsen voor de Masters van volgend jaar? Schrijf je nu alvast in…
Wie klopt John Van der Wiel?
Hoe gaan onze landgenoten het er deze keer vanaf brengen tegen het geweld van de voormalige wereldtopper GM John Van Der Wiel, de kersverse winnaar van het Belgisch Kampioenschap IM Mher Hovhanisian en de sterke Hongaarse meester Gyula Izsak? Het toernooi is er echter niet alleen voor prijzenjagers en meesters, maar biedt de liefhebbers een ontspannende schaakweek en een prettige schaakervaring!
Klassementsprijzen:
1e prijs 1000 €
2e prijs 600 €
3e prijs 350 €
4e prijs 250 €
5e prijs 200 €
Ratingprijzen:
0000 – 1400 : 180 € (90-60-30)
1401 – 1500 : 180 € (90-60-30)
1501 – 1600 : 180 € (90-60-30)
1601 – 1700 : 180 € (90-60-30)
1701 – 1800 : 180 € (90-60-30)
1801 – 1900 : 180 € (90-60-30)
1901 – 2000 : 180 € (90-60-30)
2001 – 2100 : 180 € (90-60-30)
2101 – 2200 : 180 € (90-60-30)
Prijzen in nature voor de club met het grootste aantal aanwezige spelers, net als voor de beste -12 jarige en voor de beste +60 jarige.
Steun dit initiatief om het Belgisch schaakleven én jezelf aan te zwengelen door mee te spelen!
Alle info op: http://www.mastersbrasschaat.be
Klik op de affiche om in te schrijven!
Ratingprijzen niet delen is niet echt motiverend. Aan minder mensen prijzen geven is minder mensen gelukkig maken.
Als je dan weet dat het inschrijvingsgeld al 50 euro bedraagt dan pas ik ook liever.
Vroeger was het stuk goedkoper voor de amateur schaker.
Ik vrees dat de gewone schaker de gesloten reeks moet financieren.
Verder wel een enorm leuk tornooi in het mooie Brasschaat waar ik graag eens op bezoek ga.
Waar staat dat van die (niet-)gedeelde geldprijzen? Ik meen mij ook zo nog iets te herinneren 🙂
Op de toernooisite kan je het reglement bekijken of downloaden.
Wat Chessmaster stelt is ongegronde vrees,
ik zie dat het machtige Vlissingen inmiddels ook verhoogd heeft naar 45 euro, Charleroi schoorvoetend enz. Ja vroeger 🙂
Het gekke is dat de prijzen in de hoofdtabel wél worden gedeeld maar de ratingprijzen niet. ‘Logistieke problemen’ geven sommigen als verklaring maar in andere tornooien waar ratingprijzen wel worden gedeeld – en gelukkig is dit een meerderheid – is er na een halfuurtje meestal al een proclamatie. Dus ik begrijp er niet veel van. Dat scheiding ‘juister’ zou zijn om de beste aan te duiden is flauwekul want Bucholzen worden niet zelden verpest door spelers die niet meer komen opdagen in de laatste ronde. Plus het feit dat je niet weet wat je moet bij een remiseaanbod in de laatste ronde. Er is dan gewoon geen tijd om alle resultaten van de concurrenten van jouw concurrenten te checken. En die van jezelf.
@Gert, misschien omdat ratingprijzen delen te kleine bedragen opleveren?
Dat kan maar de kans dat alles peanuts is is zeer klein. Het is wellicht mathematisch te bepalen hoeveel die kans bedraagt maar 20 jaar tornooien spelen leert mij alvast dat het zelden gebeurt. Mogen trouwens de spelers niet zelf beslissen wat een klein bedrag is ? Ik heb het voor mezelf uitgerekend : in twee edities Brasschaat grijp ik naast 40-45 eur. Telkens vierde op Bucholz (waarvan één keer omdat één van mijn tegenstanders niet komt opdagen in de laatste ronde). Ik weet niet hoeveel jouw inkomen is maar 40-45 eur noem ik toch geen peanuts meer. Trouwens, als bovenstaande post toch jouw argument blijft dan vraag ik me af waarom men dan niet een systeem hanteert à la ‘onder de 10 eur worden prijzen niet gedeeld’. Maar dat doet men dus ook niet.
Gert, het was maar een vraag en niet mijn mening.
Allez, fijn, toch 1 toernooi waar Moretuciens aan meedoen (we zijn zelfs in de meerderheid in de Mastersgroep, hip hip hoi!) 😀
btw, ik vind het niet bepaald +EV dat een laagste ratingprijs eigenlijk minder is dan het inschrijvingsgeld, maar goed dat zal mijn mening maar zijn 🙂
OK Valery. Brasschaat vormt samen met Rapid Mortsel en 1 mei Schoten de enige drie tornooien die ik ken in België waar ratingprijzen niet gedeeld worden. Waarom ? Daarom ! Want alle argumenten zijn uitgeput en simpel weerlegbaar. Their loss.
gert: delen is niet logischer dan niet delen. Het ene houdt in dat er weinig spelers met “veel” geld gaan lopen het andere “veel” spelers met weinig geld. Wat je voorkeur wegdraagt is dan puur een persoonlijke keuze, niet het resultaat van argumenten. Evengoed zou je de vraag kunnen stellen waarom de andere toernooien hun ratingsprijzen wel delen.
Als delen problemen zou geven, dan respect voor Taminco Open gent 🙂 Die moeten altijd serieus puzzzelen om alle prijzen te delen en te niet-cumuleren! Maar ze doen altijd de moeite waardoor er toch altijd iemand (zelf een heel klein) prijsje heeft. Dat geeft je toch nog altijd het gevoel van ” ik heb iets gewonnen”. Het is misschien niet zoveel, maar het is altijd leuk voor een prijsje te winnen hé 🙂 Akkoord ? Niet akkoord? 🙂
Bij een (heel) klein prijsje zou het ook kunnen overkomen alsof je niets hebt gewonnen… Tom V formuleert m.i. een mooie afsluiter. Gelukkig zijn de noeste vrijwilligers en medewerkers niet zo gevoelig als gert.
’t Was wel grappig in Tamico Open Gent met de rondeprijzen. Daar gaf men 9 mooie flessen van een of andere alcoholische drank als prijs. De 9 winnaars waren echter allen van erg jeudige leeftijd waardoor allen “verplicht” waren die af te geven aan hun papa en mama’s. De organisator gaf zelf toe dat men zich hiermee misrekend had en dat er andere prijzen volgend jaar zullen worden gekozen.
Ik vermeld dit voorval om aan te tonen dat prijzen waarbij rating een rol spelen (rondeprijzen, ratingprijzen) geen open en gelijke competitie betekenen. In een vorig artikel wees ik er reeds op dat een kleine groep spelers sterk bevoordeeld is t.o.v. andere daarom blijf ik erbij dat rating geen deel mag uitmaken bij het toekennen van de prijzen.
Tweemaal naeen 43.5 eur missen is pijnlijk door dit systeem. Als je dan bij de wedstrijdleiding komt vragen naar het resultaat van verschillende andere spelers (ha ja, want dat speelt een rol voor Bucholz en dus voor centen) en je wordt afgescheept met een ‘Ik zal u wel 5 eur geven aan den toog’ dan is de keuze snel gemaakt.
Hoewel ik mijn situatie in het verleden kan bewijzen (de uitslagentabellen bestaat nog neem ik aan) blijft men het hier hebben over kleine prijzen. Het is duidelijk dat men de discussie gewoon niet wil voeren. De topspelers kunnen rustig remise overeen komen in de laatste ronde (en goed voor mooie prijs) maar de kleine spelers hebben in de laatste ronde meer werk om de resultaten van de tegenstanders van de concurrenten te checken dan te focussen op de partij. Waarom wordt die luxe niet gegund aan de mindere spelers ?
tja even pijnlijk als die kerel die hierdoor 43,5 euro krijgt ipv 90 euro?
En je zou het ook anders kunnen bekijken: hierdoor worden spelers verplicht om er voor te spelen ipv te rekenen.
Zoals ik al zei: het is gewoon een bepaalde verdeling die niet beter of slechter is dan anderen. Ieder systeem heeft zijn winnaar en verliezers. Zolang het op voorhand wordt vastgelegd lijkt het me rechtvaardig.
Als jullie nu eens gewoon gingen schaken als
je prijs hebt leuk als je plezier beleefd hebt nog veel beter!!!
Waarom zou je verder spelen als je met een remise reeds zeker bent van een prijs ? Ik ken eerlijk gezegd niemand die het doet. Ik ken er wel veel die andersom beweren maar als ze eenmaal zelf in de situatie zitten toch ook kiezen voor het eerste 🙂
Plezier heb je altijd met het schaken. Het is gewoon altijd aangenamer als je er nog soms wat zakgeld bijkrijgt 🙂
Groot gelijk heeft Gert.
Hoeveel sterke spelers spelen het de laatste ronde op veilig om een tornooi te winnen. Of om op een ereplaats te eindigden?
Wie dit ontkent is gewoon hypocriet.
Iedereen deelt graag in de prijzen. Iedereen is blij als men kan samen het geld delen.
Maar niet iedereen is tevreden als men weet dat men met 5 anciens een prijs had kunnen delen en er dan 1 of andere jonkie mee gaat lopen of als men gewoon de prijs zit aan hen voorbij gaan door forfaits of juist pech in het scheidingssysteem.
Sorry ik zie hiervan niet het voordeel in.
Iedereen krijgt graag waardering voor zijn resultaat. Dit kan enkel komen door natura prijzen of geldprijzen.
Waarom gaat men op jeugdtornooien iedereen een prijs geven? Juist daarom. Winnaars en verliezers keren tevreden terug. Dat is nu eenmaal de bedoeling. Want niemand is graag een verliezer, maar met die kleine troostprijs keert hij graag terug.
Als je gaat schaken met het idee: ik wil een prijs, dan is je motivatie verkeerd. Simple as that.
Gert, ik snap wel dat je het leuk had gevonden 87 Euro meer te hebben verdiend, maar op een dag zul je de relativiteit hiervan wel inzien.
Wat dan te zeggen van spelers tussen 2200 en de FM-titel? Vaak hanteren tornooien een korting voor FM’s, en ratingprijzen tot 2200 en lager. Spelers uit deze categorie komen amper in aanmerking voor een eindklassementsprijs, en er is voor hen geen ratingprijs. Toch moeten zij ook de volle pot betalen. Vind je dit eerlijk?
Niet iedereen speelt voor het geld tis wel leuk als je wat wint maar daarom speel je
geen schaak.
Klopt, de prijs mag niet de primaire factor zijn.
Maar ik vraag me af wie er überhaupt naar een tornooi zou gaan zonder een prijs te kunnen winnen. Durf jij een tornooi organiseren en zeggen dat er geen prijzen voorzien zijn voor gelijk wie?
Met die mentaliteit ga je er voor zorgen dat mensen enkel nog op het internet gaan spelen. Want daar kan je gratis schaken, voor het plezier en zonder enige kans op een prijs.
Algemeen gesproken vind ik dat organisatoren veel aandacht schenken aan ratingprijzen. Dus over die bedragen klaag ik zeker niet. Misschien zelfs integendeel, ik zou zelfs instemmen met verlaging van dat prijzengeld mocht ik erover moeten stemmen. Het Open van Leuven was ooit de trendsetter wat betreft het optrekken van het ratingprijzengeld. Dus daarover zal je mij zeker niet horen klagen. Inderdaad, een 2200 tot 2300 heeft misschien nog de minst interessantste condities. Mijn enige punt is dan ook mijn onbegrip voor het niet-delen systeem; Op 9 partijen is de bias te groot om te kunnen zeggen wie nu feitelijk het best heeft gepresteerd. 9 partijen is m.i. te weinig om een goede meting te doen plus de vervalsende effecten van spelers die hun kat sturen de laatste dag of zich terugtrekken tijdens het tornooi.
Over de 50 eur inschrijving : geen probleem voor mij. Alleen door het vele onbezoldigde werk van vele medewerkers zijn onze tornooien mogelijk. Trouwens heeft Brasschaat gelijk met de verhoogde inschrijving ook de ratingprijzen opgetrokken. Dus ook geen slecht woord daarover.
Allen dat .. jeetwel 🙂 Zonde ! Een hoop mensen gaan met die gedeelde prijs van 30-50 eur ook misschien nog makkelijker een rondje geven op de laatste dag. Een mogelijk terugverdieneffect dat gemist wordt door de organisatie.
Speel gewoon voor het plezier! Win je iets is dat leuk. Ik moet soms ook prijzen delen met schakers die een “gemakkelijker” parcour hebben gehad. Is het zo fair dat bv andere schakers een ratingprijs hebben met minder punten en dat andere met meer punten niets hebben. Ik denk het niet. Maar het zijn aanmoedigingsprijzen. Heb ik géén probleem mee. En wat betreft 50€ inschrijvingsgeld… wat kan je vandaag de dag nog doen met 50€? Je moet maar eens één dagje naar een pretpark gaan of de kermis. Zoef … daar gaat je 50€! Als je graag schaakt heb je dit er voor over. Tussen haakjes – iedereen kan voor de eerste prijs spelen.
Ik denk dat iedereen het met me eens is dat de charme van Brasschaat voornamelijk bepaald wordt door de sfeer, de toog, de omkadering en de omgeving. Ik denk dat velen enkel al daarom graag 50€ betalen om daarvan te genieten.
-:) ja kan best 🙂
Natuurlijk speel ik in de eerste plaats voor het plezier. Ik ga me geen 9 dagen afbeulen voor 43.5 of zelfs 180 eur en er twee weekends aan opofferen. Het is blijkbaar zeer moeilijk om hier een standpunt uit te leggen. Ik had gewoon graag gezien dat ratingprijsspelers en topspelers gelijk behandeld werden. Op z’n minst zou men moeten overwegen om ofwel niets te delen ofwel alles te delen. Bij gelijke punten that is en geldend : een gelijk beloningssysteem voor alle spelers. Ik heb het uiteraard niet over de bedragen maar over de manier van toewijzen.
Gewoon schaken voor de fun, voor de kunst, voor de sfeer, voor de eeuwige roem, voor de vrouwen, om thuis eens buiten te zijn, uit verslaving, voor het ego, of voor het geld.
Iedereen mag die keuze voor zichzelf maken.
Ik denk dat ratingprijzen nooit ‘eerlijk’ kunnen zijn. Wat moet je doen met je 1701 elo als de ratingprijs maar gaat tot 1700 elo?
Ratingcategorieen worden arbitrair gekozen, dus hier is al meteen sprake van enige ‘oneerlijkheid’.
Dan hebben we nog de spelers die geen correcte elo hebben die meer kans hebben op een ratingprijs. In de grensstreek heeft men veelal ‘ongekwoteerde’ buitenlandse spelers die dan in hun eigen land wel een rating hebben. En wat te denken van spelers die bewust hun rating laag houden om meer kans te maken op een ratingprijs?
Ikzelf zie een ratingprijs als een lottoticket: win je het, dan is dat leuk, en win je het niet, dan is dat leuk voor iemand anders.
En 20€ voor een jonkie is veeeel leuker dan 50€ voor een volwassene die dat geld toch niet nodig heeft. (Ikzelf was ooit eens heel tevreden met m’n ratingprijs van 7€, temeer omdat het inschrijvingsgeld maar 5€ was.)
Ik heb al mooie ratingprijzen gewonnen in het begin van m’n ‘carriere’ :), de beste was 120€ + de nodige naturaprijzen die iedereen zowiezo kreeg + beker, voor nauwelijks 20€ inschrijvingsgeld. Uiteraard heb ik eens goed getrakteerd 🙂
En wat te denken van een kusttornooi waar ik ooit eens een mooie prijs kreeg omdat men verkeerdelijk begonnen was met de beste prijzen uit te delen in de laagste elocategorie ipv de hoogste?
Ratingprijzen zijn leuk om te krijgen als beloning van een goede prestatie, maar ik heb al geleerd dat de beste manier om kans te maken op ratingprijzen gewoon is om er niet aan te denken en 100% op je partij te focussen.
@gert: Organiseer zelf eens een tornooi. Leg je oor dan goed te luisteren, en schrijf dan alle kritiek op die je te horen krijgt. Je zult versteld staan, en dan misschien iets beter begrijpen waarom niet iedereen z’n wensen in vervulling gaan. (De stoelen zijn niet goed, de koffie is te zwart, de koffiemachine maakt teveel lawaai, er is teveel zon in de zaal, het is te koud, te warm, te donker, te …, er is een speler die eet aan het bord en z’n tegenstander kan daar niet tegen, de prijsuitreiking duurt te lang, de parking is niet ok, de tornooiwebsite is niet ok, de klok is kapot, de ene pion is groter dan de andere, en van de tegenstander niet, er is teveel passage, de bar is te dichtbij, …)
Soms verlies je eens iets waarbij je onrechtvaardigheidsgevoel aangesproken wordt, en soms win je eens iets met puur geluk, de dingen hebben de neiging om zich uit te middelen.
De beste herinneringen aan tornooien zijn de nieuwe contacten die ik gelegd heb met tegenstanders of andere deelnemers.
Wij ratingspelers zijn maar hobbyisten. Stel je voor dat er een tuinwedstrijd zou zijn met ratingprijzen: de winnaar is diegene met de mooiste tuin, maar er is ook een prijs voor diegene die nog maar 1 jaar tuiniert en die weet wat een tulp is. En raar maar waar, er bestaat een site waar je kunt discussieren over het feit of dit criterium voor deze ratingprijs ‘eerlijk’ is of niet. (Ik hoop dat zoekmachines de Schaakfabriek niet onder tuinwedstrijden gaan catalogeren 🙂 ) We mogen blij zijn dat het fenomeen ratingprijs bestaat.
Ik heb zelf al tornooien georganiseerd in m’n oude club. Ik durf gerust stellen dat ik daar een van de kartrekkers was. En wij deelden de ratingprijzen. Hoewel we minder volk hadden om te helpen was er geen ‘logistiek probleem’ om extra enveloppes te maken; het meeste werk doet trouwens het programma,je hoeft je echt niet scheel te kijken op scorebladen. Brasschaat blijf ik een schitterend tornooi vinden. Enkel dat de ratingprijzen niet gedeeld worden vind ik verkeerd en onlogisch (zie 5-tal argumenten hierboven). Het is ook uitzonderlijk in België. Elke organisator doet wat hij wil maar ik kies ook welk tornooi ik speel; de verbazing is dan ook groot als ik in Brussel ga spelen en niet in A’pen omdat in Brussel de prijzen gedeeld worden. Dat verbaast mij dan weer 🙂 Ik geef meer geld uit voor dat tornooi in Brussel (benzine) maar ik heb graag grotere kansen om met iets huiswaarts te keren. Mannen, jacht en prooi zeker ?
In Brasschaat zijn alle ratingcategoriën per 100 elo, dat lijkt me zelfs voor gert aantrekkelijk.
Jaja Valery, Brasschaat denkt zeker erg aan ‘de kleine schaker’. Dat is dan ook mijn punt van kritiek niet. Nogmaals : waarom wil men per sé een foutgevoelig systeem kiezen voor toewijzing van ratingprijzen ? Men wil iets doen wat onmogelijk is. Na 20-30 partijen zal de bias al bijna nul zijn maar niet na 9 partijtjes hè. Ik ken mensen die in Visual Basic een programmaatje hebben gemaakt om te weten wat ze moeten doen tijdens de laatste ronde. Op remise spelen of niet ? Remiseaanbod aanvaarden/voorstellen of niet ? Zoeken naar een eeuwig schaak of niet ? In het niet-delen systeem beslist dat dus over 40 eur of mogelijk 180 eur. en dat kan toch niet de bedoeling zijn. Hoofdprijsspelers hebben dat probleem niet. Die kunnen met zekerheid weten hoeveel op remise ingaan of spelen hen zal opbrengen. Alleen wordt deze luxe de ratingprijsspelers niet gegund. Waarom geen gelijke behandeling ? Brood en spelen zeker ?
Mijn voorstel is: laat de organisatie deze discussie ter harte nemen en bij de inschrijving op dag 1 de individuele voorkeur van de deelnemers optekenen: wel/niet/maakt niet uit delen van de ratingprijzen. Heel democratisch, en een organisatie die luistert naar haar deelnemers wordt doorgaans als zeer positief ervaren! (En het kost ze niets meer…)
@Jase:
Je zit verkeerd met ratingprijzen als een lottoticketje te zien. De kans bij lottoticketjes is evenredig verdeeld wat helemaal niet het geval is bij ratingprijzen.
@Gert:
In grote opens weten hoofdprijsspelers evenmin met zekerheid hoeveel remise of winst zal opbrengen. Het resultaat van je eigen partij is vaak slechts 1 van de vele criteria om de hoofdprijs te bepalen.
Akkoord, maar ze weten meestal wel of ze EEN (laat ons zeggen ‘substantiele’) prijs hebben bij een bepaald resultaat. Met het Brasschaat-systeem weet een ratingspeler niets. Tenzij hij tijdens z’n partij een halfuur uittrekt om een dertigtal resultaten op te vragen en dat in te voeren in een Visual Basic programmaatje 🙂 En eigenlijjk is dat zelfs verboden want je mag de tornooizaal niet verlaten. Dat zou je dop de toilet moeten doen maar daar kan je dan nog beschuldigd worden van gebruik van schaaksoftware mocht men je er aantreffen met een laptopje op de knieën 🙂
Ik heb ooit al 5/9 gehad in de -1700 maar slechts vierde op Bucholz : 0 eur drinkgeld. Een clubmaat van me had ook 5/9 had in de -1900. Was goed voor een tweede plek; Een vriend van mij zag vorig jaar de prijs van 2de in de -1800 door de neus geboord omdat …. een eerdere opponent van hem niet kwam opdagen voor de laatste ronde. Bucholz naar de knoppen en op z’n kloppen.
Laatste paragraaf moet zijn :
Ik heb ooit al 5/9 gehad in de -1700 maar slechts vierde op Bucholz : 0 eur drinkgeld. Een clubmaat van me had ook 5/9 in de -1900 ; was goed voor een tweede plek en een mooie prijs. Ok, dit is nog iets anders want hij had geluk dat er vele -1900’ers zwak presteerden en ik pech dat er vele -1700’ers sterk presteerden. Een vriend van mij zag vorig jaar de prijs van 2de in de -1800 door de neus geboord omdat … een eerdere opponent van hem niet kwam opdagen voor de laatste ronde. Bucholz naar de knoppen en op de kin kloppen.
Voor de organisatie is het belangrijker om amechtig de beste proberen aan te duiden met een -nochtans foutgevoelig- systeem dan zo’n pijnlijke toestanden te vermijden.
Dan zijn er natuurlijk ook nog spelers die zich in de laatste ronde met opzet laten verliezen in ruil voor een deel van de ratingprijs die de tegenstander op die manier nog kan opstrijken.
Ik heb een probleem met ratingprijzen in een Zwitsers toernooi. Een Zwitsers systeem is gemaakt om de sterkste te bepalen van het toernooi maar niet om de beste in een categorie (ratinggroep, vrouw, jeugdspelers, …) aan te duiden. Er is te veel geluk mee gemoeid. Men zou moeten de ratingprijzen baseren op TPR en niet de behaalde punten. Omlangs nog een toernooi meegemaakt, waar de beste -1800 5,5 op 9 haalde door in de laatste ronde tegen een 1400 te winnen terwijl de tweede -1800 5 op 9 haalde maar in de laatste ronde verloor van een 2150. De tweede -1800 had wel een TPR die 173 punten hoger lag dan de “beste” -1800.
Daar heb ik ook al over nagedacht en is zeker ook pleitbaar. Nogmaals : alle pogingen om na slechts 9 partijen de beste proberen aan te duiden zijn even ridicuul. Men kan komaf maken met al die frustratieverhalen en suboptimale systemen als men de prijzen zou delen. Zoals in 95% van alle tornooien ter wereld gebeurt. Denk ik toch want enkel Schoten, Mortsel en Brasschaat delen niet.
Het grote probleem blijft dat 9 partijen te weinig is om een correcte meting te kunnen doen. Kan men daarom in de toekomst het Open van Brasschaat spreiden over 27 partijen aub ? 🙂 Met behoud van het huidige systeem en alle afwezigen van een ronde moeten een doktersbriefke binnensteken op het tornooisecretariaat 🙂
@Ruben: ratingprijzen op basis van TPS lijken me in een Zwitsers toernooi inderdaad het enige criterium dat enigszins de objectiviteit benadert. Merkwaardig dat het niet standaard wordt toegepast.
@Gert: als 9 partijen niet volstaan, dan is de enige consequentie helemaal geen prijzen meer uit te reiken. Dan volstaan 11 of 13 of 17 partijen ook niet. Je moet nu eenmaal ergens een grens trekken en daar je plan mee trekken.
TPR geeft uiteraard vaak een vertekend beeld van je werkelijke prestatie, best gewoon aanvaarden dat er geen goed systeem bestaat 🙂
Idd, Valery. Ik vind trouwens dat Brasschaat net een pluim verdient: per 100 elo een ferme prijs. Dat is gewoon uniek!
Even kleine reclame: ik lees net dat vrijdagavond in Lommel in de blitz de vijf beste tpr’s beloond zullen worden (dus de vijf spelers die het verste boven hun eigen elo uitstijgen). Al heeft dat systeem ook nadelen, zeker met blitzelo’s, maar het is ook wel eens leuk, denk ik.
Een perfect systeem kan alleen maar bestaan bij een oneindig aantal partijen. En bij gebrek aan wiskundigen zijn we op dit moment maar van één ding zeker : de smaak in Mortsel, Schoten en Brasschaat verschilt duidelijk van die in de rest van België 🙂
Sorry, de aarde is rond, dat klopt ook 🙂
@gert: het heeft geen zin _ons_ te overtuigen, het heeft enkel zin de tornooileiders te overtuigen. Beter 1 gestructureerde mail naar de tornooileiders dan >10 reacties op een forum.
@brabo: iedere vergelijking loopt ooit wel eens mank, ik weet ook wel hoe het zit met de statistiek rond de lotto, en ik weet ook wel dat jij heel goed weet dat ik dat weet 🙂
Laat met toe m’n opmerking anders te formuleren: bij het toekennen van een ratingprijs zal altijd enige vorm van ‘geluk’ aanwezig zijn, bij gelijk welke definitie van de ratingprijs. Een perfect ‘eerlijk’ en ‘toevalsloos’ criterium voor een ratingprijs bestaat niet.
En nu terug verder met het maken van m’n valies 🙂
Ik heb mijn opmerking al in een gesprek ten berde gebracht maar helaas .. Toen iemand anders, die ook betrokken is bij dit tornooi, mijn betoog hoorde, hoorde ik die zeggen ‘Dat gaat niet wegens logistieke beperkingen’. Wat natuurlijk onzin is want bijna alle andere tornooien doen het wel. In mijn oude club deden we het zelfs met een pak mensen minder (in feite deden we dat met twee – enveloppes klaarmaken that is). Het gesprek vond plaats na interclubs tegen Brasschaat. Ik heb toen gerepliceerd ‘Awel, dan doe ik dit jaar niet mee’. Tja, een groot diplomaat is aan mij niet verloren gegaan. Maar die drogreden plus het feit dat ik van een wedstrijdleider te horen kreeg ‘Ik zal ekkik awel vijf euro geven aan den toog’ hebben me toen laten beslissen van voortaan niet meer mee te doen. Ik vroeg me af of ik die belofte aan mezelf kon volhouden (als schaakverslaafde). Omdat ik van mijn vrouw slechts één tornooi ‘mocht’ meedoen deze zomer, was ik blij dat de mensen van het recente BK te Berchem me per mail konden zeggen dat hun ratingprijzen zouden worden gedeeld. Ik had die vraag gesteld, ik kreeg antwoord dus was de keuze snel gemaakt.
@Jase:
De vergelijking had je beter gemaakt met poker. Ook daar is er een element geluk aanwezig maar de meesten weten onderhand wel dat de betere spelers op termijn altijd komen boven drijven. Ik las onlangs dat in Nederland, poker nog steeds belast wordt als puur kansspel (zoals de lotto) gewoon omdat sommige bollebozen niet (willen) weten van bepaalde pokerskills.
@brabo: als je jaren naeen de beste bent, dan win je op den duur nooit nog ratingprijzen, want dan win je altijd de hoofdprijs. Ook de pokervergelijking loopt mank.
We vertrekken op reis, dus van mijn kant zal het stil worden.