In een erg spannende finale hebben Gyula Izsak en Steven Geirnaert hun leidersplaats kunnen omzetten in toernooiwinst. Izsak diende Hovhanisian zijn eerste nederlaag toe, nadat die laatste zijn hand overspeelde. Geirnaert zette een stuk extra om in winst tegen de onfortuinlijke Dardha. Geirnaert droeg zijn zege op aan zijn kersverse vriendin Iris Van Steenwinckel en had ook enkele lovende woorden over voor Izsak. “Hij speelt als een computer, echt zuiver schaak.”

De open reeks is gewonnen door Dgebuadze en Gergacz, de twee elofavorieten. Een eindverslag met twee opmerkelijke verhalen. Wist u immers dat er een prins meespeelde in Brasschaat? Een échte prins…

Izsak rondt toernooi af met zege

Gyula Izsak was de grote onbekende voor aanvang van de Masters in Brasschaat. De ietwat verlegen Hongaarse IM kwam in contact met de toernooiorganisatie via een andere Hongaarse IM, Peredi, die meespeelde in de open reeks. Zijn deelname is duidelijk een succes: Izsak wonmaar liefst vijf van de acht partijen.

Ook voor Steven Geirnaert is de Masters 2011 een enorm succes gebleken. Net als Izsak verloor hij geen enkele partij en won hij er vijf, weliswaar op een meer chaotische manier. Zo wisselde hij gewonnen stellingen die hij niet afmaakte (tegen Maes en Izsak) af met reddingen in verloren stellingen (tegen Docx en De Vos en misschien ook Hovhanisian). “Het klopt dat alles dit toernooi wel goed viel voor mij, ik heb wat geluk gehad in enkele partijen”, gaf Geirnaert ridderlijk toe.

“Dat is inderdaad een verschil met Iszak, die wel indruk gemaakt heeft op mij. Het was bijna een computer: een foutje en bam, je ging eraf. Hij heeft in die zin een zuiverder toernooi gespeeld. Anderzijds heb ik ook wel bewust gekozen voor chaotische stellingen. Mijn voorbereiding voor dit toernooi bestond uitsluitend uit combinatie-oefeningen op Chess Tempo, om vooral bij het rekenen niet te veel fouten te maken.” Geirnaert heeft al drie IM-normen en toonde zich vooral blij met de elowinst die hij boekte. De Bruggeling is zo’n 20 punten verwijderd van de 2400 en de IM-titel.

Om af te sluiten had Geirnaert nog een opmerkelijk woordje over voor Iris Van Steenwinckel, sinds enkele maanden de vriendin van Geirnaert. “Ik heb hier echt goed gespeeld dankzij haar. Het is niet evident om een vriendin te hebben die je steunt in het schaken. Zij kent het natuurlijk ook goed. Ze zorgt ervoor dat ik me goed in mijn vel voel en dat heeft zeker geholpen in dit toernooi. Ik draag mijn toernooizege dus aan haar op.”

In de open reeks koos Alexandre Dgebuadze eieren voor zijn geld tegen Robin Leenaerts. Hij aanvaardde een remiseaanbod op zet 15 en was zo zeker van tenminste een gedeelde eerste plaats. Daar kreeg hij uiteindelijk het gezelschap van de sterke Hongaarse IM Attila Gergacz, die een van de verrassingen van het toernooi, Jan Rogiers, opzij zette in de laatste ronde.

De prins uit Timor

Een bijzonder verhaal kwam er uit de open groep. Daar ontdekte de jonge Nederlander Maurice Manogh deze week iets dat zijn hel

e leven kan veranderen: de sympathieke jongeling kreeg een enigszins absurd verhaal te horen dat hij een heuse prins zou zijn. Waar eerst goed gelachen werd met dergelijk idioot verhaal, bleek het nog waar te zijn ook. “We hebben het nagegaan en ik blijk de kleinzoon te zijn van een voormalige koning van Timor. In dat land ben ik dus een prins. Heel vreemd om dat zo plots te weten te komen. Ik wil snel eens naar daar gaan en ben benieuwd in welke mate dit mijn leven kan veranderen”, vertelde Manogh.

Eén ding staat vast: “Als ik een stevige pot geld zou krijgen, dan gaat een deel daarvan zeker naar mijn club Charlois Europoort en Michel de Wit, als dank voor alle hulp die hij me biedt en het vertrouwen dat ik krijg.”

Een tweede bizarre verhaal kwam er van Rudi Luyten in de laatste ronde. In ronde 7 had Luyten met forfait gewonnen tegen Cankja Redi. In ronde 9 werd Luyten opnieuw geloot tegen dezelfde speler. “Ik ben uitleg gaan vragen bij de scheidsrechter, want dat vond ik natuurlijk niet prettig om te zien. Dezelfde speler was in ronde 7 niet komen opdagen en nu werd ik er opnieuw tegen geloot”, aldus Luyten. Een eigenaardigheid die mogelijk blijkt te zijn omdat een forfait als een niet-gespeelde partij aanzien wordt. For the record: Luyten verloor de partij.

Om af te sluiten nog enkele prachtige foto’s van de hand van Frans Peeters: