De Mexicaanse ontluikende lente moet blijkbaar goed doen voor de schaakkunsten van de spelers in het Linares-toernooi. Ook in de vierde ronde gingen de heren elkaar met open vizier te lijf, en dat leverde weer heel wat moois op. De verrrassing van de dag kwam van Magnus Carlsen, die totaal niet onder de indruk lijkt van de omstandigheden. Waar hij in Wijk geen enkele partij kon winnen, heeft de jonge Noor nu al 2 topspelers aan zijn kapstok hangen.

De beste prestatie was dan ook van de jonge Carlsen, die zich prachtig revancheerde op de kritiek die wij gisteren op hem hadden. Inderdaad: geen blitse aanvalspartij van de jonge Noor, maar een mooi technisch eindspel. Dat Ivanchuk terug in de middenmoot verzeild is geraakt, was nochtans zijn eigen dikke schuld, want in het middenspel bood de Noor een zetherhaling aan, waarop de Oekraïner niet wenste in te gaan. Het vervolg liet zich raden: Ivanchuk overschatte zijn stelling en werd simpelweg weggetikt. De miserie voor Ivanchuk begint op de 45e zet. In een eindspel staat hij niet al te lekker. Alles wat mis kan gaan, is zowat gebeurd: zwarts toren staat (te) actief, het zwarte paard lonkt reeds naar leuke velden en de witte loper moet naar b5 om het simpele Ta4 tegen te houden. Het zwarte plan is niet zo moeilijk: het paard moet naar e4 of de 3e lijn moet open voor de toren. De methode: de 2 pionnen op de koningsvleugel moeten de witte structuur verbrijzelen. Op de 52e zet is dat gebeurd en kan Ivanchuk met een gerust hart opgeven: hij is zetloos geworden, terwijl de koning van Carlsen de tijd van de wereld heeft om binnen te dringen. In een alles of niets poging verbrandt Ivanchuk zijn schepen en probeert er nog een remise uit te slepen. Op de 58e heeft …Pe4 de kracht van een pneumatische drilboor: 59. Txa2 faalt wegens Tf2+ en na de ruil komt de vork op c3.

Blijkbaar moet ook Anand de voorbeschouwing op Schaakfabriek hebben gelezen. Er werd gesuggereerd dat de vloeiende aanvalspartijen van de Indiër achter ons lagen. Gisteren was het nog eens aanvalspartij uit de oude doos. In een Breyer speelt Morozovich op zet 24 …g6 om het veel te sterke paard op f5 te verjagen (diagram). Anand speelt hier verbluffende Pd5!, een ware krachtzet. Dat het paard niet kan worden geslagen, is duidelijk na enkele minuutjes tellen. Slaat zwart het paard, dan neemt de pion terug en moet de toren spelen.
Er zijn maar 2 opties: Td6 en het door fritz aangegeven Th6. Td6 gaat snel uit: Dg3+, gevolgd door De5+ en na …f6 komt simpelweg Pxf6 en uit. Na Th6 speelt wit precies dezelfde zetten, met dat verschil dat nu na Pxf6 Lg7 mogelijk is. Dan Dxc5 Txf6, Te7 Db6 (wat anders?), Dxb6 Txb6, Tdd7 staat er een esthetisch verantwoorde positie op het bord (Analysediagram), waar zwart aan het kortste zeel trekt.

Schaken is niet dammen, dus moet het offer niet worden aangenomen. Het offer blijft echter sterk omdat het f5-paard verhuist naar e3 en wit op die manier het hele bord onder controle heeft met de ijzersterke paarden. In het vervolg van de partij drukt Anand zwart rustig weg. In tijdnood heeft Moro alle pedalen verloren, het resultaat stond echter al in het middenspel vast.

Topalov heeft nog geen briljante dingen laten zien in Mexico. Vorig jaar ook niet, dus de fans kunnen gerust zijn, in Linares begint voor Topalov pas Linares. Zijn remise tegen Svidler was correct. De partij is maar een diagrammetje waard, en wel op zet 19 (diagram). Topalov speelt Dc2 om b4 te kunnen pushen. De reactie van Svidler is volledig juist: …b4, waar zwart na axb Db7 heeft. Topalov probeert nog een erg goedkope truc met Td6 (waarna zwart vooral niet Lxg2 moet spelen wegens Tb6), maar na Dxb4, Tfd1 Ta7, T1d2 staat de stelling redelijk gelijk.

De partij Leko-Aronian verdient géén diagram. Beide heren toonden erg veel respect voor elkaar en hielden het na 18 zetten voor bekeken, de partij kon toen eigenlijk beginnen.

Nog even de stand meegeven:

1. Anand 3/4
2. Carlsen 2.5/4
3. Svidler, Aronian, Ivanchuk, Leko 2/4
4. Topalov 1.5/4
5. Morozevich 1/4