Met Anand-Kramnik, Aronian-Nakamura en Shirov-Carlsen was de affiche van de tweede ronde in Wijk Aan Zee rijk gevuld met voedingswaren, maar uiteindelijk was het de specerij Giri-Smeets die voor het spektakel moest zorgen. De blonde Nederlander leek op weg naar een verrassende 2/2, maar gaf het gemaakte punt nog uit handen.

U vraagt zich ongetwijfeld af wat er in godsnaam op de foto hiernaast is afgebeeld. Wel, wij verklappen u het geheim van het Chinese topschaak…

Toppers brengen weinig spanning

Met Anand-Kramnik en Aronian-Nakamura stonden er vandaag twee topaffiches op het programma. Voor velen eigenlijk te vroeg in het toernooi, want momenteel zijn de remises nog perfect verteerbaar. In Wijk Aan Zee gelden geen Sofiaregels – al worden de spelers wel aangemoedigd om snelle remises te vermijden – en dus ligt de weg open om af en toe, als dat uitkomt, eens een snipperdagje te nemen. Dat gebeurde vandaag zonder meer in beide toppers. Aronian-Nakamura was een boeiende Hollander, maar het venijn verdween erg snel en na amper een uurtje spelen was de remise een feit. Ook Anand-Kramnik baarde een muis. Kramnik was goed voorbereid en een tijdelijk kwaliteitsoffer leverde blijkbaar meteen gelijkspel op.

Neen, voor het spektakel moesten we op de andere borden zijn. De meeste aandacht ging daarbij uit naar de razendscherpe Botvinnik-variant in Giri-Smeets. De Botvinnik is een specialiteit van Smeets en dat werd snel duidelijk achter het bord. Na 29 zetten had Smeets nog 1u47 op zijn klok. Opmerkelijk, want de spelers beginnen met 1u40. Smeets had tot dan toe dus enkel zetten uit zijn thuisanalyses afgevuurd. Giri daarentegen zat dan al in lichte tijdnood. In de analysezaal gaf Ivan Sokolov al snel aan dat dit niet ideaal was voor de jongste van de twee Nederlanders. De vraag stelt zich zelfs of het wel zo verstandig was van Giri om net in de specialiteit van Smeets te duiken. Het was tekenend voor de partij dat Smeets pas begon na te denken toen hij eigenlijk al bijna gewonnen stond. Het dramatische einde van de partij had niemand verwacht: Smeets dacht en dacht en dacht en toen hij zelf in tijdnood kwam, liet hij de zege nog liggen ook. Een bijzonder vreemde partij, waarin zwart erg makkelijk op weg leek naar een 2/2, maar waarin wit uiteindelijk nog de boel kon redden.

Een nieuwe trend die in dit toernooi in Wijk Aan Zee aan de oppervlakte komt, is de keuze voor de Schotse opening. Gisteren was de oude variant al te bewonderen in de partijen van Carlsen en Kramnik. Vandaag toverden Shirov (tegen Carlsen) en So de populaire Miezes op het bord. “Ik denk dat de populariteit van die opening nu veel te maken heeft met twee andere openingen, de Berlijnse muur en de Marshall in het Spaans”, gaf commentator en columnist Gert Ligterink mee. “Zwart doet het uitstekend in het Spaans de laatste tijd, dus probeert men nu eens nieuwe horizonten te verkennen.” Na de partijen die tot nu toe gespeeld zijn in Wijk Aan Zee, is het nog maar de vraag of zwart het in die Miezesvariant zoveel slechter doet. Ook Carlsen had vandaag al bij al weinig problemen en een torenoffertje leidde een vlotte remise in. Op het moment dat dit artikel gepubliceerd is, was Ian Nepomniachtchi nog aan het drukken voor een zege tegen Wang Hao.

Om te eindigen geven we u toch graag nog het voor ons meest opvallende fenomeen in Wijk Aan Zee mee. Een opvallend fenomeen van de afgelopen jaren is de gestage groei van de Chinese topspelers. Dit jaar heeft de organisatie in Wijk gekozen voor Wang Hao (A-groep) en Li Chao (B-groep). In de vorige jaren smeerden enkele Chinezen een vreemd goedje onder hun neus. De geur die uit het goedje voortkwam had het effect van een energiedrankje (maar dan een gezonde versie ervan). Dit jaar heeft Li Chao een nieuw soort energieverrijkende methode gevonden: een drankje gebaseerd op zeewier. Schol!