Het einde van het Inventischaaktoernooi ligt intussen al een week achter ons. Een goed moment om nog eens terug te blikken met enkele hoofdrolspelers. In de loop van deze week kan u korte interviews lezen met Krishnan Sasikiran, Anna Muzychuk en een langer, uitgebreid gesprek met David Howell.

Beginnen doen we echter in eigen land. Bart Michiels speelde mee in het sterkst bezette toernooi waar hij ooit in gespeeld heeft. Maar is hij ook tevreden over het resultaat? Hoe heeft hij dat zelf ervaren? Hoe ziet zijn toekomst eruit? En heeft hij toevallig geen kleine primeur voor ons?…

Bart Michiels: “Ik weet niet of ik vooruitgang heb geboekt in vergelijking met vorig jaar”

Blije, Belgische reacties waren er na de knappe remises tegen Etienne Bacrot en Krishnan Sasikiran. Bij de beste resultaten uit zijn carrière, maar toch eindigde Bart Michiels zijn hoogtepunt uit zijn carrière (dan hebben we het over heel het toernooi) met gemengde gevoelens. De TPR is iets minder goed dan vorig jaar, net als de ratingwinst.

Michiels: “Ik ben goed begonnen, maar dan heb ik het moeilijk gehad met 1/6. Het was niet slecht, maar om het goed te noemen, vind ik toch dat ik beter had moeten spelen. Ik heb nu pal op mijn elo gespeeld en niet beter. Dat is jammer en daardoor ben ik toch lichtjes ontgoocheld. Ik denk dat ik kansen heb gehad om er meer van te maken, zoals tegen Sutovsky en volgens mij ook tegen Socko.”
SF: Heb je al een idee hoe dat zou komen?
Michiels: “Tja, ze zijn sowieso nog beter dan mij, he. Ik mis nog net iets in vergelijking met dat niveau. Ik heb niets gewonnen en dat zegt ook iets. Anderzijds ben ik ook zeker niet afgegaan en ben ik zelfs niet laatste.”

SF: Vergelijk eens met vorig jaar. Heb je vooruitgang geboekt, denk je?
Michiels: “Ik weet het niet. Ik heb het gevoel van niet, maar het deelnemersveld was nu wel sterker. Vorig jaar zat er in ieder geval veel meer in dan nu. Ik zei daarnet dat ik enkele kansen heb gemist en dat is zeker zo, maar het was toch niet zoals vorig jaar. Toen had ik écht meer kunnen scoren.”
SF: Meestal is een speler zoals jij in dergelijk veld kanonnenvoer. Voelde je achter het bord dat ze tegen jou absoluut wilden winnen?
Michiels: “Ja, zeker. Je zag dat goed tegen bijvoorbeeld Sargissian, die plots een nieuwe opening speelde (de Aljechin-variant voor de liefhebbers, red.). Hij had waarschijnlijk schrik dat hij in het vrij droge Spaanse vierpaardenspel zou belanden en zo geen winstkansen zou hebben. Anderzijds hebben ze allemaal wel altijd gespeeld om te winnen. Er waren geen salonremises. Het was zeker niet zo dat ik een gebrek aan respect voelde of dat je het gevoel had dat ze alles remise zouden spelen en enkel tegen mij zouden willen winnen.”
SF: Heeft er iemand indruk op jou gemaakt?
Michiels: “Vorig jaar zou ik meteen Bu zeggen. Die was echt buiten categorie. Dit jaar vind ik het moeilijker. In principe denk ik aan Sutovsky, maar ironisch genoeg is dat net de tegenstander tegen wie ik kon winnen. Toch was het knap hoe hij bepaalde combinaties dit toernooi uitrekende. Voor het overige was iedereen goed, dat is duidelijk, maar écht onder de indruk ben ik niet.”

SF: Je hebt deze zomer terug vrij veel geschaakt. Sutovsky zei dat je wel GM kan worden, maar er dan veel tijd in zal moeten steken. Hoe zit het daarmee?
Michiels: “Ik heb inderdaad een vrij goede zomer achter de rug. In Pardubice speelde ik goed en toen zag ik het ook helemaal zitten voor dit toernooi. En voor later ook, want ik ga terug meer schaken. Ik begin nu aan mijn doctoraat en daardoor heb ik meer tijd om te schaken. Vooral mijn weekends gaan vrij zijn. Ik moet niet meer studeren dan. Daarom zal ik je een kleine primeur geven: Ik ga dit seizoen opnieuw in de bundesliga spelen. Ik speel op bord 3 voor Erfurt, een team dat net gepromoveerd is en dat waarschijnlijk terug zal zakken (lacht).”
SF: Speelde je vroeger niet voor een ander team in Duitsland?
Michiels: “Klopt. Ik speelde voor Remagen. Na Pardubice had ik er dus terug zin in en toen heb ik hen een mailtje gestuurd, maar zij hebben hun team serieus versterkt. Toen ben ik op zoek gegaan naar een ander team en Erfurt zag het wel zitten. Tot mijn grote verbazing kreeg ik dan ook nog eens bord 3. In de Bundesliga is dat een gemiddelde van rond de 2600, als het zelfs niet meer is. Dat wordt zeker de moeite waard.”
SF: En wat ga je nu doen?
Michiels: “Rusten, ik ben echt heel moe. Het was super dat ik mocht meedoen, maar nu ben ik even blij dat het gedaan is. Nu, rusten, morgen speel ik mee voor Gent in de Nationale Interclubs, dus het wordt nog een dagje extra werken.”
SF: Veel succes!