Yen Peeren en Alex Van Osmael Belgische kampioenen correspondentieschaak
Deze week zijn de Belgische kampioenschappen correspondentieschaak van 2006 en 2007 afgelopen. In 2006 won Yen Peeren (2380) en in 2007 Alex Van Osmael (2251). Schaakfabriek vroeg zich af hoe het gesteld is met het correspondentieschaak in België en in het algemeen (wat heeft de computer en het internet betekend voor deze discipline?) en sprak met enkele betrokkenen…
Wat doet de computer met het correspondentieschaak?
Jarenlang zag correspondentieschaak er als volgt uit: speler 1 stuurde zijn zet per brief door aan speler 2, waardoor de gepassioneerde correspondentieschaker dag en nacht naast zijn brievenbus doorbracht en partijen kon spelen die meer dan een jaar duurden. De komst van het internet heeft dat allemaal wat vlotter doen lopen. Nu kan je per email spelen of zelfs per server, waar je je zet gewoon op een online bord kan afleveren. Deze evolutie heeft gezorgd voor een toename van het aantal internationale tornooien.
De komst van de computer heeft het correspondentieschaak in zekere zin ook onder druk gezet. Omdat de engines stellingen prima kunnen screenen, steeg het niveau zienderogen. Zwakkere spelers die normaal gezien geregeld grote fouten maakten, konden dat nu vermijden door het gebruik van een pc. Het niveau steeg dus en zelfs zoveel dat de internationale correspondentieschaakbond een extra titel invoerde, die van SM, wat staat voor senior internationaal meester en die een brug vormt tussen IM en GM.
Die stijging van het niveau kan kwalijke gevolgen hebben. Sommige spelers vinden het overmatige gebruik van de pc niet interessant en haken af. Deze evolutie kan je ook in de ledenaantallen zien. Paul Clément was jarenlang voorzitter van de Belgische correspondentieschaakbond en stelt dat ook België slachtoffer is van deze evolutie.
“Het schaken per briefwissling kende in ons land een hoogtepunt in het begin van de tachtiger jaren. Toen waren er meer dan 900 leden. Sedertdien daalde het aantal leden geregeld. Thans zijn er amper een 120 leden. Andere landen kenden een gelijkaardige evolutie. Oorzaak is ongetwijfeld de opkomst van sterke en goedkope schaaksoftware”, legt hij uit.
Toch vindt Clément het nog steeds een erg waardevolle discipline die veel voordelen biedt. “Je begint te spelen wanneer je zin hebt. Nieuwe wedstrijden starten doorlopend. Je speelt zonder klok en dus zonder zenuwachtigheid. Voor elke zet heb je dagen bedenktijd. Je speelt niet op café, maar thuis zonder veel van je zakgeld uit te geven. Je speelt gelijktijdig verscheidene partijen met tegenstanders uit alle hoeken van België en van het buitenland. Je kan gerust je boeken of databanken raadplegen en vermijdt aldus domme fouten. Je leert al spelend veel openingstheorie”, somt hij de voordelen op. Hoe het correspondentieschaak nog verder zal evolueren, zal de toekomst uitwijzen.
In het spoor van O’Kelly…
In het klassieke schaak is België een piepklein schaaklandje, maar op het vlak van correspondentieschaak hebben we toch een geschiedenis die iets verder gaat dan de namen van enkele spelers die een GM-titel gehaald hebben.
De erg bekende GM O’Kelly die in 1962 het derde officiële wereldkampioenschap won, is het bekendste voorbeeld daarvan. Nog niet zolang geleden haalde GM Valeer Maes (2526) de finale van het wereldkampioenschap en dan vergeten we oud-vice-wereldkampioen Josef Boey nog te vermelden Momenteel zijn er nog enkele degelijke grootmeesters zoals Marc Geenen (2606) en Richard Polaczek (2500). Een rits SM’s (senior internationale meesters, een titel net onder GM in) en IM’s vervolledigen de lijst.
De grotere namen doen al een tijdje niet meer mee aan de nationale kampioenschappen, maar dat wil niet zeggen dat dit plots erg zwakke tornooien zouden zijn, integendeel. Aan de editie van 2006 deden toch enkele goede spelers mee, zoals IM Guido Boonet (2400), IM Francis Cottegnie (2408) en IM Marcel Van Tricht (2368). Die editie was trouwens goed voor 15 deelnemers. Uiteindelijk eindigde het kampioenschap op een verrassing, want Yen Peeren (die vrij nieuw is in het circuit, maar intussen toch 2380 heeft) wist de meeste punten te sprokkelen. Met 10/15 had hij een half punt meer dan favorieten Cottegnie en Boonet. Willy Vertonghen (2397) eindigde derde, Marcel Van Tricht en William Palmcoeck (2285) vierde. Je kan de volledige stand hier bekijken.
De editie van 2007 was gevoelig zwakker met maar 11 spelers en een gemiddelde elo die een stuk lager lag. Die editie werd wel gewonnen door een SM, namelijk Alex Van Osmael (2251). Je kan de tabel van dat tornooi hier vinden.
- De website van het Belgisch schaakbord.
Er zijn natuurlijk vele andere plaatsen dat je correspondentie kan spelen. Zo is er bijvoorbeeld een harde kern van belgen op http://www.online-schaken.nl/index.php. De regel is daar dat je je computer alleen mag gebruiken voor opzoekwerk, niet voor evaluaties.
Wat ik mij afvraag, wint dan niet zo goed als altijd degene met de sterkste schaaksoftware? Of waar kun je dan het verschil maken?
Anyway, proficiat Yen en Alex!
Aangezien iedereen dezelfde schaaksoftware kan hebben, denk ik dat de menselijke touch het toch maakt. Mens en computer samen zijn ook sterker dan enkel de computer. Ik denk dat de goede corr.schaker de pc enkel gebruikt om te zorgen dat er geen tactische problemen of echte fouten in de stelling komen, maar voor de rest wel degelijk zijn eigen zetten speelt. Trouwens, de schaaksoftware maakt wel degelijk ook fouten.
De nummer 1 momenteel is trouwens de steenrijke Van Oosterom (organisator van het Ambertornooi, dat binnenkort begint) en het gerucht gaat dat die zo goed is omdat hij geholpen werd/wordt door Jeroen Piket. Een van de sterkste schakers+prima pcsoftware en je ziet wel wat het verschil maakt 🙂
Ik hoorde van Gert Jan Timmerman dat hij toen hij wereldkampioen werd bijna nooit de eerste Fritz zetten had gespeeld. Hij gebruikt de computer wel om de tactische fouten te voorkomen (controle dus).
Pikant en interessant detail: op een gegeven ogenblik
heeft Yen tegen mij geblunderd waardoor hij de onderlinge ontmoeting zou verliezen. Hij heeft mij toen gecontacteerd en gevraagd of ik bereid zou zijn om remise te aanvaarden aangezien de stelling net voor de blunder in zijn voordeel was. Vermits ik zelf geen titelkansen had, ben ik op dat voorstel ingegaan. En laat het net dat halfje extra zijn dat de titel heeft opgeleverd! 🙂
Zelf was dit mijn laatste cc-tornooi. Ik ben ook eens Belgisch kampioen geweest en dat was in tijden dat de schaakprogramma’s vnl. werden gebruikt om tactische valletjes te ontlopen.
Nu, helaas, zie je kwalijke dingen gebeuren. Tegenstanders die geen tijd verbruiken (zelfs geen enkele dag!) wat erop wijst dat zij zelf nooit analyseren maar Rybka of andere Fritzen constant laten draaien.
Zelf heb ik altijd een agressieve stijl (pionoffers om het initiatief te winnen e.d.) gehanteerd maar die loont niet tegen rekenmonsters. Het plezier is er voor mij dan ook helemaal af, tesamen met de geloofwaardigheid van het wereldje.
Dit gezegd zijnde gun ik de nieuwe kampioen zijn titel van harte. Hij is naar mijn bescheiden mening een cc-speler die wél zijn creativiteit blijft gebruiken. Proficiat, Yen!
Wim Casier
Er bestaan nog enkele, gratis, websites waar het gros der spelers zonder pc speelt : http://www.schemingmind.com (met beperkt aantal partijen weliswaar) en vooral http://www.net-chess.com
Hans
Wim Casier,
je weet het waarschijnlijk zelf niet, maar je hebt Yen er net eentje onder de gordel gegeven 😉
Yen is namelijk een prominent bevechter van competitievervalsing in de Belgische schaakwereld. Dit lijkt me toch HET voorbeeld bij uitstek van competitievervalsing…
Dat hij zijn creativiteit gebruikt, is hierbij nog eens expliciet in de verf gezet.
Jaja, dat verdient een dikke proficiat!
En nu afwachten of Yen antwoordt… 🙂
(Niets persoonlijks trouwens hé, meester Yen)
RM
Ik behaalde in dit tornooi de tweede plaats.Wat moet ik over
deze remise denken?!!
Ik stelde remise voor aan de heer Casier maar moest nog maanden verder strijden.(bij mij was de stelling wel gelijk)
Twee maten en gewichten Mr.Casier?
Hopelijk moest Yen maar eenmaal zijn “creativiteit” gebruiken.
Het liefst zou ik zien dat Yen het verhaal kan weerleggen.
De heer Casier citeert:Nu, helaas, zie je kwalijke dingen gebeuren. Tegenstanders die geen tijd verbruiken (zelfs geen enkele dag!) wat erop wijst dat zij zelf nooit analyseren maar Rybka of andere Fritzen constant laten draaien.
Dat klopt, maar dat zijn niet de spelers die men bovenaan het klassement terugvindt.
Correspondentiespelers die enkel software gebruiken haal ik zo eruit en zijn mijn gemakkelijkste tegenstanders.
Ik kom het meest computers tegen achter het bord!Ik speel b.v.20 zetten theorie in de “Draak” maar mijn tegenstander kent het 22 zetten diep.
Mr. Casier, ik vind het jammer voor Yen,voor het correspondentieschaak en voor mezelf dat u dit bericht publiceerde.
Eventjes een lans breken voor http://www.gameknot.com.
bedank wim voor je oprecht heid maar ook ik deed mee aan dit toornooi en zo als francis zei die tweede was laat dit een vrange gevoel na yen ik wacht op je reply groetjes kutlu hazanovitc
Na het lezen van het commentaar, toch nog even een aantal zaken verduidelijken:
1/ In de partij waarvan sprake had ik idd een blunder gemaakt, nl. de verkeerde bordstelling geanalyseerd (Ld7 ipv Le7). Omwille van deze aard van de blunder heb ik idd remise voorgesteld. Nu stond ik wel zeer goed (waarschijnlijk gewonnen), dus je kan zeggen dat ik een half puntje teveel heb, maar het evengoed zien als een half puntje te weinig.
2/ Mijn tegenstander was natuurlijk niet verplicht remise aan te nemen, toch vond ik het sportief dat hij het omwille van de stelling en het tornooi toch deed (vervalsing is het toch niet echt, want normaalgezien kon ik niet meer verliezen)
3/ In elk tornooi gebeuren wel een aantal ‘rare’ zaken: ook in het corr.schaak, zo werd een partij verloren in betere stelling door tijdsoverschrijding (Huybrecht-Cottegnie), worden tablebase-remisestellingen nog verloren, zijn spelers het soms beu en gaan niet meer nadenken in bepaalde partijen …
4/ Ik zou het ook jammer vinden als de focus hierop komt te liggen, want de kwaliteit van heel wat partijen in dit tornooi ligt volgens mijn bescheiden mening toch hoog
6/ Wat het gebruik van computers in het corrschaak betreft: het is idd geen geheim dat de meesten computers gebruiken. Toch is het ‘slim’ gebruik van het siliconen monster de beste garantie voor succes. Als je de partijen zorgvuldig analyseert, zal je merken dat het uitdenken van een plan en het hanteren van (langetermijn) strategie computers (voorlopig nog althans) kan verschalken. Iemand die louter dure hardware gebruikt, zal (nog) geen titels winnen, maar het is inderdaad een feit dat door de stijgende speelsterkte de computer de toekomst van het corrschaak wat bedreigt.
7/ Ikzelf gebruik de computer als volgt: ik bestudeer de partij, probeer een degelijk plan te verzinnen en laat de computer een taktische controle van de zet uitvoeren. Ook GJ Timmerman heeft aangetoond dat hij in het tornooi waar hij WK werd, heel weinig geopteerd heeft voor computerzetten.
8/ Ik zou ook iedereen willen aanraden eens te proberen een corrpartij te spelen, momenteel kan dit gratis op de ICCF server en zo kun je een beter oordeel erover vormen.
Yennnn…
Twee maten en twee gewichten?
In een correspondentiepartij wordt men verondersteld de juiste stelling te analyseren. Wie bvb. een onmogelijke zet doorstuurt, verliest toch ook? Je redenering klopt dus niet helemaal, al zul jij wel van je gelijk overtuigd zijn.
De kwaliteit van de partijen die je in de interclubs krijgt met teams als Bredene die op volle sterkte afkomen, liggen toch ook hoger? En daar mocht dan wel de focus op de “competitievervalsing” die er geen was?
“Rare zaken” in elk tornooi? Zeker in de KOSK (en dit was echt een grapje – we kennen elkaar hé :p) Nee, daarmee geef je eigenlijk al een beetje toe je boekje een ietsiepietsie te buiten zijn gegaan…
Nog twee dingen: Ik vind het eerder onsportief van je tegenstander om die remise te geven. Het getuigt van weinig vechtlust. Bovendien deed het halfje er niet toe, dus wat zou dan een plausibele reden kunnen zijn?
Anyway, het doet allemaal geen afbreuk aan je prestatie, waarvoor nogmaals gefeliciteerd! Jij hebt tijd teveel zeker? :p Rob
Yen, eerst en vooral proficiat met uw overwinning.U zelf had het recht remise te vragen.
Wanneer u echter had verloren dan won ik met de weerstandspunten!Wilt u het volgende even nazien?
U kreeg 2,5 weerstandspunten voor uw remise tegen Mr.Casier.Indien u had verloren min 2,5.
64,25 – 2,5 is 61,75
Tegen u kreeg ik 5 weerstandspunten,u ging 0,5 minder scoren en ik min 0,25 weerstandspunten 62,25-0,25 is 62.
De heer Casier ging 0,5 punten meer scoren en ik ging dus
0,25 weerstandspunten krijgen.62+0,25 =62,25
Heb ik het juist voor?
Dat klopt. Yen had mij gemaild om te vragen dat stukje uit zijn comment te halen omdat het fout was.
Yen Peeren heeft natuurlijk het volste recht van remise voor te stellen (of in zijn geval te onderhandelen) in een verloren positie.
Het is een schaakspeler echter totaal onwaardig van hierop in te gaan. Het toont van geen enkel respect ten opzichte van de andere deelnemers. Foei, foei Wim Casier.
Francis Cottegnie is dan ook voor ons de morele winnaar van dit Belgisch Kampioenschap Correspondentieschaken 2006.
Paul Coudron
Koninklijke Ieperse Schaakkring
Voor een otb-speler blijft dit natuurlijk een eigenaardige discussie.
Nu het valt wel te proberen. De volgende keer dat ik een goede positie verkwansel: “beste tegenstander, aangezien ik gewonnen stond is het minste dat je me een remise geeft”.
Anderzijds staat de schaakgeschiedenis bol met verhalen over al dan niet bestaande samenwerkingsverbanden. Maar daar zijn alle schuldigen tenminste zo slim om pas geruime tijd nadien er enig licht op te werpen.
Welwelwel, wat een heisa. Much ado about nothing zou Shakespeare zeggen.
Alleen Yen raakt hier de kern van de zaak. Het is het soort blunder dat hij speelde dat mij deed besluiten om zijn remiseaanbod alsnog te aanvaarden. In andere omstandigheden had ik dat nooit gedaan. Nee, dus geen twee maten en gewichten, beste Francis.
Een speler onwaardig, Paul Caudron? Ik ben een gentleman en zal dat commentaar maar snel vergeten. Vanuit dat gentle zijn heb ik één en ander trouwens na rijp beraad beslist. Ja, ik hield daarbij wel degelijk rekening met de andere deelnemers. Alleen vond ik het unfair om op die manier te winnen. Hebt u daar al eens bij stil gestaan dat er nog naïvelingen bestaan die houden van het schaken ipv reglementen?
Als een dergelijke situatie zich morgen opnieuw zou voordoen, dan zou ik mij opnieuw beraden om dan wellicht dezelfde daad stellen.
Dat heeft dus niets te maken met gebrek aan vechtlust, zoals The Voice meent, want wat is er gemakkelijker dan een vol punt te incasseren zonder spelen?
De mensen die mij en Yen hier veroordelen, hebben allemaal een subjectieve reden om dat te doen. Ik weet wat ik zeg.
Verder wens ik mij te excuseren tov Yen Peeren zelf. Blijkbaar heeft schaakvriend Yen enkele ‘kennissen’ die hem graag zien struikelen en mijn reactie likkebaardend hebben aangewend om hem te bemodderen. Mijn reactie heeft hem dus weinig goed gedaan en dat spijt mij.
Verder ga ik ook niet akkoord met de bewering dat de electronische machines niet systematisch worden gebruikt
door de cc-spelers.
Enkele ‘bewijzen’?
Er zijn bitter weinig Belgische cc-spelers’ die na de competities analyses leveren van hun partijen. Misschien omdat de winstvoering van Rybka of Fritz te technisch is voor hen?
Er zijn verscheidene zogenaamde cc-meesters die als bordspeler niet eens de 1900 of 2000 elo-grens halen, maar als cc-speler boven de 2400 en zelfs 2500 gaan. Namen noem ik niet, maar wie in het circuit heeft gespeeld, weet over wie het gaat.
Wie iets anders beweert is gewoon hypocriet.
Mijn prognose? Ik geef het cc-wereldje nog vijf jaar vooraleer alles in elkaar stuikt. Dat is bijzonder jammer maar het is niet anders. Tijd voor andere schaakdisciplines, denk ik.
Wim
beste yen ik zou een tweekamp spelen met francis voor de titel dan is het probleem opgelost dat de beste wint a man has do what a man has do yen groetjes hazanovitch
Waarom een tweekamp spelen om de titel? De remise is een feit en er is ook niets onreglementairs gebeurd. Remise door onderlinge overeenkomst is nu eenmaal een mogelijkheid in het schaken. Yen heeft zijn tegenstander niet omgekocht, dus kan er geen sprake zijn van competitievervalsing of wat dan ook.
Ik moet wel zeggen ik in zo’n situatie zelf nooit remise zou voorstellen, want eigenlijk zet je je tegenstander daarmee een beetje voor blok: weigert hij die remise (wat natuurlijk zijn volste recht is), dan riskeert hij voor onsportief aanzien te worden. Dus als het halve punt extra voor die tegenstander toch niets meer uitmaakt, en de partij is verder helemaal niet meer interessant, dan zullen veel tegenstanders geen reden zien om die remise niet te aanvaarden.
Maar er zijn veel spelers die wél remise zouden voorstellen in een dergelijke situatie. Dus waarom zouden we hier Yen en Wim veroordelen? Ze hebben beiden gedaan wat in hun natuur ligt, en vooral: ze hebben niets gedaan dat tegen de regels is.
Het is natuurlijk wel jammer voor Francis, die op die manier de titel aan zijn neus voorbij ziet gaan, maar ik ken gevallen waar veel belangrijker kampioenschappen (bijvoorbeeld een EK) op een veel oneerlijker manier beslecht zijn. Van zullke dingen het slachtoffer zijn is natuurlijk nooit leuk.
Nog dit:
1/ In elk tornooi gebeuren wel een aantal zaken die ‘spijtig’ zijn voor de tegenstander, zo kan ik ook het verlies op tijd in Huybrecht-Cottegnie ‘betreuren’ …
2/ Mocht ik de bewuste partij verloren hebben, ging ik in de overige partijen meer risico genomen hebben om op winst te spelen. Trouwens, dit soort hypothetische discussies zijn per definitie meestal zinloos
3/ Dus zomaar beweren dat ik de titel niet verdien, vind ik niet echt eerlijk. Ik begrijp wel dat sommige mensen mij dit liever niet gunnen, maar aan hen vraag ik om eerst even objectief alle partijen in het kampioenschap grondig te bekijken en dan pas een oordeel te vormen.
Yen,
Hierbij proficiat met je prestatie !
Als ik ooit eens vijf minuutjes tijd heb, ga ik de partijen eens bekijken …
Groeten,
Henk V
Yen
je bent eerst dus heb je verdiend gewonnen. Proficiat
Wim
ik begrijp je opmerking over elo’s niet. CCschaak en bordschaak zijn 2 compleet verschillende disciplines.
is het niet logisch dat je in de ene discipline sterker bent als in de andere?
Jongens,
inderdaad much ado about nothing – ik ga volledig akkoord met het commentaar van de spelers zelf. Commentaar 17 van Wim en 20 van Yen vat het allemaal goed samen.
Als we moeten beginnen met na elk tornooi een match te organiseren tussen de winnaar op punten en de morele winnaar, waar zijn we mee bezig?
Correspondentieschaken is – ondanks de computers – nog een discipline waarin relatief veel menselijke blunders gebeuren. De reactie op zo’n blunder is ook menselijk – je speelt niet in elk tornooi op het maximum van je kunnen en een speler heeft het recht om in zijn eigen partij te berusten in remise of niet. Het zou een beetje te gek zijn om geen remise meer te mogen aanvaarden, gewoon omdat “de sportieve plicht” tegenover de andere deelnemers / concurrenten dat vereist. Ik ga me maar niet het commentaar op het hypothetische geval voorstellen waarin Wim zou doorgespeeld – en (al dan niet door een blunder) toch nog zou verloren hebben.
Er zijn in dat kampioenschap wschl genoeg remises aan te wijzen waarin nog veel spel zat (en de mogelijkheid tot blunderen), maar die in onderling overleg geëindigd zijn in een puntendeling. Of spelen de spelers met kritiek wel elke partij op buigen of barsten, ongeacht hun eigen rangschikking in de tussenstand?