De grote winnaar van de dag is niet Gryson, niet Maenhout, niet De Schampheleire, maar wel… Arno Bomans (en een beetje Stef Soors). Bomans scoorde een verrassende 2/2 tegen De Schampheleire en Maraite en vliegt van plaats laatst naar plaats eerst.

Hij wordt daarin wel vergezeld door een vrolijk viertal: Maenhout (2 remises), Soors (1.5/2), De Schampheleire (1/2) en Gryson (1/2). Het was een spectaculaire speeldag met veel blunders (en serieuze blunders) en enkele “zeldzame” openingssystemen…

Gryson heerst in de hippo

Gisteren was een pijnlijke morgen voor Wouter Gryson. Na zijn sublieme start volgde een wanprestatie tegen Stief Gijsen, waardoor Maenhout en De Schampheleire hun achterstand konden goedmaken. Niet tobben was Gryson’s motto vandaag en met veel enthousiasme stortte hij zich op de “Hippo”, ofwel de “Hippopotamus”. Het systeem met a6-b6-d6-e6-g6-h6 en in het geval van Gryson zelfs c6 komt niet zo vaak voor, maar is tegelijkertijd een slimme keuze tegen een theoretisch onderlegde speler als Adrian Roos.

Die wist niet goed hoe hij moest reageren en was dus op zichzelf aangewezen, iets wat vandaag in de kaarten van Gryson speelde. Roos mismeesterde de opening en keek al snel tegen een bijzonder vervelend nadeel aan. Dat nadeel werd met de zet groter en toen Roos ook nog eens pardoes een stuk liet slaan was het voorbij. “Mijn eerste hippo ooit,” lachte Gryson achteraf, “Misschien dat ik het nog wel eens ga proberen.” 0-1, Gryson alleen aan kop na de vijfde ronde.

In ronde 6 ontmoette Gryson De Schampheleire en leek ook van die topper gehakt te maken, maar het voordeel smolt als sneeuw voor de zon (al regende het vandaag de hele dag in Houffalize) en toen De Schampheleire pion na pion won kende het toernooi weer maar eens een ommekeer.

De Schampheleire was eerder die dag zelf slachtoffer van zulke ommekeer geweest. Tegen Bomans vocht hij een typische damevleugel-tegen-koningsvleugelstrijd uit en leek de situatie tamelijk onder controle te hebben (al was de stelling objectief zeker gelijk). Tot de Zottegemnaar zich liet trucen en Bomans het heft in handen nam. Lang duurde het niet meer en de eerste winstpartij voor de kampioen van de -20/-18 van vorig jaar is een feit. 0-1.

Bomans was zijn dag begonnen met de motiverende woorden “Ik heb er echt geen zin in vandaag”, maar na zijn zege tegen De Schampheleire was de motivatie er weer. En zie: tegen Maraite kende Bomans opnieuw geen genade, maar de manier waarop was een stuk overtuigender dan zijn eerdere partijen. Maraite, die in de voormiddag het beton van Mastalerz had gesloopt, werd compleet zoek gespeeld en van de sterke duitse worst met sauerkraut bleef enkel een knakworstje over. Het einde van Bomans mocht er trouwens zijn en we raden zeker aan de partij eens na te spelen. 2/2 voor Bomans en de co-leiding.

Hoe zat het met de grote favoriet? Maenhout nam het eerst met zwart op tegen Stef Soors. Die speelde – opnieuw – 1.e4 en kreeg een voorbereiding van zijn coach Hovhanisian op het bord. De variant, die Hovhanisian vorig jaar had voorbereid om in Leuven tegen Ralf Akesson te spelen (en die hij uiteindelijk niet nodig had), legde Soors geen windeieren: hij won bijzonder veel tijd en had een veelbelovende stelling.

Maar dan pakte Maenhout uit met een tactisch manoevre: een remiseaanbod. Soors begon dan meer dan een uur na te denken en nam het aanbod uiteindelijk aan. “Ik vond geen tactische mogelijkheid, want op zich moet ik dit type stelling altijd doorspelen,” verdedigde die zijn keuze achteraf. “Een mep rond zijn oren verdient hij,” vond zijn trainer Hovhanisian, die vandaag voor de gelegenheid op bezoek was gekomen.

Spelen om te winnen, dàt vond de Armeen ervan. “Stef stond heel goed in de meeste partijen, maar nam altijd te snel remise,” was zijn analyse en dus kon Soors niet anders dan alles op alles te zetten tegen Stief Gijsen. Zo gezegd, zo gedaan. Grappig genoeg kregen Soors en Gijsen exact dezelfde stelling op het bord als Soors-Maenhout van in de voormiddag. Gijsen veranderde de laatste zet en bood toen remise. “Eerst bewijzen, dan remise,” was het kordate antwoord. Soors won een pion en deed wat pionnen horen te doen: lopen. 1-0, de eerste zege van Soors, die daarmee meteen mee aan kop komt.

In de tweede partij van de dag koos Maenhout resoluut voor de aanval en offerde enkele pionnen. Mastalerz had zijn beton terug gevonden en slaagde er zelfs in een betere stelling te krijgen. “Ik vond het nogal ingewikkeld en ben dan toch maar voor de remise gegaan,” legde die achteraf uit.

Veel blunders in de ochtendpartij

Daarmee zijn er na zes rondes maar liefst vijf leiders met 3.5/6. Maraite en Verlinde volgen op een half punt.

Die laatste scoorde vandaag een degelijke 1.5/2 al had het 2/2 moeten zijn. Bovendien was hij vandaag samen met Stief Gijsen mede verantwoordelijk voor misschien wel de slechtste elitepartij van de laatste jaren. Hoewel Verlinde prima opende en zonder veel moeite een strategisch gewonnen stelling versierde, liep het in de eindfase van de partij helemaal mis. Eerst was het Verlinde die een vol stuk blunderde en daarop knal verloren stond. Opgave leek te volgen, maar Verlinde probeerde nog en enkele zetten later blunderde Gijsen zowaar het stuk terug.

Plots was het Verlinde die (opnieuw) gladgewonnen stond. Met zijn sterke paard ging hij op pad en kon makkelijk de pionnen van zijn tegenstander opeten om vlot de zege binnen te halen. Gijsen wilde opgeven, maar probeerde nog één truc: hij offerde zijn loper waardoor hij dankzij een dolle toren pat kon versieren. Verlinde speelde iets te snel en nam de loper. Remise. “Een partij die geen winnaar verdient,” was Verlinde’s eerste reactie na de partij en hij zou wel eens een punt kunnen hebben. We hebben de beste blunders van de dag even op een rijtje gezet:

Adrian Roos met Le5?? (gecounterd door Dxe5 en afgelopen)

Tieme Verlinde met Dc7?? (gecounterd door Txc6)

Stief Gijsen met c6?? (gecounterd door Tg2 en Txg3)

Tieme Verlinde met Txa2?? (gecounterd door een dolle toren, die onophoudelijk schaak geeft en van het moment dat die gepakt wordt, is het pat).

Glen De Schampheleire met Kd2?? (gecounterd door het al wat ingewikkeldere Pxe4!)

Enkele mooie blunders van de eerdere rondes houden we voor later.

Larmuseau en Herman domineren de -20, Schaeken loopt uit bij de -16, Lagaert verrast bij de -14

Bij de -20/-18 hebben Larmuseau en Herman een prima zaak gedaan. Larmuseau won hét topduel van Arvid Viaene, terwijl Jean Herman een uitstekende partij tegen Jonas Van Cappellen afleverde. In de zesde ronde deden die twee hun huzarenstukje nog eens over en daarmee zijn zij de duidelijke leiders.

Bij de -16 is er eindelijk een afscheiding gekomen. Na twee intensieve rondes heeft Yordi Schaeken de beste zaak gedaan. Hij verpletterde De Vleesschauwer, terwijl Vandevenne en Reyniers een remise moesten toestaan. Schaeken leidt.

De -14 is bijzonder boeiend dit jaar. Thibault Real had ’s morgens Baekelant opzij gezet en leek op weg naar het absolute leiderschap, maar hij werd abrupt gestopt door de verrassend sterke Lisa Lagaert, die haar enorme vooruitgang dit jaar bevestigde met een knappe zege.

Je kan alle uitslagen en partijen (het grootste deel van de zesde ronde staat ook al online) naspelen op deze pagina.