2007 werd door onze redactie uitgeroepen tot “Jaar van de media” dankzij de groeiende aandacht voor het schaken in de media.

2008 was voor ons niet meer het jaar van de media, maar wel van de normen: onze jeugdspelers blonken uit en wij kunnen ons niet herinneren dat er in één jaar tijd vier (!) jeugdspelers een IM-norm scoorden. Het lukte dit jaar voor Robin Leenaerts, Nils Nijs, Stef Soors en Tanguy Ringoir. Daarbij kwam nog een IM-norm voor Steven Geirnaert en Wim Maes en een GM-norm voor Geert van der Stricht. Eén negatief verhaal dat nog altijd geen einde heeft: het BK bij de dames…

Belgische jeugd zet stap vooruit in 2008

Crisis. Het woord valt in ieder jaaroverzicht meerdere keren en dus willen wij niet onderdoen. Maar dan wel om te zeggen dat er in ons schaken dit jaar géén crisis was!

Vorig jaar viel ons vooral de media-aandacht voor ons spelletje op. Het BK jeugd haalde bijna iedere krant en meerdere TV-programma’s, Kasparov kwam naar België en deed er zo nog een schepje bovenop en regionale zenders interesseerden zich meer dan ooit in prestaties van een poulain van eigen bodem. Dit jaar was het ook lang niet slecht wat dat betreft. Opnieuw het BK Jeugd slaagde in wat promotioneel werk (onder andere dankzij een BV-simultaan), maar vooral de integrale uitzending van het tweede Kasparovevenement opent deuren.

Toch is dit jaar zonder twijfel het jaar van onze jeugd en diens normen geworden. Het sprookje begon in juli, toen Robin Leenaerts en Nils Nijs hun eerste prachtprestaties op de tabellen speelden. We kunnen niet zeggen dat het er zat aan te komen, zeker niet voor Leenaerts. De Brasschaatenaar speelde een erbarmelijk BK Jeugd. Ook in Maastricht liep het niet van een leien dakje en een serieuze val in de ratinglijst was het logische gevolg. Het BK elite bracht de ommekeer: Leenaerts kegelde IM na IM van het bord en stormde naar een derde plaats en een eerste IM-norm.

Het verhaal van Nils Nijs vertelt helemaal anders. Nijs mocht dankzij een wild card meespelen in het BK Jeugd Elite en verbaasde daar vriend en vijand door iedereen naar huis te spelen. 7/9 toonde al een grote vorm. Wie dacht dat Nijs daarmee zijn hoogtepunt van dit seizoen bereikt had, kwam bedrogen uit. Want op exact hetzelfde moment dat Leenaerts zijn norm scoorde op het BK, verpletterde Nijs de normvereiste in een toernooi in Frankrijk.

De reacties spraken voor zich: twee Belgische jeugdspelers die op hetzelfde moment een norm scoorden na een prachtig toernooi. Nooit gezien! En toen kwam het WK Jeugd in Vietnam…

Dat WK is voor ons schaakland historisch geworden dankzij de prestatie van een andere “snotneus”. Stef Soors pakte uit met een uitzonderlijk toernooi, waarin hij uiteindelijk vierde werd en tot op het allerlaatste moment zicht had op een medaille. Die kwam er niet door de scheidingspunten. Om dat gemis op te vangen, scoorde Stef Stunt ook een IM-norm. Wereldtop én een norm, dit overtrof de stunts van Nijs en Leenaerts.

Dat was al drie. En eigenlijk dan nog drie normen van wie men het niet meteen zag aankomen. Bij wie de norm dan weer wel al langer op het menu staat, is onze hoogste jeugdelo Tanguy Ringoir. Ringoir zat er al meerdere keren dicht bij, zag zijn elo stijgen tot ruim boven de 2300 en werd daardoor de jongste Belgische FM ooit. Hij mocht zeker niet op het lijstje ontbreken en net op de 2008-valreep (de laatste week) deed hij wat hij in de toekomst nog zal doen: een norm scoren.

Vier normen, vier jeugdspelers. Is het dan het jaar van de normen of van de jeugd? Wel, beide, maar twee extra normen in de nationale interclubs deden ons het eerste kiezen. Steven Geirnaert én Wim Maes scoorden immers een IM-norm en Geert Van der Stricht (al lange tijd IM) een GM-norm. Kortom: het was een uniek jaar met enkele opvallende uitschieters, een jaar waarin aangetoond werd dat er na lange tijd weer veel resultaten geboekt worden.

Er is ons maar één negatief verhaal bijgebleven en dat is zonder twijfel het BK bij de dames. De commissie die over een fout van de scheidsrechter én zo meteen ook over het resultaat van het kampioenschap moest beslissen, werd teruggefloten en nog eens teruggefloten. De titel ging uiteindelijk naar Marigje Degrande, maar eind augustus werd beroep aangetekend. Tot op heden is er nog steeds geen beslissing gevallen in deze zaak. De laatste informatie die we daarover hebben, is dat men bezig is te beslissen wie de beslissing moet nemen (concreet: wie in de sportcommissie zal zetelen). Misschien een goed voornemen voor 2009? De damestitel van 2008 uitreiken…

Om 2008 af te sluiten iets heel anders. Tijdens de Brugse Meesters werd ergens ver weg op een bord in het midden van de Brugse Hallen een partij gespeeld tussen ene Philippe Chevry en ene Kurt Piceu. Na 11 zetten wandelde de ongelukkig spelende GM Rozentalis voorbij het bord, aarzelde even, fronste zijn wenkbrauwen en bleef dan vol verbazing staan. “Ik speel niet goed dit toernooi, maar nu word ik helemaal gek,” was zijn reactie. Nadat de partij tussen de twee was afgelopen, kon de vriendelijke GM het zelfs niet laten om mee aan te schuiven voor de analyse. “Hoe is dit mogelijk?” vroeg hij zich af. En zijn vraag ging over de volgende stelling: Hoe is de witte toren in godsnaam op e5 beland? We wilden er eerst een prijsvraag aan koppelen, maar de stelling is mogelijk al bij iets te veel mensen bekend en dus brengen we ze u louter ter amusement. Een creatieve oefening: hoe is die toren daar geraakt? Veel plezier in 2009. Het antwoord kan je terugvinden op SFplus, bij ronde 8.