Giri drijft Anand tot het uiterste

GiriNadat Hikaru Nakamura erg snel tot remise besloot, waren alle ogen gericht op wereldkampioen Vishy Anand. Hij zou met wit Anish Giri bij de lurven moeten vatten. Maar een razendspannend schouwspel verscheen, met een hoofdrol voor de jonge Nederlander, die ’s werelds beste bij de keel greep en harder en harder begon te knijpen.

Intussen was Levon Aronian ontsnapt aan een eerste nederlaag tegen Erwin l’Ami na een dolle partij. De Armeen kwam al grappend en grollend de perskamer binnen, in tegenstelling tot de droge Magnus Carlsen die Wang Hao een nog droger pak slaag gaf. Het relaas van een geweldig leuke speeldag…

Giri maakt Anand het leven zuur

Op papier was het een prachtige affiche, zo één ronde voor het einde, maar in de praktijk kon weinig verwacht worden van de clash tussen Hikaru Nakamura en Vladimir Kramnik. Nakamura benadrukte vorig jaar al te kiezen voor een meer professionele aanpak, waarin hij voluit gaat voor zijn kansen als hij die heeft, maar zeker ook geen zotte dingen meer doet als dat niet nodig is. Dat hij vandaag met wit tegen Kramnik blij was met remise, bleek al op zet 1. Met 1. e4 maakte Nakamura duidelijk dat hij een droge Berlijnse muur of een solide Petrov wel zag zitten. Er gebeurde dan ook niets en na amper drie kwartier spelen, was het varkentje gewassen. 1/2-1/2.

Anish Giri (rechts) speelde een van de partijen van zijn leven.

Gelukkig waren er net achter Nakamura wel spelers die de punten nodig hadden. Vishy Anand bijvoorbeeld moest met wit alles op de zege zetten tegen Anish Giri. De wereldkampioen probeerde dat ook te doen, maar werd verrast door een nieuwtje van Giri, die daarna ook een uitstekende partij speelde. Anand kwam zowaar onder stevige druk te staan. De temperatuur steeg en toen Giri een eindspel bereikte met twee vrijpionnen (en eentje extra) droomden onze noorderburen al van een tweede stunt (na de zege tegen Carlsen met zwart). Zo ver kwam het uiteindelijk niet, al leek Giri inderdaad winstkansen te hebben. Desalniettemin maakte hij indruk door een goede voorbereiding en een solide middenspel.

Carlsen: “Dat ging vlot”

Wie in theorie ook nog in aanmerking komt voor de eindzege is Levon Aronian, maar dan moest hij wel twee keer winnen. De Armeen had die boodschap goed begrepen tegen Erwin L’Ami en koos voor de op dit niveau eerder zeldzame Czech Benoni. Het doel: de stukken op het bord houden en kunnen spelen op winst. Visueel oogde deze partij alvast snel de moeite waard. L’Ami bracht zijn koning zonder rokade naar c2 en mikte op een open f-lijn om zijn tegenstander het vuur aan de schenen te leggen. De toeschouwers in de perszaal raakten traag maar zeker gefascineerd door de partij en zeker door de keuze voor de Czech Benoni. “Garry Kasparov once said that if you have to play openings like that to win, you need to do more work at home”, lachte onlinecommentator Ian Rogers.

Levon Aronian wilde op "zijn Petrosians" winnen tegen Erwin l'Ami, maar mocht uiteindelijk blij zijn met de puntendeling

Al snel kwam de Armeen in de problemen, maar “he’s a tricky guy and a great schwindler.” Zo bleek ook in de finale van de partij, waarin Aronian terug in de partij kwam en uiteindelijk vooral hij nog leek te gaan voor de zege. “Op het einde was ik inderdaad al aan het denken aan mijn briljante partijstrategie om eerst verloren te staan, maar door de complicaties toch nog te winnen, maar de stelling van L’Ami houdt om de een of andere reden stand”, legde Aronian uit in zijn typische, ironische stijl. “Ik wilde winnen op zijn Petrosians: rustig schuiven en dan uitpakken met het initiatief. Het ging lichtjes anders…”

Helemaal anders klonk het bij de nummer één van de wereld, Magnus Carlsen. “Het ging eigenlijk erg gemakkelijk. Ik begreep niet goed wat hij allemaal aan het doen was.” Met die duidelijke woorden wandelde Magnus Carlsen de perskamer binnen. De Noor boekte zijn tweede opeenvolgende zege, nu met wit tegen Wang Hao in “grand style”. Amper 25 zetjes en een leuk eindoffer zorgden voor een van de duidelijkste zeges in dit toernooi. “Natuurlijk ben ik blij dat ik mij herpakt heb, maar ik kijk vooral uit naar morgen en hoop nog eens te kunnen winnen. We zien wel.”

Voorts een must voor alle fans: Vachier-Lagrave-Nepomniachtchi, een prachtig schouwspel, cool afgewerkt door de Fransman. Voor Alexander Grischuk was het een fijne dag, want hij won zijn eerste partij van het toernooi, met zwart tegen Smeets.

Om af te sluiten willen we nog meegeven dat er maandagavond een reportage te zien zal zijn over het toernooi in “Terzake” op Canvas. Zeker kijken!

  1. Wim
    Wim30-01-2011

    Dank Jan voor de mooie verslagen.
    De liefde voor het schaken spat van het scherm af!

Geef een reactie

Je moet aangemeld zijn om een reactie te geven.