Een drukte van jewelste bij aanvang van de eerste ronde van het Belgisch Jeugdkampioenschap, zowel achter als naast de borden: 252 schakers en tientallen toeschouwers zijn afgezakt naar Houffalise voor de jaarlijkse hoogmis van het jeugdschaak.

De blikvanger is het elitetoernooi, waarin de tien hoogste elo’s zich met elkaar meten. Twee clubduels, één topper, één subtopper en één duel tussen de laagste elo’s zorgden ervoor dat er veel te zien was in de eerste ronde. De Schampheleire, Leenaerts, Larmuseau en Bomans wonnen hun partij en gaan aan de leiding. Een speciale rol werd gespeeld door meneer vlag, die in vier van de vijf partijen doorslaggevend was…

32 liveborden coveren het kampioenschap

32 DGT-borden en 32 livepartijen op deze website: het is een unicum in de Belgische schaakgeschiedenis. Behalve de vijf eliteborden kan je ook de top 15 van de -20/18 en de top 4 bij de -16, -14 en -12 volgen. De meeste mensen combineerden dit met wat een zinderende finale van Parijs-Roubaix moest worden, maar wat uiteindelijk uitmondde in een zegetocht van Fabian Cancellara.

Of er een Cancellara onder onze eliteschakers zal zitten, is nog maar de vraag. De elitereeks is bijzonder onvoorspelbaar dit jaar en ook al zijn er al enkele favorieten, alles kan in elke partij. Om te beginnen even een woordje over het deelnemersveld. Er was één lege plaats, die uiteindelijk opgevuld werd door Hanne Goossens en dus niet door Jean Herman, met 2181 de top seed bij de -20/18. Herman weigerde echter en wel om een weinig gehoorde reden.

“Ik heb ook schoolwerk en wil dit combineren. Ik wil dus zo weinig mogelijk voorbereidingswerk hebben en dat zou niet combineerbaar zijn met de elitereeks, waarin voorbereiding belangrijk is.” De eerste ronde zette Herman onder een koude douche, want hij raakte niet verder dan remise. De andere mogelijke kandidaat was Francois Godart. Hij wilde “gewoon” in zijn eigen reeks spelen en is daar top seed. Zijn start leek veel op die van Herman: remise tegen Mathias Lootens.

Hanne Goossens kon daardoor dus haar debuut maken in de elite en ze leek dat met verve te doen. Na een moeilijk middenspel tegen Jimmy Lafosse bereikte ze zonder meer een gewonnen stelling, maar met weinig tijd op de klok. Ze verkoos niet alles op alles te zetten en berustte in remise.

Yordi Schaeken: “Ik ben een kakkerlak”

De drie topfavorieten in de elitereeks zijn De Schampheleire, Leenaerts en Larmuseau. Twee van hen hebben een kleine bonus: ze hebben een clubgenoot onder de deelnemers. In de eerste ronde betekent dit ook twee onderlinge duels. De Schampheleire en Roos besloten hun verdachte partij van vorig jaar niet te herhalen. Toen knalden de twee er een oerscherpe stelling op, die uiteindelijk in eeuwig schaak eindigde. Hun partij was echter al in 1968 gespeeld, door ene Mikhail Tal. Die eindigde wel anders, maar voor het overige was het exact dezelfde partij, waardoor kwatongen beweerden dat de remise afgesproken was. De twee spelers zelf ontkenden dit echter.

Vandaag werd er in ieder geval wel gespeeld voor de knikkers, want De Schampheleire weigerde na een tiental zetjes een remiseaanbod en ging vol voor de zege. Traag maar zeker profiteerde hij van zijn tijdsvoordeel en zijn positioneel plusje (weliswaar een heel klein). Of het genoeg was om te winnen, blijft onduidelijk, maar Roos ging plots door zijn vlag. “Ik keek net naar Hanne Goossens naast mij, wiens vlag leek te vallen en toen ik mijn eigen zet wilde doen, viel mijn eigen vlag. Echt stom,” foeterde Adrian Roos na de partij. Hij en de vrouwen in het schaken: het blijft een dodelijke combinatie …

Zijn concurrenten moesten dus aan de bak en hadden dat goed begrepen. Maarten Larmuseau had een voordeel van in de opening en toonde dat zijn sterkte in het rekenwerk ligt. Na wat omspeelwerk ramde hij op de koning van Jeroen Deschepper en die kwam dat niet te boven. Uiteindelijk won wit op tijd, maar de stelling was op dat moment waarschijnlijk al verloren.

Sterke start voor Larmuseau, die ook nog even meegaf wie hij vooral vreest. “Glen is gewoon een hele goede schaker, terwijl Robin barst van het talent. Ze hebben niet voor niets het meeste elo. En Arno is een klasse apart. Met hem weet je nooit. Hij en Glen lijken er altijd wel te staan, terwijl Robin en ik wat wisselvalliger zijn. Maar we zullen wel zien.”

Van Robin Leenaerts wordt dus veel verwacht en lange tijd leek hij het heel moeilijk te hebben tegen Gregory Maraite. “Ik dacht niet dat het erin zat. Ik had me eigenlijk al neergelegd bij een remise”, vertelde hij achteraf. “Maar toen won ik plots twee belangrijke pionnen en eigenlijk ging het daarna verrassend vlot.”

De langste partij van de dag kwam van Arno Bomans en Yordi Schaeken. Die laatste kwam goed uit de opening en lange tijd gebeurde er weinig. In feite een ideaal scenario voor beroepssleper (niet speler) Bomans. Voor iemand er erg in had, stond Bomans een pion en later een kwaliteit voor. Maar de tijdscontrole zorgde toch nog voor een spannend slot. Er wordt met increments gewerkt (een halve minuut per zet) voor heel de partij, dus geen extra’s na 40 zetten. In wederzijdse tijdnood behield Bomans de controle. 1-0.

“Ik heb hem zeker drie keer moeten doodkloppen”, loofde Bomans de volharding in het spel van zijn tegenstander. “Ik ben een kakkerlak, ik kom altijd terug”, grapte die.

Stand na ronde 1:
1. De Schampheleire, Leenaerts, Larmuseau, Bomans 1
2. Goossens, Lafosse 0,5
3. Maraite, Roos, Deschepper, Schaeken 0

Alle uitslagen en standen komen op de officiële site.

Om af te sluiten geven we nog even de primus van de digitale borden mee: Hendrik Decrop was de eerste die het volle punt op de borden binnenhaalde. Hij deed dat met een mooi miniatuurtje. Wit aan zet wint.

We eindigen nog met de mop van de dag. Welke schaker steek je in de diepvries?
Morgen volgt het, ongetwijfeld, hilarische antwoord.