Met het wegvallen van de IM-norm zou je verwachten dat het Masterstoernooi in Brasschaat enigszins onthoofd is. Maar de vijfde ronde toonde aan dat de spelers niets aan inzet en enthousiasme hebben ingeboet. Opnieuw waren er vier duels die van begin tot einde beklijvend waren.

Vooral het knotsgekke Geirnaert-De Schampheleire (“chaos”, “rommelpot”, “er zit geen logische gedachtengang in deze partij, of het werkt, of het werkt niet”) en het meeslepende De Vos-Hovhanisian (107 zetten!) trokken de aandacht…

Vertrouwen op “gut feeling”

Normen zullen er na het noodgedwongen vertrek van John Van Der Wiel niet gescoord worden in Brasschaat. Voor vele zwartkijkers het sein om zich te focussen op de open groep en de Masters geen greintje aandacht meer te gunnen. De deelnemers van de Masters toonden vandaag – nog maar eens – dat dat volledig onterecht zou zijn, met een speeldag die qua intensiteit en creativiteit het hoogtepunt in het toernooi tot nu toe vormt.

Het meest in het oog springende duel was zonder twijfel Steven Geirnaert-Glen De Schampheleire. Voor de partij al gaf die laatste aan altijd een raar gevoel over te houden aan duels met Geirnaert. “Het is zoals het personage K in het bekende meesterwerk ‘Het Proces’ van Kafka: hij is onschuldig, maar wordt toch aangeklaagd. In heel het boek weet hij niet wat hij heeft misgedaan. Dergelijk lot staat mij vandaag ook te wachten.” De gevleugelde woorden van De Schampheleire hadden een profetische waarde om u tegen te zeggen.

Na een scherpe opening ontstond een compleet ondoorzichtelijke situatie, waarin de Zottegemnaar compensatie zocht voor een geofferd stuk. “Het was een complete chaos, een echte rommelpot, maar mijn gut feeling zegt me dat zwart geen compensatie genoeg heeft”, aldus Geirnaert. “Oei, mijn gut feeling zou me doen denken dat ik wel spel heb voor het stuk”, repliceerde zijn tegenstander. Wat er ook van zij, het spektakel begon al met het grappige 14. Pg3!! (zie stelling) en in de rommelpot slaagde Geirnaert erin zijn stuk voorsprong te behouden zonder zichzelf mat te laten zetten. Voldoende voor – opnieuw – een zege voor de Bruggeling, die tot nog toe een uitstekend toernooi speelt. “Het vervelende is dus dat ik echt niet weet wat ik verkeerd heb gedaan”, zuchtte De Schampheleire. En zo is de cirkel met Franz Kafka helemaal rond.

Intussen is Gulya Izsak onopvallend het ene punt na het andere aan het scoren. Vandaag won hij met zwart tegen Stefan Docx, die nochtans goed uit de opening leek te komen. In de partij tussen De Wit en Dardha verdedigde die laatste grondig en werd het remise.

En terwijl de Open groep hergroepeerde en de tafels al opgeruimd werden, was er opnieuw één iemand die geen afscheid kon nemen van zijn verblijf op het podium: Mher Hovhanisian. Na een moeilijk middenspel versierde de Armeen een toren en twee stukken tegen een dame. Met een vergevorderde vrijpion op de c-lijn dacht iedereen die de partij volgde vanuit het café dat de boel snel beklonken zou zijn. Maar de twee heren hadden blijkbaar veel meer gezien en Hovhanisian besloot zijn vrijpion op te geven.

Wat dan volgde was een minutenlange strijd tegen de klok om zijn toren en stukken zo geposteerd te krijgen dat de resterende witte pionnen van het bord zouden verdwijnen. Met enige vertraging (om meer tijd op de klok te krijgen, speelde Hovhanisian enkele snelle zetten) slaagde hij daar wonderwel in. Op zet 107 (!) toonde De Vos zijn gevoel voor esthetiek door zich pittoresk mat te laten zetten in de hoek van het bord.

De stand na vijf rondes:
1. Izsak 4/5
2-3. Geirnaert, Hovhanisian 3/4
4-5. Docx, De Schampheleire 2,5/5
6. De Wit 2/4
7. Dardha 1,5/4
8. Maes 1/4
9. De Vos 0,5/4