In navolging van het succes van de muziekfestivals in België noemt het Open Brasschaat zich dit jaar een schaakfestival. Ambitieus, maar met inhoud: een normentoernooi, een propvolle zaal, 81 (!) nieuwe deelnemers, een uniek vernieuwd decor en een live-projectie op het net en in het café maken duidelijk dat de organisatie kosten noch moeite gespaard heeft voor hun negende editie.

En dan hebben we het nog niet gehad over de sterkte van het open toernooi, dat ondanks het normentoernooi niet aan kwaliteit heeft ingeboet. De inzet is dan ook navenant…

Beckers: “Ik ben vooral trots op de 81 nieuwe spelers”

Een toernooi neemt altijd risico’s als het ambitieus is. De kans om op je bek te gaan, is een stuk groter dan anders. Bovendien is het klimaat er niet naar. De vele toernooien in de zomer teisteren de organisaties, die stuk voor stuk kampen met een verminderd aantal deelnemers.

Toen het Open van Brasschaat het toernooi dit jaar als een “schaakfestival” aankondigde, zette het dus een stap in de duisternis. Het deed dat natuurlijk niet zomaar. Naast het gebruikelijke open toernooi wordt er nu voor het eerst een normentoernooi georganiseerd, waarin de te verwachten lokale jeugd (Robin Leenaerts van Brasschaat en Nils Nijs van Mortsel) het kan opnemen tegen Belgische toppers (Piceu, Docx, Laurent) en het betere internationale gezelschap (Wirig, Hovhanisian).

Michel De Wit, Arben Dardha en Stef Soors vervolledigen het rijtje. De Wit is al langer een bekende in Brasschaat en zorgt ook voor de nodige nationaliteiten om een norm mogelijk te maken, want ondanks wat vele mensen denken, moet ook daar rekening mee gehouden worden. Arben Dardha won vorig jaar de open reeks en Stef Soors is er door organisator Paul Beckers (foto) erbij gehaald als vice-wereldkampioen in zijn leeftijdscategorie. De drie jeugdspelers van het gezelschap hebben trouwens allemaal eerder al een norm gescoord.

Enkel een normentoernooi is natuurlijk nog geen reden om een toernooi een “festival” te noemen. Het open toernooi blijft ook bestaan en is sterker dan ooit. Met maar liefst 38 2000+’ers en enkele IM’s en FM’s op de lijst zal er stevig geknokt worden voor de 800 euro én de plaats in het normentoernooi van volgend jaar.

Toch is organisator Paul Beckers trots op iets anders. “Wat mij verbaasd en erg gelukkig gemaakt heeft, is dat er dit jaar 81 nieuwe spelers op de lijst staan. 81 schakers die nog nooit eerder in Brasschaat hebben gespeeld, dat is ongelooflijk,” glundert hij. “Bovendien hebben we, ook voor het eerst, zelfs even rekening moeten houden met een inschrijvingsstop. Op een bepaald moment hadden we nog drie plaatsen over.”

Festivalitis in Brasschaat?

Allemaal mooi, maar is dat een reden om het een festival te noemen? Nog steeds niet, dus ging men op zoek naar een “speciale” omkadering, die de festivalsfeer in de toernooizaal moet introduceren. Men kwam daarbij terecht bij de luxueuze, houten reuzestukken van Qchess, een Limburgs bedrijfje dat het alleenrecht heeft om dergelijke stukken te verkopen. Het bedrijfje is bovendien de nieuwe sponsor van deze website en daar zijn we allesbehalve rouwig om. Behalve de welgekomen steun zijn de stukken effectief prachtig. Dat kan iedereen zelf zien in Brasschaat of op de website van Qchess, waar geïnteresseerden contact kunnen opnemen.

Ten tweede is er de live-uitzending en projectie van het normentoernooi en de top drie van het open. De software van Jan Vanhercke is opnieuw wat verbeterd en groeit stilaan naar zijn beste vorm toe. Naar analogie met het Vlaams Kampioenschap worden de borden ook geprojecteerd in het café, zodat toeschouwers bij pot en pint de partijen kunnen volgen.

Of het festival zijn naam waardig is, moet iedere deelnemer en/of toeschouwer zelf maar uitmaken, maar alle ingrediënten zijn aanwezig om er een sfeervolle week van te maken. Intussen is ook de eerste ronde gespeeld. Voor een verslag hiervan, verwijzen we u voor één keer door naar de toernooisite. Voor de rest van het toernooi kan u alles live op Schaakfabriek volgen.