De zevende ronde van dit BK was zonder twijfel – met meters voorsprong – de meest boeiende, de meest onvoorspelbare en de meest cruciale van het hele toernooi. In de expertengroep was er geen enkele remise. Tanguy Ringoir won in “mijn langste partij van de laatste drie jaar”, Malakhatko vierde het vaderschap met een zuivere zege, Michiels won zijn eerste na 101 zetten “op zijn gemeenst”, Popovic blunderde de zege weg tegen Beukema en Dgebuadze knikkerde Hautot van het bord.

En dan hebben we het nog niet gehad over de nieuwe zege van Ward Van Eetvelde, die na 6 (!!) zetten een stuk voorstond tegen Jan Rooze, maar uiteindelijk toch moest knokken alsof zijn leven ervan af hing. Een ongelooflijke speeldag…

“Man man man…”

De vorige dagen werden gekenmerkt door een broeierig sfeertje: het was zweten in de Adelberg in Lommel. Vandaag was het opmerkelijk koeler, met zelfs een buitje, en net nu gebeurden de vreemdste dingen, zowel in de elitegroep als in de open groep.

Beginnen doen we met het heuglijke nieuws dat Vadim Malakhatko deze nacht vader is geworden van een flinke zoon. Na een daverend applaus toonde Malakhatko zijn scoringsvermogen ook achter het bord (onze excuses voor deze wel erg flauwe opmerking): met dodelijke precisie tikte hij Jelle Sarrau van het bord. Een erg goede partij van de Oekraïner, die terug aansluiting vindt met de topplaatsen.

Van Malakhatko naar Dgebuadze. “Dzebe” koos met zwart voor de aanval en dat resulteerde in een duidelijk initiatief. “Maar vanaf het middenspel weet ik niet goed wat er gebeurde”, lachte Dgebuadze. “Het leek allemaal geweldig voor zwart, maar concreet zaten er altijd tactische varianten in waardoor ik echt moest opletten.” Toch stuurde de Georgische Belg zijn tweede zege naar huis.

Dit was echter allemaal klein bier met wat er op de andere borden nog komen zou. De eerste schok kwam er op het bord van Petar Popovic, die plots met een luide zucht opstond en hoofdschuddend het podium afwandelde. Blijkbaar had de Serviër een grandioze positie in tijdnood helemaal verknald. Beukema won en kwam zelf hoofdschuddend het podium af. “Ik schaam me bijna dat ik dit nog gewonnen heb”, lachte hij. “Ongelooflijk wat hier gebeurd is.”

Daarna was het de beurt aan Popovic’ gezel Tanguy Ringoir. Die werd compleet verrast door Hovhanisians Siciliaanse opening, maar de stelling leek na een vijftien zetten vrij gelijk te zijn. “Ik had misschien een miniscuul voordeeltje door mijn goede loper op b2”, legde Ringoir uit. “Eigenlijk heb ik vooral erg solide proberen te spelen. Ik wist dat Mher wou winnen als hij nog een kans wou maken op de titel, dus ik wist dat hij risico’s zou nemen. Daar heb ik op gespeculeerd. Toen viel hij inderdaad aan, waar ik denk dat hij zou moeten verdedigen. Een pion en een goede loper gaf mij een gewonnen eindspel.” Opmerkelijk: de 63 zetten van die partij zijn blijkbaar uniek voor Ringoir. “Ik denk niet dat ik de laatste drie jaar een partij heb gespeeld, die zo lang geduurd heeft.” Ringoir heeft aan 1,5/2 in de laatste twee rondes genoeg voor een GM-norm en ook dat is eigenlijk een straf gegeven: Met zijn elo moet Ringoir een gemiddelde tegenstand hebben tussen 2434 en 2499 om aan 6,5 voldoende te hebben. En zijn tegenstand klokt af op … 2434.

Om de speeldag helemaal compleet te maken, was Bart Michiels een loodzwaar eindspel aan het uitmelken tegen Stefan Docx. Na 101 zetten haalde Michiels de zege binnen na een eindspel dat hij, puur toevallig, twee weken geleden met Mikhail Gurevich had bestudeerd. Bibberend van de opwinding en onder het vluchtige “man, man, man” stond Michiels doodgelukkig op. “Ik dacht even dat ik het weer helemaal verknoeid had”, zuchtte hij. Docx op zijn beurt was erg ontgoocheld. “Ik had alles onder controle en toen begon ik echt een hoop slechte zetten te doen. Bovendien won Bart nog op de ‘gemeenste’ manier: hij liet snelle winst liggen en vond in tijdnood toch nog het juiste plan. Hij had nog 40 seconden voor de rest van de partij toen hij zeker was. Ik had echt nog even hoop…”

Zo is de expertengroep dit jaar helemaal losgebarsten. Ringoir leidt, maar moet morgen met zwart zijn directe achtervolger, Dgebuadze, afhouden. De stand na ronde 7:

1. Ringoir 5
2. Dgebuadze 4,5
3-4. Malakhatko, Popovic 4
5-6. Michiels, Docx 3,5
7. Hovhanisian 3
8-10. Sarrau, Beukema, Hautot 2,5

In de open groep lijken de goden Ward Van Eetvelde uitermate goed gezind. Vandaag kreeg hij tegen Jan Rooze na amper 6 zetten een vol stuk cadeau. Een verstrooidheid van Rooze, die daarna alles in het werk stelde om het tij nog te doen keren en daar – na enkele erg vreemde zetten van zijn waarschijnlijk nerveuze tegenstander – bijna wonderwel in slaagde. Maar Van Eetvelde won toch en blijft een half punt voorsprong houden op een aantrekkelijk spelende Kevin Noiroux.