“Ik voel me bijna schuldig dat ik dit elk jaar kom winnen”
Het vroegere Open kampioenschap van Jean Jaures werd na het spijtige overlijden van voorzitter Jan Van Leeuwen omgedoopt tot de Memorial Jan Van Leeuwen. Deze eerste editie werd overtuigend gewonnen door Geert Van Der Stricht met een fenomenale 7/7! Een verslag van David Roos…
Van der Stricht solo naar 7/7
Elk jaar, net op het moment dat het reguliere seizoen een beetje op zijn einde aan het lopen is, pakt Jean Jaures uit met een open kampioenschap, met een start op dinsdag. De grootste vernieuwing dit jaar is de naam: de Memorial Jan Van Leeuwen. Vorig jaar verloor voorzitter Jan Van Leeuwen de strijd tegen kanker en liet een van zijn kindjes achter, SC Jean Jaures. De memorial is dus een eerbetoon aan hem!
Voorzitter Jan Van Leeuwen overleed vorig jaar aan kanker. De Memorial is aan hem opgedragen.
Net zoals vorige jaren waren de usual suspects aanwezig: IM Geert Van der Sticht, Adrian Roos, David Roos … Met een kleine 200 elo’s meer dan Adrian Roos, ging VDS waarschijnlijk wel een vlotte toernooizege tegemoet, zeker toen zijn voornaamste concurrenten al in ronde 1 naast de bal trapten. Adrian Roos mispakte zich duidelijk aan Guy Baete en werd keurig naar huis getikt. Enkel Chris Ghysels bleef scoren tot hij Van der Stricht over de vloer kreeg en verloor.
Ondertussen had Wouter Ghyselen ook al wat puntjes laten liggen en toen hij zijn ronde tegen Adrian Roos simpelweg vergat te spelen, was het kalf helemaal verdronken. Compleet vergeten en dus ook out of the running. Van der Stricht denderde rustig voort.
Na het toernooi wist Geert nog te zeggen dat hij zich bijna schuldig voelde omdat hij jaar na jaar dit toernooi komt winnen.
De top 5: 1. Van der Stricht 7/7, 2. Adrian Roos 5,5/7, 3-4. Patrick Moens en David Roos 5/7, 5. Nele Vanhuyse 4,5/7 …
Ik ken goed dat schuldgevoel. Ik heb daar trouwens een aantal maanden geleden een artikel over geschreven op mijn blog: http://schaken-brabo.blogspot.be/2012/03/de-favoriet-heeft-honderden-punten-meer.html
Schuldgevoel? Alléé nu niet beginnen zeveren hé 🙂 … blijkbaar is het niet groot genoeg om te blijven komen… lol !
Vroeger waren er nochtans ook een andere getitelde spelers aanwezig. IM Koen Leenhouts, FM Draftian Ashote, FM Johan Goormachtigh etc…
Enkel dit jaar leek de editie een enorm zwakke opkomst te hebben. Nochtans verwonderlijk want de nieuwe formule en de geldprijzen waren zeker niet mis.
Zelf vind ik het altijd boeiend tegen een statistisch veel sterkere speler te spelen. Eigenlijk is dit ontspannend spelen omdat niemand verwacht dat je iets haalt vaak ligt de druk dan bij de sterkere speler. In mijn schaakcarriëre heb ik het regelmatig meegemaakt dat ik iemand versloeg die 200 tot 300 elo meer waard was (helaas de laatste jaren lukt dit veel minder). Ook het omgekeerde heb ik wel eens meegemaakt. Veel hangt ook af van de vorm van de dag van jezelf en van je tegenstander.