Lange tijd leek het erop alsof Glen De Schampheleire het topduel met Maarten Larmuseau overtuigend zou winnen. Maar net toen het punt op verschillende manieren verzilverd kon worden, daalde een spook neer in de opera: de elofavoriet verloor de pedalen en moest zich na een ongelooflijk einde zelfs nog gewonnen geven.

Een ware anticlimax voor de zwaar ontgoochelde De Schampheleire, een onverhoopt én levensbelangrijk punt voor Larmuseau. Hij telt nu al anderhalf punt meer dan zijn dichtste concurrenten…

Larmuseau op weg naar titel na ware Houdini-act

Ons verslag vandaag begint op maandagavond: een gezellige avond met veel drank en amusement. Een van de vaste klanten in de bar is Jimmy Lafosse, die na een dagje hard labeur even wat stoom wil aflaten. Voor de sympathieke Jimmy zijn mentale fitheid achter het bord is dit echter niet altijd even ideaal. Tegen Robin Leenaerts vuurde Lafosse zijn zetten af, maar het tijdsgebruik van amper tien minuutjes is niet genoeg om tegen een klepper als Leenaerts punten te sprokkelen. Gevolg: na een klein uurtje een dame achter en stukken in de doos. Een vlotte zege voor Leenaerts.

Maar al onze pijlen waren natuurlijk gericht op dé clash der clashes: Maarten Larmuseau-Glen De Schampheleire. Die partij bewijst dat alle soorten No Draw-rules in ieder geval niet nodig zijn op dit BK Jeugd. Opnieuw werd er zonder verpinken geschaakt en spreken de stukken over wie de beste is. Maarten had gisteren al een kromme opening tegen Maraite en werd vandaag nog een stuk harder gedomineerd. De Schampheleire won al snel een pion én kreeg een voordelige stelling. Traag maar zeker bouwde hij het voordeel uit tot een gladgewonnen stelling. Een kwaliteit meer, een vrijpion, een extra gevaarlijke pion. Kortom: Larmuseau kon stilaan aan opgeven beginnen denken.

Maar dat woord staat niet in diens woordenboek. Zoals zo dikwijls bleef hij zoeken naar moeilijkheden en toen De Schampheleire plots blunderde met …Td4? (f5-f4 … won simpel, net als Te2 – Txh2 …) was alles terug mogelijk. Ondanks het tijdsvoordeel zag je de zenuwen toenemen. In een helse eindfase miste de Zottegemnaar de zet Lh2 en later ook nog eens een remisevariant. De Houdini van het toernooi was een feit.

De immer rustige De Schampheleire verloor zelfs even zijn zelfbeheersing toen hij de analyseruimte binnenwandelde en trapte een tafel opzij. “Ik ga me nu ofwel bedrinken, ofwel me voorbereiden voor morgen”, reageerde hij met een groene glimlach na de analyse.

Voor Larmuseau is de zege uiteraard erg belangrijk. “Hij bood nog een ‘menselijke’ remise net voor het einde, maar toen stond ik gewonnen en moest ik de kans grijpen. Ik heb nu alle hoge elo’s, op Leenaerts na, gehad. Tijd dus om domme punten te gaan weggeven”, grapte de Aalternaar, die voor het overige heel goed besefte dat hij ontsnapt was aan de nederlaag. Maar de weg naar de titel, die ligt nu helemaal open.

In de achtergrond won Yordi Schaeken zijn eerste partij en ontsnapte Arno Bomans aan de nederlaag tegen de ongelukkige Maraite. Ook Deschepper-Roos eindigde op een puntendeling.

Later vandaag krijgt u ook nog een verslag van de -20/18, -16 en -14, waar vandaag enkele rechtstreekse duels op het programma stonden.

De stand na ronde 4:
1. Larmuseau 4
2. De Schampheleire, Bomans 2,5
3. Leenaerts, Goossens, Roos 2
4. Schaeken, Deschepper, Lafosse 1,5
5. Maraite 0,5

Om te eindigen hebben we voor u nog het antwoord op de vraag welke schaker altijd zijn identiteit geheim houdt: Emmanuel Masker.

De nieuwe opgave luidt: Welke Vlaamse schaakorganisator houdt wel van een bezoekje aan de rosse buurt?