Niet Stefan Docx, Alexandre Dgebuadze of Mher Hovhanisian, maar wel Attila Gergacz heeft het Open van Brasschaat gewonnen. Na een krankzinnige partij won Gergacz in een ultieme slotfase…

Stefan Docx: “Acht rondes goed spelen is niet genoeg”

Stefan Docx was de man van de eerste 8 rondes. Ook gisteren speelde hij zich in de kijker met een schitterende aanvalspartij tegen IM Rjabzev. Docx was alleen leider met 7/8. Een drietal volgde op een half punt: Dgebuadze, Hovhanisian en Gergacz.

Het verloop van de laatste ronde liet weinig discussie over: alles draaide om het onderlinge duel tussen Gergacz en Docx. Dgebuadze raakte immers niet voorbij Mainka, terwijl Hovhanisian zijn voordelig eindspel niet in winst kon omzetten tegen Van Riemsdijk. Als Docx remise haalde, was hij de winnaar. Gergacz moest winnen.

Daarvoor riskeerde de Hongaar lijf en leden. Na een goede opening offerde hij een kwaliteit, leek veel te weinig te hebben om op winst te kunnen spelen, maar de situatie liep volledig uit de hand. Docx voelde de grond onder zijn voeten wegzakken, Gergacz kon op slag winnen, maar miste (na Ph5+ kon gxh5 en Pxd6 of eerder zelfs Lxc8 na a4). Pas in de laatste minuten zou de beslissing vallen. De Antwerpenaar liet een ultieme remise liggen en verloor. Een zenuwslopende partij! Stefan Docx was de uitblinker dit toernooi, maar was erg ontgoocheld na zijn verliespartij.

Het is simpel: ik heb een slecht toernooi gespeeld. Ok, de eerste 8 rondes waren goed, maar dat telt niet. Gelfand speelde goed tegen Anand, maar of je nu met 11-1 of met tiebreaks verliest: je verliest, punt. Ik stond na de opening barslecht, maar toen offerde hij volgens mij volledig onnodig die kwaliteit en daar moet ik altijd minstens remise uithalen. Het is doodzonde. – Stefan Docx

Atilla Gergacz, een schaker met honger (letterlijk)

Gergacz zelf kon geen pap meer uitbrengen. Na de partij keek hij verdwaasd voor zich uit en koos hij voor wat frisse lucht.

Ik dacht eigenlijk aan niets in de hele partij, maar in de eindfase was ik simpelweg enorm nerveus. Ik sta nu nog te trillen op mijn benen. – Attila Gergacz

Gergacz schaakt sinds zijn vijfde. In zijn jonge jaren was hij een veelbelovend talent. Zo was hij een concurrent van onder andere Richard Rapport, die enkele weken geleden nog vice-wereldkampioen bij de -20 werd. Gergacz had het echter moeilijk om zijn focus te leggen.

Ik ben vrij lui en kon het niet opbrengen om het schaken voldoende te volgen. Ik werd trouwens soms agressief en had ook een fysieke uitlaatklep nodig. Dat is het turnen geworden. Nu train ik een vijftal keren per week en als hobby doe ik ook nog mee aan triatlons. Ik merk dat ik me daardoor beter kan concentreren tijdens mijn partijen, maar die tijd spendeer ik natuurlijk niet aan het schaken. Een ander nadeel is dat ik veel honger heb. Voor mijn turnsport eet ik zes keer per dag, zoals bodybuilders. Enkele van die momenten vallen nu tijdens partijen. In Hongarije maakt mijn moeder dan kip met rijst klaar, die ik tijdens een partij snel kom verorberen. Dat ging hier niet. Maar dit einde maakt heel mijn mindere toernooi goed. – Attila Gergacz

Wie de Hongaar in levende lijve ontmoet, zal niet verbaasd zijn over zijn sportiviteit: de man heeft zonder twijfel het meest atletische lichaam van alle deelnemers in Brasschaat. Zijn zege is een kleine verrassing, want gedurende het toernooi was Gergacz geen enkele keer bovenaan te vinden en vermeed hij dus ook alle toppers. Een ijzersterke finish bracht alsnog het onverhoopte resultaat. Over twee weken speelt Gergacz mee in het Inventitoernooi.

“Ik vertrek vanavond naar Denemarken, waar ik studeer en dan kom ik terug. Met plezier, want België is mijn lievelingsland. De mensen zijn hier erg vriendelijk en behulpzaam.”

De top 10: