Vorig weekend werd de 24e editie van het bloementoernooi in Izegem georganiseerd. Na afloop werd iedereen in de bloemetjes gezet. Daarbij wisten de favorieten van “Zugzwang” met de mooiste naar huis terug te keren. Met een gezamelijke score van 19/20 eindigden ze eerste met ruime voorsprong…

Het bloementoernooi dat voor de meeste West-Vlaamse clubs één van de eerste activiteiten na de rijkgevulde schaakzomer is, werd aangevangen in een bedrukte sfeer. In de week voorafgaand op het toernooi was de West-Vlaamse schaakscène spijtig genoeg opgeschrikt door het onverwachte overlijden van twee van haar boegbeelden. Hierbij willen we een passende hommage aan beiden geven onderaan dit artikel.

Eenvoudig en goed

Om een idee te laten werken moet dit goed en eenvoudig zijn. Dit herinner ik me tenminste nog van mijn marketinglessen van een paar jaar geleden. De formule van Izegem valt hier zeker onder. Hoe kun je manlief een avondje weglokken van bij moeder de vrouw? Eenvoudig, met de belofte dat de volgende dag er gegarandeerd bloemetjes op tafel zullen staan. Vanzelfsprekend variëren de bloemetjes van groot naar klein afhankelijk van de plaats in de eindrangschikking (van een ruiker bloemen naar een potje ‘stinkers’) maar dit zijn maar details.

De spelers van Zugzwang, een kleine club nabij Zwevegem namen geen risico en kwamen af in ijzersterke formatie met Bouhallel, Demarcke, Bonte en Carlier goed voor een gemiddelde elo van 2161, een 200 meer dan het volgende team. Normaal gezien is er nog een sterk team uit de Brugse regio aanwezig maar die beslisten dit jaar niet deel te nemen.

Uiteindelijk won Zugzwang met 19/20, 5,5 punten meer dan Izcha en Kortrijk 1 die gezamenlijk tweede werden. Er was ook een prijs voorzien voor het eerste team onder de 1900 en daar ging de jeugdploeg van Kosk1 mee vandoor.

De eindrangschikking:

1 Zugzwang 2161 19.0

2 Izscha 1987 13.5

3 Kortrijk 1 1964 13.5

4 Landegem 1946 12.5

5 Kosk 1 (-1900) 1757 11.5

In memoriam Luc Rogiers en Herman Thienpondt

Op donderdag 13 september overleed Luc Rogiers (°1955) onverwacht na een hartstilstand.

Luc was gekend als de ambiancemaker op alle toernooien waar hij aanwezig was. Geen clubavond ging voorbij zonder enkele humoristische intermezzo’s en achteraf was hij steevast te vinden aan de bar met indien mogelijk een Rodenbach in de hand. In Brugge en omstreken was hij alom bekend en lid van meerdere clubs. In het schaken zelf was Luc zeker niet van de zwakste, daarvan is zijn laatste eloklassement (2084) een duidelijk bewijs. Hij kon grote motivatie putten als hij tegen elo-sterkeren moest en kon dan erg verrassend voor de dag komen! Naast schaken was quizzen voor Luc een grote passie en ook daarin speelde hij mee voor de topplaatsen.

Zoals treffend op zijn overlijdensbericht stond werd zijn hart spijtig genoeg schaakmat gezet.

Een paar dagen nadien, op dinsdag 17 september kregen we nog meer slecht nieuws met het overlijden van Herman Thienpondt (°1944) na een kortstondige ziekte. Herman was op deze site al eens eerder aan bod gekomen voor de organisatie van ‘zijn’ Brugs lentetoernooi. Een jaarlijkse traditie waarbij alle Brugse toppers en mindere goden aanwezig waren. Niet alleen de interessante geldprijzen maar vooral de typische gezelligheid lokte talloze spelers naar dit toernooi. De inzet en de organisatie van zo’n evenement mag niet onderschat worden en vrouw en dochters werden opgetrommeld om alles in goede banen te leiden. Het resultaat mocht jaar na jaar gezien worden! We hopen dat hier volgend jaar een passend eerbetoon aan zal gegeven worden.

Daarnaast was Herman voorzitter en de leidende kracht van de Brugse schaakclub Gazel (waar Luc Rogiers ook lid van was) en niet te vergeten een fervente supporter van ‘de Cercle’, de huidige voetbalrangschikking zou hem zeker plezieren.

We zullen hen beiden erg missen, niet alleen als gepassioneerde schakers maar vooral als minzame, interessante en boeiende persoonlijkheden.

(Zie ook: http://www.torrewachters.be)