Bart Michiels heeft vandaag in Antwerpen zijn tweede grootmeesternorm gescoord. Hij deed dat na een voor hem zenuwachtige laatste partij tegen Mher Hovhanisian, die de spanning opdreef door remise te weigeren in de beginfase.

Uiteindelijk bood Hovhanisian zelf remise aan in een iets betere stelling. “Het was een beetje een cadeautje vandaag”, reageerde een opgeluchte Michiels bescheiden. Schaakfabriek had een uitvoerig gesprek met de Wetteraar over zijn toernooi, waar hij zich naar eigen zeggen weinig tot niets van had voorgesteld…

Bart Michiels haalt norm binnen

“Het is een bijzonder belangrijke dag voor het Belgische schaken”, benadrukte organisator en Inventi-CEO Roger Helsen tegen Mher Hovhanisian toen die de speelzaal binnenkwam. “Iedereen wilt dat Bart de norm haalt.” Voor de Armeen geen gemakkelijke situatie, maar zoals altijd reageerde hij met een typische kwinkslag. “Straks sturen ze mij terug naar Armenië als ik win vandaag.” Hovhanisian had echter sowieso geen grootse plannen en ondanks het feit dat hij vroeg remise weigerde, werd het snel duidelijk dat hij zijn rivaal niet te veel in de weg wilde leggen. De remise was een feit.

“Ik ben blij dat mijn offer niet voor niets geweest is”, zei een lachende Stefan Docx toen hij de spelersruimte binnenwandelde om Bart Michiels te feliciteren met zijn resultaat. Docx doelde op zijn eigen nederlaag tegen Michiels enkele rondes eerder, nadat hij lange tijd dominant was geweest.

Michiels: “Dat was volgens mij het kantelmoment van dit toernooi. Ik had daarvoor helemaal niet aan de norm gedacht. Ik was wel tevreden met mijn spel, maar ik heb nooit gedacht dat ik nog een norm zou kunnen scoren. Tot die partij tegen Stefan…”
Schaakfabriek: “Vertel!”
Michiels: “Wel, ik stond echt niet goed. En ik heb het niet alleen overleefd, maar ik heb die partij zelfs gewonnen. Plots wist ik dat ik misschien nog kon proberen de norm te halen. Maar zelfs dan, ik moest +1 halen tegen twee grootmeesters en tegen Hovhanisian en Hautot. Dat is niet bepaald bemoedigend.”

Schaakfabriek: “En dat punt scoorde je uitgerekend tegen de bekendste speler, Ivan Sokolov. Wat dacht je toen je na bijna 10 zetten al gewonnen stond? Het lijkt me echt ronduit zeldzaam dat een speler van zijn kaliber op die manier verliest.”
Michiels: “Ik kon mijn ogen ook niet geloven. Op voorhand was ik eigenlijk tevreden met remise om dan misschien risico’s te nemen tegen Hovhanisian in de laatste ronde, al geloofde ik daar stiekem zelf niet in. In ieder geval, ik koos voor het solide vierpaardenspel met dat doel voor ogen. En toen deed hij daar enkele ongelooflijke zetten en ik besefte: ‘Ik sta hier gewoon gewonnen’. Bovendien speelde hij al bij al snel. Hij leek gelaten en babbelde wat met de andere spelers, maar bracht niet zoveel tijd door aan het bord. Ik snap er eerlijk gezegd niet veel van, van wat daar gebeurd is.”
Schaakfabriek: “Maar toen dacht je waarschijnlijk wel: ‘de norm is binnen’.”
Michiels: “Goh, ja, toen was ik er toch wel van overtuigd dat het niet meer mocht mislopen. Hoewel Hovhanisian meteen aangaf dat hij wou spelen. Toen hij op zet 5 remise weigerde, werd ik toch wel nerveus. En ik speelde eigenlijk een slechte partij, kwam onder druk te staan en toen bood hij tot mijn grote verrassing zelf remise. Het was dus een klein beetje een cadeautje vandaag. Blijkbaar wilde hij me nog wat plagen voor de remise aan te nemen (lacht).”

Schaakfabriek: “Het is de eerste keer dat je een norm scoort in dit toernooi. Wat was er anders dan de vorige jaren?”
Michiels: “Wel, ik was minder goed voorbereid. Ik had me niet speciaal voorbereid, maar besloot gewoon te spelen met mijn repertoire. Ik had er eigenlijk niet veel van verwacht, maar je ziet hoe het dan kan draaien.”
Schaakfabriek: “Je hebt geen enkele partij verloren, wat een straffe prestatie is, maar genoeg voor de toernooizege is het niet…”
Michiels: “Klopt, maar eerlijk is eerlijk: Meier was zeker de sterkste dit toernooi. Daar heb ik dus geen enkel probleem mee.”

De eerste olympiade

Schaakfabriek: “En volgende week zit je alweer op het vliegtuig naar Khanty-Mansyisk…”
Michiels: “Inderdaad. Momenteel ben ik het schaken wel even kotsbeu, maar het wordt mijn eerste olympiade en dat is toch wel de moeite. Al die spelers en al die sterke spelers. Ik heb al wat opgezocht over de stad, maar dat zag er niet bijzonder uit. Het is een oliestad en momenteel liggen de temperaturen rond het vriespunt. Net doenbaar dus (lacht).”

Schaakfabriek: “Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad om je ploegmaats te kennen. Ben je daar mee bezig geweest?”
Michiels: “Neen, ik heb wel de vele mails gevolgd, maar ik heb er me niet te veel van aangetrokken, want dat zou te veel energie gevergd hebben. Uiteindelijk spelen behalve ikzelf ook nog Richard Polaczek, Danial Saibulatov, Thibaut Vandenbussche en Jan Rooze en daar ben ik heel blij mee. Ik kan met allen goed opschieten.”
Schaakfabriek: “En daarna? Je vakantiedagen zijn waarschijnlijk op?”
Michiels: “Meer zelfs: ze zijn allemaal op. Ik ben zelfs in het rood gegaan dit jaar en heb sommige zaterdagen gewerkt. Maar ik ben toch optimistisch. Ik heb dit jaar veel gespeeld en ik kan ook terug meer trainen. Daar heb ik geen angst voor. Maar het allereerste wat ik ga doen, is uitslapen! Ik slaap slecht tijdens een toernooi, want ik blijf mijn concentratie van tijdens de partij houden tot in mijn bed. Dat is doel nummer!”