Titelverdediger meteen onderuit in interclubs
Gisteren is over heel het land het startschot gegeven van de nationale interclubcompetitie. In eerste nationale zijn Wirtzfeld en Borgerhout het beste gestart. Kampioen CREC beet meteen in het zand…
Wirtzfeld opnieuw titelkandidaat?
Na enkele maanden vakantietoernooien is het Belgische interclubgeweld gisteren opnieuw losgebarsten. CREC verdedigt zijn titel en voorts is het uitkijken naar drie nieuwkomers: Zottegem en Wirtzfeld, de twee kampioenen in tweede, én Deurne, dat als beste tweede werd opgevist en gisteren mocht openen tegen KGSRL uit Gent.
De eerste ronde zorgde meteen voor heel wat verrassingen, niet in het minst als er naar de opstellingen van de ploegen wordt gekeken. Zo verscheen titelverdediger CREC aan de aftrap met een ploeg die in – bijna – niets leek op de ploeg die vorig jaar de titel binnenhaalde. De reeks grootmeesters bleef achterwege en overwinningen van Tanguy Ringoir (weer hij) en Kim Le Quang voor Fontaine zorgden voor een eerste opmerkelijke resultaat: de kampioen ging met 15-17 onderuit.
Naast de “zwakke” opstelling van CREC, sprong ook die van Gent in het oog. De laatste vier Gentse borden bleven onder de 2200. Voor Deurne een aangename verrassing, al bleef de strijd in die match volledig open. Jan Rooze stuntte toch wel tegen Thibaut Vandenbussche en hielp zijn ploeg in het behalen van het eerste puntje in eerste. Een degelijke start voor de nieuwkomers!
Nog meer opvallende namen in Wirtzfeld. Niet bij de thuisploeg, maar wel bij de bezoekers uit Anderlecht, waar de laatste twee borden zelfs onder de 1700 bleven hangen. Wirtzfeld profiteerde optimaal en won vlot. De ploeg uit de oostkantons lijkt zeker mee te willen spelen voor de titel, al was hun eerste opstelling niet beter dan die van pakweg Eupen of Fontaine. Het belooft dus weer een spannend kampioenschap te worden!
De beste Vlaamse ploeg van de eerste ronde was zonder twijfel Borgerhout. Zij verpletterden een andere nieuwkomer, Zottegem, die het in ieder geval erg moeilijk gaan krijgen dit seizoen. Of zoals eerste bord Glen De Schampheleire zei: “het is een cliché, maar we gaan veel leergeld betalen dit jaar”.
Zij die de partijen gezien en meegemaakt hebben weten wel dat ‘verpletteren’ enkel op de uiteindelijk score slaat, en dat achter het bord allerminst van een overwicht te spreken was.
Als jeugdige ploeg mist Zottegem nog dat gemene kantje dat je nodig hebt om een moeilijke partij uiteindelijk toch te winnen, ongeacht het spelverloop.
Zijn sterke schakers dan gemeen, Wouter?
Verklaar u nader…
Als je hier echt dieper op in wil gaan, zal ik eerst beginnen met een weervraag voor de duidelijkheid: wat is een ‘sterke schaker’? Iemand met een hoge rating?
@Wouter: Ja!
Het is gemakkelijk te doen alsof een hoge rating niet veel zegt enzovoort enzoverder, maar ik vind dat zo’n typisch achterhaald cliché. De sterkte van een schaker uit zich in elo. Punt. Een schaker met een hoge rating is een goede schaker. Natuurlijk vertelt dat niet heel het verhaal (sommige elozwakkeren zijn in bepaalde stellingen of in bep. situaties veel sterker dan in andere en bij jeugdspelers is er dikwijls wat tijd nodig om de echte sterkte te bepalen), maar het is wel de bottom line.
Ik zou dus uitgaan van yes en dan de discussie voeren. Als je al gaat discussiëren over wie een sterke speler is, zal de discussie snel ontaarden in wat vaag gebrabbel. Theo vroeg terecht: zijn sterke schakers dan gemeen? Of in deze toegepast: heeft Borgerhout echt gewonnen omdat ze simpelweg gemener waren? Of mss ook wel omdat ze betere schakers zijn? En mss wel gewoon wat pech hadden in enkele partijen, maar kromme situaties nog recht wisten te trekken, wel, omdat ze betere schakers zijn?
Maar als je met gemeen zijn ervaring bedoelt: dat lijkt een van jullie clubgenoten in het artikel toch aan te halen. De score was dan ook – helaas – verpletterend, net zoals Club Brugge met 6-2 won en niemand nog spreekt over de degelijke eerste helft van Cercle, op basis van dewelke “verpletterend” ook niet helemaal juist is. Tja…
Ik beschouw ‘verpletteren’ onder journalistieke vrijheid. Uiteraard is dit niet aangenaam voor de verliezer om zoiets te lezen.
Alles is natuurlijk relatief, maar voor mij is een “sterke schaker” iemand met +2000 Elo
Ik zal maar gewoon een concreet voorbeeld geven:
In mijn partij bevond ik mij op een bepaald moment in zware tijdnood (minder dan 1 minuut), terwijl mijn tegenstander er nog een goeie 20 had. (Het feit dat ik in tijdnood zit is natuurlijk mijn eigen schuld, maar dit doet nu even niet terzake).
Naarmate mijn tijd slonk, al even daarvoor, begon mijn tegenstander zelf ook minder lang na te denken en zette zo snel mogelijk om mij zo onder druk te zetten.
Tot hier toe niets aan de hand, maar hij stopte herhaaldelijk met noteren om a tempo te kunnen zetten, en moest hier dan ook enkele keren door de scheidsrechter op gewezen worden. Ook beschuldigde hij me plots van het spelen met 2 handen (met 1 hand het geslagen stuk wegnemen en met het andere het mijne in de plaats zetten, ), waar natuurlijk niets mis mee is. Toch brengt zoiets iemand in zware tijdnood even in verwarring en wint weer enkele kostbare seconden.
Ik wil dit absoluut niet dramatiseren, maar dit zijn van die kleine ‘trucjes’, details, die de afloop van een partij danig kunnen beïnvloeden.
Er zijn er natuurlijk vele andere bekend, alsook zijn bepaalde spelers bekend / berucht voor het veelvuldig toepassen ervan. Wat echt tegen de regels is en wat niet is een vage grens, en sommigen bestempelen dit misschien enkel als gezonde ambitie en vastberadenheid om te winnen , maar velen zullen hier toch een onsportief kantje aan vinden.
Wanneer ik het over onze eigen ploeg heb, bedoel ik dat ik nog nooit iemand van mijn eigen ploeg hierop heb zien terugvallen noch zie ik dat in de nabije toekomst gebeuren. Toch kan dit kostbare punten opleveren. En aangezien op het einde enkel het resultaat telt, is het behoorlijk efficiënt.
Dit is dus dat ‘iets’, dat ik in mijn eerste post ‘gemene kantje’ heb gedoopt, en wat zeker geen criterium is voor een ‘sterke schaker’, maar achter de schermen wel een invloed heeft.
Laat duidelijk wezen dat ik op geen enkele manier persoonlijke kritiek geef. Iedereen is vrij om op zijn eigen manier te spelen, zowel op als achter het bord.
@ Wouter G:
Zie artikel http://www.chesscafe.com/text/geurt112.pdf. Het artikel dateert van 2007 maar ik meen dat de regels niet veranderd zijn. Hierin wordt verduidelijkt dat zowel het slaan van een stuk als het vervangen met jouw stuk door dezelfde hand moet gebeuren. Lijkt mij ook logisch want beide handelingen maken deel uit van 1 zet en moeten dus conform het fideartikel 4.1, te vinden op http://www.fide.com/component/handbook/?id=124&view=article met 1 hand worden uitgevoerd.
Ik weet niet hoe de notatie gebeurd is maar ik wil tevens op volgend reglement wijzen:
A player may reply to his opponent’s move before recording it, if he so wishes. He must record his previous move before making another. Ik interpreteer dit dat je zelfs 3 halve zetten kunt wachten om te noteren (2 van de tegenstander en 1 van jezelf). Je kan dit reglement nalezen op http://www.fide.com/component/handbook/?id=124&view=article, zie artikel 8.1
Ik vind het ongelooflijk dat schakers honderden uren per jaar spenderen aan partijen maar nog steeds niet de moeite willen doen om een uurtje de reglementen te bekijken.
Ik wil tevens enige reclame maken voor een nieuw arbitersblog: http://kskdeurne-arbitersblog.blogspot.be/ waar iedereen vragen mag stellen over bepaalde onduidelijkheden in de reglementen.
Onlangs te horen gekregen van een scheidsrechter dat er maar één zet is die je met twee handen mag uitvoeren, namelijk de rokade. Het slaan van een stuk mag niet met twee handen worden uitgevoerd.
De redenering hierachter is dat het moet duidelijk zijn welk stuk je eerst hebt aangeraakt. Bij de rokade is hierbij geen discussie: de rokade is een koningszet.
Als je bij slaan gelijktijdig twee stukken aanraakt, is er geen eenduidigheid over met welk stuk je moet spelen als de zet onreglementair zou zijn: moet je een zet doen die hetzelfde stuk slaat of moet je een zet doen met het slaande stuk?
Regel 4.1 is hierover duidelijk:
“Bij het doen van een zet mag slechts één hand worden gebruikt.”
In de daarop volgende regels wordt wel behandeld wat de reglementaire zet is als een speler “opzettelijk” toch twee stukken aanraakt, maar vermijden is beter. B.v. in het geval van slaan zal je met je eigen stuk moeten spelen als het slaan onreglementair was.
Bovendien heb je ook nog het probleem van het indrukken van de klok. Die moet met dezelfde hand gebeuren… maar als je met twee handen gespeeld hebt, welke is dat dan?
Nu, ik ben geen scheidsrechter. Het gebruik (of misbruik) van die regeltjes door “gemene” schakers, zou ik persoonlijk inderdaad niet direct sportief noemen, maar de regels zijn er nu éénmaal.
@ Robrecht:
Die arbiter heeft je het verkeerd uitgelegd. Zelfs rochade moet met 1 hand. Zie http://www.chesscafe.com/text/geurt15.txt.
Bovendien als je de toren eerst aanraakt dan moet je een torenzet spelen en mag je met die toren niet meer rocheren.
Iemand die strikt het reglement kent en volgt, is m.i. niet onsportief. Ik heb wel moeite met mensen die afwijken van de regels omwille van subjectieve redenen waardoor sommigen bevoordeeld worden en anderen benadeeld.
OK – ik heb het hier verkeerd (her)uitgelegd: alle zetten moeten met één hand gespeeld worden. Dus ook de zetten die veel schakers gewoonlijk met twee handen spelen: de rokade, het slaan en de promotie.
Iemand die vanaf het begin van de partij telkens op het niet naleven van de regels wijst (notatie, indrukken klok, twee handen, …) zou ik “onsympathiek” noemen, of een mierenneuker.
Iemand die er pas over begint om in een tijdsnood een “voordeel” te halen, zou ik toch eerder bestempelen als “onsportief”.
Hoe dan ook heb ik wel respect voor beiden dat ze de regels zo strikt kennen.
Ach, het blijft voor de meesten onder ons een spelletje dames en heren. Laten we dat niet uit het oog verliezen. Verliezen is nooit leuk maar wel vaak leerzamer dan vlotte zeges. Om af te sluiten een haiku met een waarheid als een koe: ” Wouter werd genekt. Misschien kansen bij de vleet. Prijzen aan de meet!”
@Robrecht:
Klok indrukken is geen verplichting. Ik raad het wel aan. 🙂
Veelal wordt met twee handen gespeeld net als men zich in tijdnood bevindt al dan niet met opzet. Je tracht tijd te winnen t.o.v. een tegenstander die wel correct volgens de reglementen speelt (lees elke zet correct met 1 hand uitvoert en bijgevolg automatisch iets trager is). Als er iemand onsportief is dan is het m.i. toch de speler die tijd steelt en niet de speler die tegen het nadeel protesteert.
Een protest gemaakt door een speler over de notatie zal bijna altijd gebeuren als die reeds in tijdnood is (om extra bedenktijd te kunnen afdwingen). Ik heb altijd het fidereglement vreemd gevonden dat je moet noteren afhankelijk van de hoeveelheid tijd die resteert op jouw klok. Een speler die dus meer tijd overhoudt, wordt hierdoor benadeeld. Ik heb begrepen dat dit besproken werd in het laatste fidecongres, zie http://www.chesscafe.com/geurt/An_Arbiters_Notebook_by_Geurt_Gijssen.asp, artikel 8.4 maar voor praktische redenen niet weerhouden (wellicht omdat er prioriteit werd gegeven aan het kunnen correct naspelen van de partij) . Ik vind het dan ook ergens normaal dat je het reglement 8.1 (zie mijn eerdere post) mag gebruiken als compensatie.
Nu we het toch over de reglementen hebben:
1) ben je verplicht te noteren tijdens bvb een IC-partij als je nog minder dan 5 minuten hebt? (ik hoor hier allerlei geruchten over)
2) mag je bvb. telkens een zet overslaan om te noteren (zoals in de partij van Wouter geschiedde) en nadien aanvullen en wordt hierbij onderscheid gemaakt bij minder dan 5 minuten tijd?
@Stijn:
Beide antwoorden kan je gewoon lezen in het fidehandboek (tevens al besproken in mijn eerdere posts die zonet goedgekeurd zijn wat even duurde omwille van het gebruik van links)
1ste nationale is een mix van professionals en (zeer) ambitieuze spelers dus mag je verwachten dat de reglementen strikt worden nageleefd. Het is tevens geen toeval dat er net in 1ste afdeling arbiters zijn om hierop toe te zien.
Het is m.i. geen overbodige luxe om jaarlijks in een club een speeldag te selecteren waarin een arbiter/expert uitleg komt geven over een aantal specifieke reglementen (die bovendien ook soms nog eens wijzigen). De meeste spelers denken vaak dat de reglementen ophouden met de kennis van de schaakstukken en de rest onterecht wel opgelost wordt met fairplay.
Kan er iemand antwoorden op mijn vragen?
In de 25 jaar dat ik speel heb ik met mijn “kennis van de schaakstukken” en “fairplay” nog nooit een discussie gehad over een van mijn partijen…
Een “gemeen kantje” lijkt mij trouwens eerder een middel om zwakte te verbergen.
Maar Wouter, zo in tijdnood komen is niet professioneel (zelfs als soms zelfs grootmeesters zich hieraan bezondigen) , zorg ervoor om altijd 5 minuten over te houden rond zet 35. Nu nodigt ge deze ‘trucjes’
door de tegenstrever gewoon uit.
@Thomas Maes,
25 jaren zonder enig conflict is uiteraard lovenswaardig.
Doch enkele randopmerkingen:
– Ben je iemand die bewust alles laat voorbijgaan en dus ‘het gemeen kantje’ van een tegenstander negeert zelfs al kan dat eens een half punt of meer kosten?
– Heb je veel partijen tegen + 2300 spelers of in een 1ste nationale gespeeld in de 25 jaar want de inzet en ambities zijn toch van een andere orde in vergelijking met een partijtje onder de eigen kerktoren?
– Ik laat me inderdaad niet beïnvloeden door de ‘gemene kantjes’.
– Ik heb voldoende tegen +2300 en GM gespeeld, maar heb niet het geluk om in een club te spelen die in eerste nationale speelt. Ik durf echter te beweren dat de inzet en ambitie van vele amateurs zeker niet moet onderdoen voor deze van sommige +2300 en GM.
UItzonderingen heb je altijd maar is de algemene regel niet zo dat hoe hoger de rating, hoe uitgebreider de voorbereiding, hoe meer werk er gestoken wordt in de partijanalyse, hoe beter men op de hoogte is van de reglementen,… ?
Een andere algemene regel is dat het 10.000 uren kost om iets op meesterniveau (vanaf FM?) te bereiken en bijgevolg men over een specifieke karaktereigenschap moet beschikken.
Er is m.i. dus wel degelijk sprake van diverse typespelers en als die in dezelfde klasse spelen dan kan het wel eens botsen. Niet iedereen blijft in alle situaties onverstoorbaar en relativeert dat het slechts om een spelletje gaat (zeker niet wanneer je slechts een minuut over hebt op de klok).
Kort samengevat: Op 6 borden werd gedurende partij duidelijk wie zou winnen. 5-1 voor Borgerhout. Op 2 borden was het niet zo duidelijk. Die borden speelden lang door. Hoe spannend de strijd op die 2 borden is, is niet heel erg relevant voor de uiteindelijke uitslag. Borgerhout had al gewonnen. Remise was voor Henk van Borgerhout (het andere bord dat lang door speelde) ook teleurstellend na een lange strijd, maar ik hoor hem niet klagen
Natuurlijk probeert Borherhout dan toch ook de laatste punten te pakken. Vorig seizoen degradeerde Borgerhout bijna.
Het zou Wouter G sieren als hij erkent dat Borgerhout als team terecht heeft gewonnen en van zijn eigen verliespartij leert om zijn tijd voortaan beter in te delen. “Das Uhr ist auch ein Figur”
En bovendien 6-2 zou ook een verpletterende uitslag geweest zijn. Borgerhout weet na afgelopen zondag hoe dat voelt… Gent, gefeliciteerd!