“Brons op het WK, wie had dat nu gedacht?”
Maar liefst twee Belgische ploegen aan de start van het WK voor teams 65+ in Dresden. Een daarvan deed het uitstekend: Jan Rooze, Marcel Van Herck, Robert Schuermans en verslaggever Valery Maes haalden knap brons…
Bronzen medaille voor de Belgische schaakduivels op het WK 65+
Een verslag van Valery Maes
In een opgewekte sfeer en op een prachtige locatie in Radebeul bij Dresden kwamen zowaar twee Belgische 65+ ploegen aan de start. België I: Jan Rooze – Marcel Van Herck – Robert Schuermans – Valeer Maes en België II: Willem Hajenius – Herman Van De Wynkele – Frank Schrickx – Walter De Reymaeker, ook wel een aardig ploegje, de sprong met 9 plaatsen in het klassement onderstreept dat. Ploegkapitein Willem scoorde voortreffelijk, net als de nieuwkomers Herman en Walter die er ook nog wat vrolijke luim aan toevoegden. Walter had een flat verkozen in de Altstadt boven het mooie Radisson hotel en toen ik hem bezocht, stond ik versteld van het mooie uitzicht en de fantastische ligging.
De groep 65+ telde 50 ploegen uit 16 verschillende landen. Natuurlijk was Duitsland het meest vertegenwoordigd met 23 teams. Op schachfestival.de staat alle mogelijke info over deze vierde editie, de bijzonder sterke 50+ groep heb ik ter plaatse niet echt gevolgd en moet ik zelf nog eens nalezen. Hierna volgt beknopt hoe ik het parcours van België I heb ervaren. In principe speelden we zoals gewoonlijk een beetje elk voor zichzelf maar als het er op aankwam zou beraad zeker wel volgen. We stonden dertiende op de startranglijst met ons ploeggemiddelde van 2172.
Na gemakkelijke overwinningen in de eerste twee ronden tegen Ierland en Oberlausitz kwam de eerste test er aan in de derde ronde tegen Leipzig (ploeggemiddelde 2287). Robert kon toevallig opvangen hoe ze tegen deze confrontatie aankeken: “3-1 genügt”, maar het werd 1,5-2,5. Jan toonde meteen zijn klasse en zijn ploegmaten gaven geen krimp.
In de vierde ronde werden we zelf verrast door een forse 1-3 nederlaag tegen Germany II (2264) maar het had 2-2 moeten zijn. Robert speelde de pannen van het dak en leek magistraal te kunnen besluiten, maar verloor nog. Men kan het een vorm van rechtvaardigheid noemen toen zijn tegenstander in de vijfde ronde in een gewonnen stelling vergat zijn veertigste zet te doen. Nu had Berlijn (2185) eigenlijk aanspraak op 2-2, maar verloor dus met 1-3.
De zesde ronde met de clash tegen het ongenaakbare Russia (2422) was zonder meer belangrijk. Als een speler als Sveshnikov besluit remise aan te bieden na 11 zetten zegt dat veel over het respect dat Jan heeft afgedwongen in het seniorencircuit, zijn favoriete jachtterrein. Op mijn beurt kreeg ik een drama te verwerken toen ik tegen GM Pushkov in een remisestelling héél rustig door de vlag ging op zet 24. Een verklaring? Onvoorbereid en vermoeid aan het toernooi begonnen, dat verstopt door milde plusremises, nog steeds geen uithoudingsvermogen… Het kon allemaal het leed niet verzachten, maar wel het feit dat de nederlaag als ploeg er toch altijd was gekomen. Enfin een 0,5-3,5 nederlaag dus.
In de zevende ronde stonden we tegenover Oranje I (2135) en die Nederlanders zijn nooit te onderschatten. Topbord Jaap Vogel zit inmiddels ook met een abnormaal lage rating (2126) maar als hij zich uitgedaagd voelt kan hij nog echt sterk voor de dag komen. Jan deed er goed aan om eens een uitzondering te maken en na 23 zetten in een mindere stelling in remise te berusten. Net in deze ronde speelde Marcel Van Herck, gewoon goed bezig eigenlijk, nu een heerlijke winstpartij, de woorden van zijn tegenstander! Dat zorgde voor een nipte en enthousiast onthaalde 1,5-2,5 zege.
De klepper Sankt-Petersburg (2338) wachtte ons op in de achtste ronde en het was maar de vraag hoe goed dat zou aflopen. Voor de eerste keer kwam sterke Jan verloren te staan tegen Faibisovich (2348) maar in een furieus slot won hij toch weer! Erg knap hoe helder hij nog ziet op het einde van een slopende strijd. De Russen liepen er beteuterd bij na die 2-2, maar mochten misschien van geluk spreken dat op bord 4 niet doorgespeeld was.
Bij het ingaan van de laatste ronde hadden we in elk geval perspectief op de derde plaats, maar dan moest gewonnen worden van Germany I (2286) en dan waren we nog afhankelijk van Zweden. Bij het ontbijt werd besloten dat in elk geval iedereen voluit zou gaan en we waren voorbereid op de tactiek van de tegenstander: met een snel remisevoorstel op bord 1 het grootste gevaar uitschakelen en dan toeslaan op de overige borden. De eerste remise viel bij Marcel ondanks zijn flink aandringen tegen Baum (2237) en ondertussen had Jan al remise geweigerd tegen Clemens (2334). Robert zat wat tegen zijn zin te verdedigen tegen de sterke Haakert (2341), wellicht ook omdat zijn tegenstander tegen beter weten remise moest weigeren. Onze Jan zou immers waarschijnlijk winnen en zeker nooit verliezen en dus was de spanning te snijden op bord 4. Mijn tegenstander Kierzek (2230) kraakte plots onder de stress op zet 25 met een fikse blunder in open strijd. Geen twijfel eigenlijk dat ik het zou afwerken ware het niet dat ik weinige zetten later vergat de klok in te drukken! Gelukkig zag ik het op 34″ na.
Voor de toekijkende Robert en Marcel moet dit voorval wel een marteling geweest zijn.
Onmiddellijk na de opgave van Kierzek gaf Haakert remise en bij 1-2 was de strijd eigenlijk gestreden. Clemens rekte het nog wel tot zet 72 alhoewel hij vrij snel in een uitzichtloze positie geraakt was. Maar het werd dus echt 1-3 en Zweden verloor! Een onverhoopte derde plaats!
Een grote kers op de taart voor Jan is de beste prestatie op bord 1 ! De score 8/9 (7/8 als de FF in R2 niet wordt geteld) tegen een gemiddelde tegenstand van 2264 brengt dan een knappe tpr (= 2600) op de tabel. Een ontoombare locomotief en gelukkig zijn de wagonnetjes nooit uit de sporen geraakt. Brons, wie had dat nu voor mogelijk geacht?
V.Maes
Werkelijk geweldig voor ons toch wel kleine schaakland! Een kroon op het jarenlange werk en liefde voor het schaken van deze respectabele heren!
Leuk verslag. Zie dat oude vriend Walter, en de rest van de bende uiteraard ook, nog steeds met volle teugen van het leven geniet. Ik volgde regelmatig de partijen. Prachtige website overigens. Dikke proficiat met dit uitmuntende resultaat. En Jan, tja dat is een pure diamant die laat ontgonnen en geslepen werd.
Mooi verslag en vooral: een fraaie prestatie!
Wie was de bondscoach van deze ploeg ? Misschien kunnen we die nog recupereren voor ons nationaal elftal 🙂
Knap! En tof verslag van Valery!