Het WK Jeugd zit erop en de balans is, als de resultaten in beschouwing genomen worden, niet zo geslaagd: enkel Nicola Capone en Hendrik Decrop slaagden erin meer dan de helft van de punten te scoren. Capone was met 6,5/11 de beste Belg van het talrijke gezelschap.

Maar resultaten zijn niet alles natuurlijk. Voor vele landgenootjes was het toernooi een debuut of een eerste internationale ervaring. Anderen scoorden dan weer relatief weinig, maar konden zich toch opkrikken aan een degelijke TPR…

-12-jarigen scoren behoorlijk

Al na enkele rondes was het duidelijk dat de -12 dit toernooi de reeks was waarin de Belgen zich zouden kunnen bewijzen. Zowel Nicola Capone, Hendrik Decrop, Lennert Lenaerts als Lowie Tomme startten behoorlijk tot goed.

De meeste ogen waren daarbij gericht op Nicola Capone. “Bij de -12 doet Nicola het uitstekend met 4 op 6. Hij is de beste speler van de delegatie en speelt zeer volwassen partijen. Misschien ligt een 7 op 11 wel in het verschiet”, schreef delegatieleider Ruben Decrop op zijn WK-blog. Dat toonde de kleine Waal ook in het vervolg van het toernooi. Vooral zijn stabiliteit was opvallend, want van de 11 partijen verloor hij er maar twee. Hij won vier keer en speelde vijf remises, goed voor een degelijke 6,5/11 en een plaats in de top 50 (38ste).

De andere -12’er die de aandacht trok, was Hendrik Decrop. Ook hij speelde in het begin veel remises, maar in rondes 8, 9 en 10 walste hij naar een 3/3 en een knappe 6/10. “Het toernooi is nu al geslaagd”, concludeerde Decrop zelf en de nederlaag in de laatste ronde was eerder logisch dan problematisch.

Lowie Tomme was goed gestart, maar werd blijkbaar ziekjes tijdens de tweede toernooihelft. Vervelend, maar uiteindelijk verdeelde hij zijn punten mooi tussen begin en einde (twee punten in elke toernooihelft). Ook Lennert Lenaerts deed dat, met dat verschil dat hij anderhalf punt meer op zijn rapport plaatste. 5,5/11 is echter uitstekend als je naar de tegenstanders van Lenaerts kijkt. Heel het toernooi kreeg hij stevige elo’s tegen (9 van de 11 partijen ontmoette hij een 1900+) en ook al zeggen die in jeugdtoernooien lang niet alles, de 5,5/11 is een goed resultaat.

Natasha Mabille en Rein Verstraeten scoren sterk

De andere Belgen speelden wisselvallige toernooien en deden vooral ervaring op op internationaal niveau. Twee spelers toonden zich wel erg productief op TPR-vlak.

Verstraeten scoorde “maar” 4,5/11, maar deed dat wel tegen een gemiddelde tegenstand van boven de 2200. Behalve een 1788 in ronde 3, kreeg Rein élke ronde een 2100+-speler tegen. Zijn TPR van 2160 verduidelijkt dat hij een goed toernooi heeft gespeeld en geen matig, zoals de score doet vermoeden. Jammer maar helaas niet genoeg om meer te halen dan 4,5.

Een tweede lichtpunt was de score van Natacha Mabille. Met 1714 een kleine garnaal in de vrouwenreeks, maar haar TPR van 2012 lijkt representatief voor het hele toernooi, want ze speelde constant degelijk en tegen sterkere tegenstand. De 5,5/11 is dan ook verdiend.

Voor het overige toonde Astrid Barbier een goede vorm en haalden Samuel Vandeputte, Clara Godart en Nathaniel Faybish 5/11 in hun eerste internationale toernooi. Het zou ons te ver leiden om àlle Belgen onder de loep te nemen. Daarvoor verwijzen we u graag door naar de WK-blog en de site met de uitslagen.

Maar de eerlijkheid gebiedt ook te concluderen dat de helft de ‘normale’ score is die de Belgen kunnen ambiëren. De glansprestaties van Stef Soors blijven eerder uitzondering dan regel en de beste prestaties blijven prestaties van landgenoten die erin slagen meer dan de helft te scoren. Desalniettemin was de delegatie op de keeper beschouwd tevreden over een slopend toernooi.