Afscheid Lieve Casteleyn
Lieve samen met Marc Clevers bij de inschrijvingen van het BJK 2009
In een periode waar we iedereen het beste wensen voor het komende jaar, bereikte ons zeer droevig nieuws. Jan Maesschalck, een van de vaste medewerkers aan het Belgisch Jeugdkampioenschap, meldde ons het overlijden van zijn echtgenote Lieve.
Lieve was steeds positief ingesteld, vol van levenslust en enthousiasme. Ze werkte sinds meerdere jaren achter de schermen mee aan het BJK. Met veel heimwee denken we terug aan de talrijke leuke momenten die we met haar mochten delen…
Maar, na een slepende ziekte werd het onvermijdelijk werkelijkheid. Lieve ontsliep thuis, in alle rust, in het bijzijn van haar dierbaren op 2 januari.
De uitvaart gaat door op 9 januari om 10 uur in de parochiekerk O.L.Vrouw van Gedurige Bijstand te Haacht-Station (rouwbrief).
We wensen de ganse familie en Jan, Astrid, Thomas en Vincent in het bijzonder veel sterkte doorheen deze moeilijke periode.
De medewerkers van jeugdschaak.be en het Belgisch Jeugdkampioenschap
Mijn gedachten gaan naar de familieleden en vrienden: ik wens hen heel veel sterkte toe.
Hier zijn geen woorden voor. De hele familie Bomans leeft mee met het enorme verlies van deze fantastische mama en echtgenote.
Heel veel moed en sterkte in deze moeilijke periode.
Luce, Eric
Arno & Robbe Bomans
Toutes nos sincères condoléances.
Patrick et Nathan
Angst
angst om te sterven,
angst om het onbekende,
pijn die wij alleen zagen,
pijn en niet klagen,
ogen die de kleur hadden van regenbogen,
ogen die niet bedrogen,
een lach zo mooi als goud,
een lach die ons vertederend werd toevertrouwd,
de mooiste ziel, de mooiste bloem dat ben jij,
de mooiste ziel, de mooiste bloem en nu..nu ben je vrij,
vlieg, vlieg als een vogel in de lucht,
vlieg, vlieg en soms voelen we je zucht,
spreid je vleugels nu maar open,
spreid je vleugels want dat, dat doet ons hopen,
en weet, wij vergeten je niet,
en weet, wij hebben verdriet,
ook al wil je dit niet,
maar ga nu maar, het is oke,
ga nu maar, zoals de stille golven op zee.
Ze was niet zo maar een leerkracht voor mij.
Ze was onze klastitularis waardoor ik schitterende momenten met haar heb mogen beleven.
Zoals de bezinning, ze was geen leerkracht maar een vriendin, ze was onze 2e moeder. Ze zorgde voor ons, dat ons niets overkwam, met elk probleem konden we naar haar gaan.
Nu zijn de lessen somber, de typische woorden die je zei zullen nooit die lessen verlaten.
Ik herinner je niet in de sombere dagen
Ik herinner je in de zon,
De zon die je zo graag zag opkomen.
Maar je wordt zeker en vast nooit vergeten.
Je hebt hard gestreden tegen je ziekte,
nu mag je rusten.
Je blijft in de harten van al je leerlingen.
Je blijft in de harten van 5FTA.
Je blijft in mijn hart.
Anneleen,
Hou je sterk. Vond dit een hele ontroerende boodschap, en ook al kende ik Lieve amper, alvast mijn medeleven en steun voor jullie allen!
D.