Ponnet verrast favoriet Roeder in Humbeek
IM Mathias Roeder was de uitgesproken favoriet in het criteriumtornooi in Humbeek, maar het draaide anders uit. Hendrik Ponnet was namelijk oppermachtig: 6.5/7 en een punt los op de IM. De derde plaats ging naar de Schaakfabriek en Stef Helsen. Antwoorden, maar ook vragen: Hoe zou het eigenlijk zijn met Birger Schrevens? En kan iemand een negatieve tpr scoren? Je komt het allemaal te weten in een erg uitgebreid foto-partijverslag…
211 deelnemers: het lijkt gigantisch en dat is het eigenlijk ook. Toch is dit cijfer geen droom voor de organisatie van het criteriumtornooi in Humbeek, maar een realiteit. Die 211 waren er echt, verdeeld over de verschillende reeksen. En misschien nog straffer: voor alle 211 deelnemers was een prijs voorzien!
De +16 was net als in Aalter een open reeks, waar ook ouderen mochten spelen. Dat zorgt voor een boeiend deelnemersveld. IM Mathias Roeder (2453) was meegekomen met de bende groenhemden uit Eynatten. Hij stak er elogewijs bovenuit in die open reeks, maar niets is zeker uiteraard. De derde geplaatste, Hendrik Ponnet (2163), had in Aalter al enkele spelers van dergelijk kaliber geklopt. Wie kon nog meedingen voor de eerste plaats? Han Schut (2170), Steff Helsen (2143), ondergetekende (2053), Donna Schut (2026) en ook nog een hele reeks sterke jeugdspelers zoals Arno Bomans, Adrian Roos, Florian Pierard en Olivier Theuerkauf. Er werd 25 minuten-rapid gespeeld.
 |
| Van Humbeek |
We gaan nog niet meteen verklappen wat het geworden is (hoewel de titel al wel iets verklapt natuurlijk :-)), maar staan even stil bij enkele opvallende dingen. Het eerste: Een jonge knaap die net een partij verliest, hard begint te wenen waarop de vader uiteraard kwaad wordt en de knaap nog harder begint te wenen (en zelfs begint rond te springen). Op het moment zelf misschien een beetje genant, maar het is van alle tijden en geeft zulke tornooien toch een leuke meerwaarde. Ons nog opgevallen: een stukje geschiedenis.
 |
| Van Humbeek |
Mensen van mijn generatie (geboren in het eerste deel van de jaren ’80) zullen deze jongeman ongetwijfeld herkennen. Birger Schrevens was eind de jaren ’90 een van de sterkste jeugdspelers van ons land. Vooral de spannende partijen die Birger met Roy Schoemans had zullen de “kenners” zich nog wel herinneren. Birger stopte enkele jaren geleden met schaken. We kunnen de lezer echter geruststellen: het gaat prima met Birger. Hij woont in Gent en werkt daar ook. In Humbeek kwam hij nog eens meedoen om te tonen dat hij het nog kan. Schrevens scoorde 4.5/7, maar dat had makkelijk meer kunnen zijn als een oud euvel niet opnieuw naar boven was gekomen: tijdnood. Tegen Hendrik Ponnet werd Birger meedogenloos gevlagd in een eindspel met een stuk meer. Hetzelfde gebeurde tegen Arno Bomans in een remiseachtige stelling.
 |
| Van Humbeek |
Terug naar het tornooi nu. Bovenstaande stelling komt uit de eerste ronde in de partij Guy Ponnet-Mathias Roeder. Een boeiende stelling, waarin Roeder met zwart het volle punt binnenhaalde. Dat deed hij ook in de 2de ronde. Van de favorieten sneuvelden er toch al 2 in die eerste ronden: Han Schut en Steff Helsen verloren in de 2de ronde. Dé verrassing in het eerste deel van het tornooi was Thomas Massoels, die eerst Han Schut terugwees en in de derde ronde ook ondergetekende wegblies.
 |
| Van Humbeek |
Maar de hoofdrol was weggelegd voor iemand anders: Donna Schut (2026, foto). Zij had de eer onlangs eens te mogen trainen met Susan Polgar en zorgde voor de eerste écht grote verrassing van het tornooi: Met wit klopte ze IM Roeder. Jammer genoeg voor haar viel ze van 3/3 terug naar 3/5 na verliespartijen tegen Hendrik Ponnet en mijzelven (na een spannende partij trouwens).
 |
| Van Humbeek |
Op Ponnet stond geen maat. Op zijn gelukje tegen Schrevens na was Hendrik autoritair: 6/6. Bijna was de titel zelfs al voor de laatste ronde binnen, want ikzelf deed het aardig tegen Mathias Roeder. Tot ik in deze stelling een geniale inval kreeg:
 |
| Van Humbeek |
Hier speelde ik met wit Ld6??, al denkend: “Een gepend stuk moet je aanvallen”. Jammer dat die loper niet echt gepend stond en de partij na Lxd6 een abrupt einde kende. Mijn nederlaag bracht de spanning wel terug in het tornooi, want de laatste ronde bracht Roeder-Ponnet. Roeder won een pion en leek Ponnet alsnog bij te halen. Wat er toen gebeurde is ons niet echt duidelijk, maar Roeder stond plots een pion achter en bood remise. Hendrik aanvaardde uiteraard meteen, goed voor een ongedeelde eerste plaats. De stand: 1. Ponnet 6.5/7 2. Roeder 5.5/7 3. Lagrain, Helsen 5/7, 4. Donna Schut, Bomans, Schrevens 4.5/7, 5. Massoels, Theuerkauff, Pierard, Han Schut, Debrouwere, Roos en Vermeiren 4/7, … .
We kunnen u ook nog een leuke partij van de winnaar (klik hier) aanbieden of bent u niet benieuwd hoe de volgende mat op het bord is gekomen?
 |
| Van Humbeek |
De -16 werd weer maar eens gewonnen door Glen De Schampeleire. De eloloze Glen heeft een soort abonnement op de criteria: 6.5/7 en opnieuw een criteriumprijs erbij. Lange tijd stond Stief Gijsen aan kop, maar na een nederlaag tegen Hanne Goossens moest hij de rol lossen. Jean Herman (1752) werd nog 2de met 5.5/7, Goossens, Gijsen en hobbit Van Cappellen 3de met 5/7.
 |
| Van Humbeek |
We geven voor de volledigheid ook nog even de winnaars van de andere reeksen mee: Arthur Ingelaere (-8), Maarten De Vleesschauwer (-10), Reinaert Verstraeten (-12) en Wouter Ghyselen (-14). Hebt u er nog niet genoeg van, bekijk dan de volledige uitslagen op de site van de criteria. Nog eén vermelding gaat naar een jongetje die een tpr scoorde van -169. Wij willen dit brave mannetje uiteraard niet belachelijk maken en nog minder ontmoedigen, maar het is de eerste keer dat we dit meemaken: een negatieve tpr kan dus wel degelijk!
Die negatieve TPR is wel vrij indrukwekkend 🙂
maar een TPR van +- 200 is ook wel niet slecht
Leuk dat er zo lovend over mij clubgenoot Glen (zo wordt het dus geschreven) wordt gepraat .
Enorm goede site trouwens 😉
Om nog eens te illustreren dat schaken echt wel in de lift zit… Het tornooi van Aalter mocht meer dan 250 deelnemers verwelkomen!!
Een prima organisatie met een fantastische sfeer. Het is duidelijk dat clubs die echt investeren in jeugdschaak het prima doen.
Heeft Birger geen remise geclaimed? Dat kan toch in rapid als je duidelijk gewonnen staat en de tegenstander speelt op tijd?
Mooi werk Jan. Ik bloos van al die aandacht 😉
Remise claimen met regel 10.2 of zoiets werkt enkel in uitzonderlijke gevallen. In mijn partij tegen Hendrik betrof het een eindspel met elk 4 (of 5?) pionnen, een toren, Hendrik 1 paard, ik twee paarden. Het is echter niet omdat je een stuk voorstaat, dat je remise kan claimen.
Het betreft een regel die ruimte laat voor interpretatie en dat maakt’m net weinig duidelijk. Zolang de tegenspeler blijft spelen voor “””winst””” (ik kan de aanhalingstekens niet voldoende benadrukken) en niet steeds heen en weer beweegt met zijn koning, heeft deze regel relatief weinig daadkracht. Als ik de scheidsrechter in Humbeek mag geloven is een voorbeeld hiervan een eindspel met geblokkeerde pionnen en zonder de mogelijkheid door te breken.
Tenslotte nog een dikke proficiat aan Hendrik, die een erg sterk tornooi speelde en verdiend de eerste plaats heeft behaald.
Hij heeft het gevraagd, maar omdat er te veel stukken op het bord stonden (toren+paard tegen toren+2 paarden en nog vier pionnen elk, die wel mooi tegenover elkaar stonden, geen vrijpionnen) kon het niet geclaimd worden blijkbaar.
Nochtans was er, zoals Birger schrijft, geen enkel realistisch winstplan voor zwart, maar zolang er theoretische kans toe is, kan het blijkbaar niet geclaimd worden.
Om een beeld te geven van de stelling, twas iets in de aard van:
wit: h3,g3,f4,e3,Ke2,Pd4,Pd3,Ta2,
zwart:h7,g7,f6,e6,Ke7,Td7,Pc7
Dit was niet de juiste stelling, maar het karakter ervan was zoiets.
Het is niet de fout van de tegenstander dat je in tijdnood zit. De tegenstander kan dus niet bestraft worden door hem een remise op te leggen indien jij in tijdnood zit. Tijd en tijdnood blijft een belangrijk element.
De tegenstander hoeft ook geen winstplan te hebben – het volstaat dat hij de wil heeft om te spelen – dus dat hij bijvoorbeeld niet alleen met zijn koning over en weer speelt om je door je vlag te laten gaan.
Het probleem is dat bijvoorbeeld in een eindspel met
wit : koning + paard
zwart : koning + pion
In dit eindspel kan wit winnen op tijd indien de genoemde regel niet van toepassing zou zijn. Indien wit weigert de zwarte pion te nemen kan zwart door de vlag gaan en “theoretisch” zou zwart ( door onderpromotie van de pion) mat kunnen gaan.
Deze regel vermijdt dus dat een onsportieve speler op tijd wint in een remise eindspel. Maar het blijft zo dat je tegenstander niet met een remise bestraft kan worden omdat jij traag speelt – tijd blijft een bepalende factor in elke vorm van schaken.
Enige “officiele” verduidelijking van deze regel zou echter wel handig zijn.
Dag allemaal,
Ik wens Hugo en zijn equipe een grote proficiat, ook onze Oost Vlaamse winnaars.
Groetjes
Luc
Doe zo verder Jan.
Vreemd ik heb Tom een aantal jaar geleden, weliswaar in een officiële partij, remise zien claimen met een kwaliteit meer (en mss nog een pion); hij heeft het toen gekregen. Hij zei me toen dat je dit altijd kan doen (behalve in snelschaak) als je gewoon materiaal voorstaat zonder compensatie. Zo’n regel lijkt me inderdaad vaag maar de stelling die beschreven staat zou wel redelijk onbetwistbaar onder die regel vallen denk ik. Er stonden in de partij van Tom overigens nog meer stukken op het bord meen ik mij te herinneren.
Overigens nog felicitaties voor Hendrik met z’n toernooizege; na hetgeen ik in Aalter had gezien heeft zijn zege me ook niet echt verrast moet ik zeggen.
Bedankt alvast allemaal voor de felicitaties, al had ik inderdaad wat geluk tegen Birger – na een hele partij slecht gestaan te hebben. Ik ben wel blij met de uitleg van Guido want die neemt het schuldgevoel wat weg. Ook tegen Roeder ging het heel wat minder, maar eens de stelling open kwam kon ik snel mijn pionverlies omzetten naar een pluspion. Kleine correctie: eens ik elke vorm van tegenspel had kunnen elimineren stelde ik remise voor en aanvaardde Roeder, daar hij toch op een verloren eindspel afstevende.
komkom, een schuldgevoel 🙂 ge hebt ni echt iets verkeerd gedaan he, het was hoogstens jammer voor Birger. En uiteindelijk was dat punt enorm waardevol voor de titel, dus niet onbelangrijk.
En zoals de rest al zei: verdiender kunde niet winnen, behalve misschien door nog een partij tegen mij te spelen. Das namelijk andere koek als die Roeder he 😉 (nu gaan er nog reacties komen, op deze mooie voorzet, om mij de grond in te boren :-))
’t Is juist doordat dat punt achteraf zo waardevol bleek, dat het een beetje schandelijk was om zo het tornooi te winnen. En ik heb uiteraard niet alle toppers gehad, maar ja dat is onmogelijk op dergelijke tornooien he.
Twas eigenlijk om te lachen, hoor, dat laatste…
Ik zou wouter ne dikke proficiat willen wensen met zijn overwinning bij de -14.
Jammer genoeg kon ikzelf niet aanwezig zijn :s, ik zat namelijk in Nederland, het toernooi van Maastricht.
Voor de rest wens ik de rest ook nog proficiat natuurlijk.