Hovhanisian zet achtervolging in
Na opnieuw een zege zit Alexandre Dgebuadze in de “driving seat”, maar Mher Hovhanisian volgt na een tweede opeenvolgende overwinning op een punt…
Beukema geeft alles, maar verliest
Met de partij tussen Stefan Beukema en Alexandre Dgebuadze stond een eerste topper op het programma: de nummer 2 tegen de nummer 1. Bij Beukema wil dat niet zeggen dat je berust in een veilige remise, die waarschijnlijk voor het grijpen lag, maar wel dat je erop los moet timmeren. Een houding die we als toeschouwer enkel kunnen toejuichen, maar of het vandaag ook goed was, is een ander verhaal. Beukema opende de stelling met enkele offers, maar zijn ervaren tegenstander bleef rustig en pareerde elke dreiging. 0-1, een gouden zaak voor Dgebuadze!
Dat betekende dat het money time was voor enkele achtervolgers, die in aanmerking willen komen voor de titel, zoals Tanguy Ringoir. Die besloot er vandaag wel vol voor te gaan en slaagde erin een pionnetje te winnen tegen Geert Van der Stricht. Helaas voor de Geraardsbergenaar was dat niet voldoende om de zwarte verdediging te kraken. Remise.
Een tweede topduel was er tussen Sarrau (met +1 in uitstekende doen) en Hovhanisian (ook +1, maar hij toonde zijn allerbeste vorm nog niet). De winnaar zou de uitdager van Dgebuadze worden. Hovhanisian kreeg zijn tweede ex-leerling over de vloer, maar koos meteen voor het initiatief. “Na De2 moest ik wss Da6 spelen met een gelijke stelling, ik speelde veel te traag en zijn stukken werden te actief”, analyseerde Sarrau achteraf. “Het lukt me de laatste tijd niet meer tegen Mher.” Hovhanisian pakte het punt en is nu de enige die Dgebuadze binnen schot houdt.
Voorts wonnen Hautot en Geirnaert hun partijen tegen Le Quang en Verstraeten (die laatste partij na een marathon).
1 Dgebuadze 4,5
2 Hovhanisian 3,5
3 Beukema 3
4-5 Ringoir, Sarrau 2,5
6-8 Hautot, Geirnaert, Van der Stricht 2
9-10 Verstraeten, Le Quang 1,5
Op de website van het toernooi trekt de verslaggever van dienst nogal hard van leer tegen de salonremise van Boucquet en Sterck.
“Jongelui, wat ook jullie motief was, er is schaken en er is hout schuiven. Schaken leer je door te spelen, het liefst nog tegen sterkere tegenstanders en door er voluit voor te gaan. En nee, het was niet te warm vandaag …”
Een remise in 4 zetten op bord twee is inderdaad af te keuren maar beide spelers op dergelijke manier terechtwijzen als waren het twee kleine kinderen, vind ik te ver gaand.
Er zijn mogelijkheden om via het reglement dergelijke remises te voorkomen.
Indien dit niet opgenomen is in het reglement dan doen die spelers niets verkeerd om na 4 zetten remise overeen te komen, hoe betreurenswaardig dit ook is.
De verslaggever mag dit aankaarten maar hij mag beide spelers niet op dergelijke manier openlijk aan de schandpaal nagelen.
Volledig mee eens.
Het spelen van salonremises is en blijft een heikel thema.
Vaak wordt er genadeloos uitgehaald, behalve als het dan gaat over iemand die men zelf zeer goed kent;
Op het Vlaams was er dezelfde commentaar. De organisatie was niet gelukkig met salonremises; men had het niet voorkomen in het eigen reglement, maar men haalde wel uit en een arbiter ging spelers TIJDENS een volgende partij hierop aanspreken.
Ik heb ooit tweelingbroers tegen elkaar weten remise spelen, hoe kan men het hen kwalijk nemen ?
Het zou fijn zijn als een organisatie vooraf duidelijk haar wensen in reglementen giet en dan weet iedereen die meedoet wat er verwacht wordt. Als dat niet het geval is, mag iedereen stil en bescheiden zijn als twee jongeren remise spelen, waarbij als ik goed geïnformeerd ben, de ene een ganse week bij de andere logeert. Mildheid is een zeldzaam kwaliteitsoffer.
Je kan moeilijk een verlag schrijven over iets wanneer je namen niet mag vermelden. Als je een open tornooi speelt dan kan je evenmin rekenen op anonimiteit. Tenslotte van een beetje kritiek ga je niet dood, integendeel.
Als organisator spendeer je veel tijd om de spelers de mogelijkheid te geven om te spelen en dan zie je dat er niet gespeeld wordt dus ik kan de emoties begrijpen.
Wie bepaalt de tornooireglementen? Zijn het alleen de organisatoren of wordt het opgelegd door bv. de bond? Indien het opgelegd was, heb je dan nog het recht om als organisator te klagen of was het beter geweest dat de organisator zich had teruggetrokken en er opnieuw geen BK was zoals vorig jaar?
De arbiter die op het Vlaams Kampioenschap een speler aansprak over zijn salonremise TIJDENS de volgende partij van die speler, was dan nog een internationaal arbiter!!
Te gek voor woorden!
En Brabo, de organisator bepaalt wat er in het toernooireglement staat.
“En Brabo, de organisator bepaalt wat er in het toernooireglement staat.” In theorie ja maar als je de organisatie pas krijgt wanneer je geen sofia regels vermeldt in de reglementen dan is de praktijk wel anders. Ik ken de details niet maar het zou heel naïef zijn als organisator te verwachten dat de spelers sofia-regels vrijwillig hanteren.
“de ene een ganse week bij de andere logeert”
Uit ervaring weet ik dat een partij verliezen emotioneel niet altijd makkelijk is. Als je bevriend bent met iemand en enige vorm van empathie hebt dan kan ik ook begrijpen dat je de andere persoon wil sparen. Vooral jongeren lijken mij hiervoor meer vatbaar. Het vergt karakter vaak komende met maturiteit om een schaakpartij niet te laten beïnvloeden door de persoonlijke relaties.
@Swa: voor het BK wordt het reglement door de KBSB bepaald, dacht ik. Luc Cornet zal hier wel opheldering over kunnen geven!
En nog Brabo, mijn reactie was vooral bedoeld voor de manier waarop beide speler als kleine kinderen, en met het verwijtende vingertje, voor gans schakend Belgïe terechtgewezen worden.
Dit is riooljournalistiek.
Het zijn geen kleine kinderen!
Behandel hen dus niet zo!
Het reglement ligt voor het grootste deel vast. Zaken zoals het al dan niet toepassen van de Sofia-regels worden in overleg tussen de KBSB en de organisatie bepaald.
Voorwaar een mooi stukje verwijtproza aan het adres van Emile en Arno, echt de “Dag Allemaal” waardig. Vooral daar eens gaan solliciteren, veel kans dat je wordt aangeworven …
Zou de auteur van dit stuk nu de ballen hebben om hetzelfde te schrijven over enkele partijen op het podium in de hoek zou het nog te begrijpen zijn. Helaas is zijn lef daarvoor ietsje kleiner dan ego. Er is daar op het klein verdiep een partij geweest van 8 zetten en VIJF minuten … geen kat die er om maalde. Maar ja, het is makkelijker om op de kleine garnalen te schieten … de groten bijten immers terug. En het gezever dat dat experten zijn en dat die al alles bewezen hebben … nog zo één en het gaat regenen (zou trouwens eens niet slecht zijn).
Waar het om gaat beste auteur is dat de geldprijzen voor de ereplaatsen niet te versmaden is, zeker niet voor studenten. Komt daarbij dat er nergens in het reglement sprake is dat dit niet zou mogen, dus wat is het probleem ? Ik zou niet graag 1 euro geven voor elke partij die er op een zgn. salonremise eindigt, faillisement zou snel mijn deel zijn.
Dus, If you can’t stand the heat … stay out of the kitchen …
Aan Dirk
Zoals ik reeds in mijn eerste post schreef….
Volledig mee eens!
Omschrijvingen als “riooljournalistiek” en “verwijtproza … Dag Allemaal waardig” slaan nergens op en tonen alleen maar aan dat de auteurs alle zin voor verhoudingen kwijt zijn. Laten we wel wezen. Als twee jongeren in vier zetten tot remise besluiten, dan is dat niet minder dan foert zeggen tegen het goed fatsoen van de sport en tegen de concurrenten die wel eerlijk het beste van zichzelf geven. Dat de groten het ook doen – zie vandaag bv. Hovhanissyan-Beukema (cf. een resem partijen, o.m. Short-Karpov, 1989) en Verstraeten-Ringoir (cf. Tinsley-Lasker, 1894, maar die speelden wel door tot zet 42!) is geen excuus: zullen we de snotapen dan maar bejubelen omdat ze net zo onsportief te werk gaan? De conclusie van DC past natuurlijk wel; in een iets andere zin dan bedoeld. Als het de jongelui toch zo moeilijk valt om “als kleine kinderen, en met het verwijtende vingertje, voor gans schakend Belgïe” te worden weggezet: if you can’t stand the heat, stay out of the kitchen.